فضای گفت‌و‌گو در جامعه ایجاد شود

نفس مساله گفت‌و‌گو و مفاهمه امر مبارک و خوبي است و خود روزنامه‌ها و رسانه‌ها ابزار خوبي براي برپايي اين گفت‌و‌گوها هستند‌. برخي مناظرات که در صداوسيما پخش مي‌شود و بعضي برنامه‌ها مثل «شيوه» برنامه‌هاي مناسبي هستند که بايد گسترش پيدا کنند. روزنامه‌ها نيز مي‌توانند اين رويه را انجام دهند. مثلا به‌طور مثال مي‌توان جلسات گفت‌و‌گوي آزاد با تعداد محدودي برگزار کرد. چنان که در يک روزنامه‌اي تعدادي جوان بيايند و حرف دل خود را بزنند و برخي مسئولان و کارشناسان هم بيايند و به اينها پاسخ دهند و اينها را منعکس کنيم. چون بسياري از حرف‌ها مشابه است اين احساس را براي جوانان به وجود مي‌آورد که حرفشان ديده و شنيده مي‌شود. لذا احتياج به اين مساله داريم. يکي از مشکلات اين است که بخشي از جوانان احساس مي‌کنند که اصلا حرفشان شنيده نمي‌شود و اينها در صحن جامعه ديده نمي‌شوند. لذا به نظر مي‌رسد که همين مطبوعات نيز مي‌توانند همين فضا را فراهم کنند. هر چند که نياز دارد تا سعه‌صدر مسئولان بالاتر برود. اگر روزنامه‌ها آمدند برخي از اين نظرات را بدون اينکه دخل و تصرفي در آن کنند يا حتي ژست تاييد يا تکذيب نسبت به آن بگيرند صرفا صادقانه منعکس کردند تا حد امکان کسي متعرض به آنها نشود. مي‌توان با مميزي نظرات اينها را منعکس کرد. بسياري از جوان‌ها حتي به همين اندک نيز راضي‌اند تا جاهايي نظرات تعديل شده آنها منعکس شود. اما متأسفانه بعضا کمتر به سراغ اين روش‌ها مي‌روند. آنچه مسلم است اينکه گفت‌و‌گوها در ساحت‌هاي مختلف جامعه بسيار موثر است. در بازه سال‌هاي 76 تا 84 که دولت اصلاحات روي کار بود شاهد تنش بوديم؛ اما عمدتا اجتماعي نداشتيم و صف‌آرايي ميان اقشار جوان نداشتيم. اصلا اين نوع اعتراض که در سطح جامعه مي‌بينيم نبود براي اينکه فضايي بود که مردم احساس مي‌کردند در مجلس و محافلي که بايد افراد مختلف و کارشناسان مي‌آيند حرف‌ها زده مي‌شود و حرف نزده‌اي وجود نداشت. از اين‌رو است که شاهد تنش‌هاي اين چنين حال حاضر جامعه نبوديم. اگر هم تنش‌هايي داشتيم همه مي‌دانند که از جانب برخي گروه‌هاي خودسر بود. يعني افرادي که با هم نظرات متعارض داشتند دعوايشان نمي‌شد و معمولا مشکل از اين بود که عده‌اي به‌طور هدايت شده مي‌آمدند و جلسات را به‌هم مي‌ريختند. واقعا مثل همه جوامع بايد اجازه دهيم که ايده‌ها و نظرات مطرح شود و جوانان احساس کنند که حرفشان گفته مي‌شود. هر چند که آنها نيز بايد بدانند که طبيعتا هر حرفي گفته مي‌شود دليلي براي پذيرفتن نيست ولي لااقل در سطح گفته شدن و شنيده شدن حرف‌ها مشکل داريم و پذيرفته شدن آن مساله بعدي است.