جامعه آشکار به جامعه پنهان تبدیل نشود

وقتی مسئولان باور دارند دولت برآمده از ملت است چرا برخی در فضایی که احساسات جامعه به دلیل موضوعاتی جریحه‌دار شده است با موضع‌گیری‌های خود باعث شکل‌گیری شائبه رودر رو مردم با مسئولان در اذهان برخی می‌شوند؟ متأسفانه یکی از نقطه ضعف‌‌های برخی از مدیران این شده است که اشتباه‌های‌شان را نمی‌پذیرند. این رویه در فرآیند زمان هیچ سود و فایده‌ای برای‌شان نخواهد داشت. چه بپذیریم و چه نپذیریم فضای جامعه امروز دو قطبی شده است. بنابراین اگر نسخه شفابخشی برای مشکلات موجود پیچیده نشود در گذر زمان آسیب‌های بیشتری را شاهد خواهیم بود. وقتی واقعیت ایران امروز را، موافقان و منتقدان وضع موجود تشکیل داده‌اند، نمی‌توانند بدون در نظر گرفتن خواست و مطالبات هر دو قشر یعنی موافق و منتقدان، مدیریت قابل قبول داشته باشیم. نکته مهم این‌که ادبیاتِ غالب زیر پوست مملکت تغییر کرده و به تعبیری ادبیات غالب و متفاوت و البته انتقادی و بعضا اعتراضی شده است. بنابراین تا زمانی که مسئولان ادبیات غالب و متفاوت زیر پوست را به عنوان یک واقعیت بدیهی نپذیرند، چالش‌های موجود بیشتر خواهد شد. مسئولان باید متوجه باشند که اکثریت جامعه تربیت یافته قدرت اجبار زمان و فناوری و تکنولوژی هستند اما قدرت اجبار زمان همه جوامع اینچنینی را به رشد و آگاهی نسبی رسانده است. بنابراین تربیت‌یافتگی اینچنینی جوامع که در واقع محصول یک روند طبیعی‌ست نباید برخی مدیران را دچار استرس کند. آنان اگر نحوه مواجهه با چنین جامعه تغییر و تبدیل‌یافته را بیاموزند ناخودآگاه قد، قواره و مختصات ذهنی و فکری‌شان را متناسب با جامعه جدید می‌کنند و توامان خواست و مطالبات موافقان و منتقدان وضع موجود را در نظر می‌گیرند. شاید قدرت پیشگیری و مهار وجود داشته باشد که دارد! اما چنین تاکتیکی فقط جامعه آشکار را تبدیل به جامعه پنهان می‌کند.