پای پرانتزی کودکان
رضا توکلیزاده عضو هیات علمی دانشگاه
نوزاد ابتدا با پاي پرانتزي متولد ميشود و پاي او تا حدود 18 الي24 ماهگي بهحالت بدون زاويه درميآيد، دوباره از حدود 2 سالگي بهحالت ضربدري تغيير مييابد که در 4 سالگي زانوها بيشترين حالت ضربدري را خواهند داشت. از 4 سالگي اين حالت ضربدري اصلاح ميشود و تا حدود 7 سالگي به حالت مختصر ضربدري (که حالت طبيعي است) بازميگردد. استخوان يک بافت زنده و بهطور مداوم در حال تغيير است در نتيجه، امکان وجود اختلالاتي در روند شکلگيري استخوان در طول زمان وجود دارد، قدکوتاه در کودکان ميتواند از عوامل زمينهساز پاي پرانتزي باشد. قنداقکردن نميتواند از بروز پاي پرانتزي در کودک جلوگيري کند. در پاي ضربدري با چسباندن زانوها به يکديگر و اندازهگرفتن فاصله بين قوزکهاي پا، اين عارضه قابل تشخيص است، درصورتيکه فاصله بين قوزکها بيش از 8 سانتيمتر باشد، در هر سني، پاي پرانتزي محسوب ميشود. هرچه زمان تشخيص پاي پرانتزي زودتر انجام شود، درمان راحتتر خواهد بود بهطوريکه درمان اين بيماري در سنين پايين با استفاده از بريس امکانپذير است، اما در صورت تشخيص ديرهنگام تنها راه درمان جراحي است. «بريس» Brace يا ارتوز Orthosis نام کلي براي وسايلي است که در اطراف اندام گذاشته و پوشيده ميشود تا حرکت اندام را کنترل ميکند يا شکل آن را تحتتاثير قرار دهد. کمبود ويتامين D بدشکليهاي اسکلتي، عفونتها، ضربهها و شکستگيها و حتي گاهي سرطانها از عوامل ايجادکننده بدشکليهاي استخواني است.
ارسال نظر