آیا اعدام مجرمان خیابانی بازدارنده جرم است؟

آرمــــان ملی:مصطفی آب‌روشن، در یادداشتی که در اختیار رسانه‌ها قرار داده، گفته: «لازم است یادآوری شود که فلسفه‌ هر گونه مجازاتی، اصلاح مجرم و پیشگیری از وقوع جرم است و شیوه علمی به ما می‌آموزد که این پرسش بنیادی را از خودمان بپرسیم که مجازات اعدام به‌خصوص برای قربانیان جامعه چه تاثیری در کاهش الگوی رفتاری بزهکاران داشته است؟ چرا با وجود مجازات‌های حداکثری، همچنان شاهد جرایم خیابانی هستیم؟ نسخه‌های جامعه شناختی به ما می‌گوید که به انگیزه‌ها و ریشه‌های وقوع جرم بپردازیم.»او افزوده: «ترکیب بیکاری و شکاف طبقاتی از عوامل مهمی است که انگیزه‌های کجروی را در ذهن آسیب دیدگان اجتماعی شکل می‌دهد و تا زمانی‌که این انگیزه‌های ذهنی وجود دارد هر گونه مجازاتی به امید پیشگیری بی‌معنا خواهد بود در واقع با مجازات‌های متنوع و مضاعف ما نمی‌توانیم از وقوع جرم و کجروی پیشگیری کنیم زیرا در شرایطی که انگیزه‌های بزهکاری وجود دارد و انتخاب دیگری هم قابل دسترس نباشد، کجروی گریز ناپذیر خواهد بود. اگر در نظام کیفری خودمان نیم نگاهی بیندازیم خواهیم دید که بیش‌ترین مصادیق مجرمانه را در زمینه‌های مختلف داشته‌ایم اما آمار جرایم نه‌تنها کاهش پیدا نکرده بلکه سیری صعودی نیز داشته است.»به گفته این عضو انجمن جامعه شناسی ایران، «در واقع اعدام مجرمان خیابانی شاید وجدان جامعه را کمی آرام کند اما کارکرد پیشگیرانه‌ای را تا کنون در پی‌نداشته است بیکاری به‌عنوان ام‌الفساد و علت‌العلل اکثر نابسامانی‌های اجتماعی به شمار می‌آید و زمانی ریشه کن خواهد شد که اقتصادی شکوفا داشته باشیم و همگان بتوانند با توجه به شایستگی‌هایشان پایگاهی را در سلسله مراتب اجتماعی کسب نمایند به‌عبارتی اشتغال بهینه و رفع بیکاری، ایجاد نظام تامین اجتماعی کارآمد، فرصت‌های برابر اجتماعی و اولویت دادن به اشتغال بزهکاران خیابانی از اهدافی است که بایستی در راس برنامه‌های دولت آقای رئیسی قرار گیرد.»