از آبله میمونی چه میدانیم؟

آرمان ملي: روز سه‌شنبه، پدرام پاک آيين، سخنگوي وزارت بهداشت اعلام کرد که اولين مورد ابتلا به آبله ميموني در ايران شناسايي شده است. او گفت که اين بيمار، يک زن 34 ساله است و در اهواز سکونت دارد. گفته مي‌شود، شناسايي اين مورد با همکاري شخص مبتلا و خانواده او از طريق مشاهده ضايعات پوستي بيمار صورت گرفته است؛ بيمار بلافاصله قرنطينه شده و با تأييد آزمايش‌هاي اوليه و نهايي، در حال طي کردن دوره بيماري خود در منزل است. روز گذشته هم بهرام عين اللهي، وزير بهداشت، در حاشيه نشست هيات دولت گفت: بيماري آبله ميموني تقريبا چند ماهي است در جهان شيوع پيدا کرده و در اين مدت نيز از افرادي که خارج از کشور وارد مي‌شدند، نمونه برداري مي‌کرديم. اوافزود: تنها يک مورد ابتلا به آبله ميموني در کشور وجود دارد و خانمي در اهواز مبتلا شده بود که اين بيماري را از همسرش که به تازگي از کانادا آمده بود، گرفته بود. عين ‌اللهي افزود: متأسفانه در منطقه‌اي قرار گرفته‌ايم که در کشورهاي اطراف ما ميزان شيوع بيماري‌ها زياد است ولي قدرت شيوع اين بيماري مانند کرونا نبوده و نگران کننده نيست. متخصصان مي‌گويند افرادي که واکسن آبله زده‌اند تا 85 درصد در برابر بيماري آبله ميموني خواهند داشت اما چون آخرين واکسن آبله که در کشورمان زده‌ايم در سال 1360 بوده است، بنابراين متولدين قبل از 60 که واکسن آبله زده‌اند تا حد زيادي مصونيت دارندآبله ميموني عفونتي است که توسط ويروسي مشابه ويروس آبله ايجاد مي‌شود. اين بيماري در برخي از کشورهاي آفريقايي شايع بوده، اما هر از گاهي هم در مناطق ديگر شيوع پيدا کرده است. سازمان بهداشت جهاني به تازگي، وضعيت اضطراري بهداشتي جهاني براي اين ويروس اعلام کرد زيرا آبله ميموني از طريق تعاملات اجتماعي و تماس‌هاي نزديک ميان افراد در بسياري از کشورها گسترش يافته است.

راه‌هاي انتقال آن چگونه است؟

بايد گفت که اين بيماري از طريق تماس نزديک و قرار گرفتن در معرض قطرات تنفسي، ضايعات پوستي يا مايعات بدنِ فرد آلوده منتقل مي‌شود. انتقال ويروس همچنين مي‌تواند از طريق جفت از مادر به جنين (که مي‌تواند منجر به آبله ميموني مادرزادي شود) يا طي تماس نزديک در حين تولد و پس از تولد رخ دهد. اين بيماري از طريق مصرف گوشت خام و نيم پخته حيوانات آلوده چون جوندگان هم انتقال پيدا مي‌کند. علائم اوليه آبله ميموني شامل تورم غدد لنفاوي، تب، دردهاي عضلاني و ضايعات پوستي است. چند روز بعد، تاول‌هاي پوستي ظاهر مي‌شود که شبيه آبله مرغان است. بثورات پوستي ممکن است از صورت شروع شود و به تدريج در ساير نقاط بدن گسترش يابد. آبله ميموني مدت‌زمان کمون (نهفتگي) طولاني دارد. اين بدان معناست که پس از قرارگرفتن در معرض ويروس ممکن است بين 4 تا 21 روز طول بکشد تا بيماري ايجاد شود. ضايعات پوستي يک يا دو هفته بعد خشک مي‌شوند و روند بهبودي ادامه مي‌يابد. در مجموع، عفونت آبله ميموني دو تا چهار هفته طول مي‌کشد. افراد آلوده پس از بهبودي تمام ضايعات پوستي‌شان، ديگر ناقل نيستند و در اين مرحله، ويروس قابليت سرايت به ديگران را ندارد. به گفته متخصصان، خوشبختانه مزيتي که آبله ميموني دارد اين است که برخلاف کوويد 19 در دوره پنهان بيماري، قابل انتقال به افراد حساس نيست، بنابراين تا زماني که فرد علائم و نشانه‌هايي از بيماري ندارد، خطري براي اطرافيان ندارد. اما به محض اينکه علائمي چون تب، سردرد، بدن درد و راش‌هاي پوستي در فرد بروز کرد بايد آن را جدي بگيرد. اگرچه بسياري از موارد ابتلا خود به خود برطرف مي‌شوند، اما افرادي که شدت بيماري در آنها بيشتر است، مي‌توانند با داروهاي ضد ويروسي درمان شوند. ممکن است از درمان‌هاي آبله نيز استفاده شود، اگرچه داده‌هاي مربوط به اثربخشي آنها براي اين بيماري محدود است. مرکز کنترل و پيشگيري از بيماري‌ها (CDC) پيشنهاد مي‌کند که افراد مبتلا به بيماري آبله ميموني در سطح شديد، بيماراني که سيستم ايمني ضعيفي دارند، کودکان زير 8 سال و زنان باردار بايد پس از مشورت با پزشک براي درمان ضد ويروسي اقدام کنند.

چگونه از ابتلا به ويروس آبله ميموني جلوگيري کنيم؟

بهترين راه‌ها براي جلوگيري از ابتلا به آبله ميموني عبارتند از: از تماس نزديک با افراد آلوده يا وسايل شخصي آنها خودداري کنيد، دست‌هاي خود را به‌طور مکرر و کامل بشوييد، هنگام مراقبت از فرد مبتلا به آبله ميمون يا فردي که علائم بيماري را داراست، از ماسک و دستکش استفاده کنيد. اما اگر در معرض ويروس قرار گرفتيد، چه اقداماتي لازم است؟ طبق گفته CDC، افرادي که در معرض فرد يا حيوان آلوده قرار گرفته‌اند، بايد وضعيت سلامت خود را به مدت سه هفته پس از قرارگيري در معرض ويروس، تحت‌نظر داشته باشند. براي نظارت کافي‌ست دماي بدن خود را دو بار در روز اندازه بگيريد؛ اگر تب، لرز، تورم غدد لنفاوي يا ضايعات پوستي جديد داشتيد، فوراً خود را قرنطينه کنيد. اگر فقط لرز و تورم غدد داشتيد اما تب يا بثورات پوستي نداشتيد، به مدت 24 ساعت در خانه قرنطينه شويد. اگر در اين مدت دچار تب شدت پيدا کرد، بهتر است به پزشک مراجعه کنيد. اگر تب نداشتيد اما بعد از 24 ساعت همچنان لرز ادامه پيدا کرد يا غدد متورم شدند، براي تشخيص بهتر با پزشک خود تماس بگيريد يا به مراکز درماني مراجعه کنيد. اگر هم علائمي مشاهده نکرديد، مي‌توانيد به زندگي عادي خود ادامه دهيد.