تاثیرپذیری از آموزه‌های عاشورا

مجالس امام‌حسين(ع) اختصاص به ايشان دارد و اگر مسائل محرم نيز به درستي تفسير، تبيين شود و آميخته به خرافات و حرف‌هاي بي‌مبنا و بدون سند نشود بي‌ارتباط با مسائل مردم نيز نخواهد بود. اما مردمي که در مجالس سيدالشهدا(ع) حاضر مي‌شوند انتظار دارند که اين مجالس صرفا به عزاداري امام حسين(ع) و يارانش اختصاص پيدا کند و ورود به ساير مسائل در مجالس عزاداري چندان درست به نظر نمي‌رسد و يک سري مسائلي را ايجاد مي‌کند که شايد خيلي مطلوب مستمعيني که حضور پيدا مي‌کنند نباشد. نبايد مساله قيام عاشورا را از محتواي قيام اصلي امام حسين(ع) خارج کرد و با يک سري مسائل سطحي و اشعار و رفتارهاي سخيف جايگاه عزاداري براي سالار شهيدان را پايين آورد. مجالس عزاداري بايد متناسب با ‌شان و جايگاه امام‌حسين(ع) و ياران ايشان باشد. لذا به نظر مي‌رسد اگر واعظان و مادحيني که در اين ايام به سخنراني و مرثيه‌سرايي در رثاي حضرت اباعبد‌ا... الحسين(ع) مي‌پردازند بيشتر به قيام آن حضرت و آموزه‌هاي عاشورا بپردازند تاثيرگذاري بيشتري داشته باشد. در کشور ما وضعيتي پيدا شده که قبل از آنکه حالت آموزندگي اين مراسم مورد توجه باشد به صورت يک سنت درآمده و گهگاهي به نظر مي‌رسد که حالت عادت طبيعي پيدا کرده است. لذا طبيعتا وقتي چنين اتفاقي مي‌افتد انتظار از اينکه اين مساله بتواند در زندگي مردم نقش جدي ايفا کند را کمرنگ مي‌کند. امري که بارها و بارها نيز نسبت به آن انتقاد شده که برگزاري مجالس امام‌حسين(ع) به اين شکل از آن آموزه‌هاي مدنظر خالي مي‌شود و فاصله مي‌گيرد. مجالس ما صرفا به نحوي شده که فلسفه اصلي آن فقط يک عرض ارادت شده است. طبيعتا وقتي که نگاه به برگزاري مراسم اباعبدا... چنين باشد قاعدتا به صورت معمول آن تاثيرگذاري جدي کمتر مي‌شود. هر چه که ما به اين عَلم و کتل و تشريفات اين چنيني اضافه کنيم به مرور زمان اين مراسم را از آن محتواي اصلي خارج مي‌کنيم. ما در مجلس امام‌حسين(ع) شرکت مي‌کنيم که چيزي بياموزيم، رفتاري را ياد بگيريم و آينده روشن‌تري را براي خودمان ترسيم کنيم.