گزینه احتمالی نخست وزیری عراق کیست؟

نخست‌وزیری محمد شیاع السودانی و چند نکته پس از افشای فایل‌های صوتی منتسب به نوری مالکی و تهدید مقتدی صدر علیه وی در عرصه سیاسی کشور عراق مطرح شده است. چارچوب هماهنگی شیعه در مجلس عراق به دنبال گزینه‌ای بود که تا حدودی پاکدست و به لحاظ اجرایی توانمندی داشته باشد و از سوی دیگر به‌شدت ضد حزب بعث باشد. همچنین محور مقاومت و حشدالشعبی او را بپذیرد. با توجه به اکثریت نمایندگان وابسته به ائتلاف دولت قانون که همان جریان نوری مالکی از این حزب است. با وجود این خواسته‌ها در نتیجه اجماع چارچوب هماهنگی به سمت محمد شیاع السودانی رفت. وی که مدرک کارشناسی ارشد مدیریت پروژه دارد و پدر و چند عضو خانواده‌اش توسط صدام کشته شده‌اند و خود او نیز در انتفاضه شعبانیه حضور داشته و با رژیم بعثی به مبارزه پرداخته است. با سقوط رژیم بعثی، وی در دولت نوری مالکی به استانداری میسان رسید و چهره‌ای نزدیک به او به شمار می‌رود. همچنین با توجه به عضویت سودانی در حزب الدعوه، در دولت حیدر العبادی نیز وزیر بوده است. جالب اینجاست که نام محمد الشیاع السودانی در سال ۲۰۱۹ پس از استعفای عادل عبدالمهدی نیز مطرح شد اما مقتدی مخالفت جدی خود را با نخست وزیری او ابراز داشت. حال که وی به عنوان گزینه نهایی شیعیان برای نخست‌وزیری عراق مطرح شده چند نکته باید در مورد وی ذکر شود. این گزینه مورد تایید حشدالشعبی است. وی فردی به‌شدت مصمم و دارای شخصیت اداری بوده و قصد دارد تحولات جدی در عراق ایجاد کند زیرا در دولت مصطفی الکاظمی نیروهای وابسته به غرب و بعثی‌های سابق تا حد زیادی قدرت گرفتند تا آنجا که خالد، فرزند سلطان هاشم احمد آخرین وزیر دفاع حکومت صدام از حوزه نینوا به پارلمان راه یافت. در صورت انتخاب سودانی، حشد الشعبی به احتمال زیاد قدرت بیشتری خواهد یافت و بحث اخراج نیروهای آمریکایی و ترکی از عراق جدی می‌شود. انتخاب شیاع السودانی در روابط بین‌الملل، عراق را به ایران و چین نزدیک‌تر خواهد کرد. اما نکته‌ای که لازم به ذکر است اینکه تا وقتی رئیس‌جمهوری انتخاب نشده، نخست وزیر معرفی نمی‌شود و با توجه به اختلافات بین اتحادیه میهنی و حزب دموکرات کردستان ابتدا باید تکلیف ریاست‌جمهوری مشخص شود و سپس السودانی برای رأی اعتماد به مجلس معرفی شود. همین امر سبب شده تا وضعیت سیاسی کشور عراق به سمتی سوق پیدا کرده است که تقابل‌ها زیاد شده تا هر جریانی بتواند شخصیت نزدیک به خود را به قدرت برساند. وضعیتی که سبب شده بار دیگر عراق در شرایط حساس قرار گیرد.