چالش‌های بازیگری در آثار تک پرسوناژه

نمايش «تب» به کارگرداني رويا کاکاخاني، يک اثر تک پرسوناژه است که اين روزها با بازي نادر فلاح در تالار قشقايي مجموعه تئاترشهر روي صحنه مي‌رود. نادر فلاح از چالش‌هاي بازيگري در آثار تک پرسوناژه سخن گفت. فلاح که با اين نمايش چندمين تجربه را در زمينه بازي در کارهاي تک نفره انجام مي‌دهد، يادآورشد: بعد از مدت‌ها کار گروهي دوست داشتم در نمايشي تک‌نفره بازي کنم. فلاح که در حوزه تئاتر و تصوير فعال است، ادامه داد: با بازي در اين نمايش مي‌خواستم به خودم سخت بگيرم چون وقتي بازيگر آلوده سريال و سينما مي‌شود، دچار نوعي تنبلي و لختي خواهد شد و آمادگي و چابکي و جديت خود را از دست مي‌دهد. او بزرگترين چالش خود را در اين نمايش، متن آن دانست و اضافه کرد: بزرگ‌ترين چالشي که با اين کار داشتم، اين است که نمايشنامه آن يک خط قصه مشخص نداشت بلکه متني هذيان‌زده و پراکنده بود که گويي در هر لحظه از ذهن نويسنده ترواش کرده بود. چنين متني حتي براي يک درام چند نفره، يک بحران است چراکه تماشاگران ايراني حتي با سريال‌هايي که روايتي غيرخطي دارند، به سختي ارتباط برقرار مي‌کنند. بنابراين در وهله اول با نمايشنامه خيلي درگير بودم. فلاح که بعداز خوانش اوليه تمايلي به بازي در اين نمايش نداشته است، افزود: اولين‌بار که متن را خواندم، از آن ترسيدم و حتي گفتم در اين نمايش بازي نمي‌کنم ولي در خوانش‌هاي چندباره و بعداز صحبت با کارگردان به اين نتيجه رسيدم که خود متن پيشنهادهايي ارائه مي‌دهد و قابليت‌هاي اجرايي خود را به رخ مي‌کشد. به همين دليل تصميم گرفتم در آن بازي کنم. فلاح با اشاره به ديگر دشواري‌هاي بازيگر براي بازي در کارهاي تک‌نفره توضيح داد: هيچ جاي خطا و اشتباهي نيست. بازيگر مدام روي صحنه است و حتي نمي‌تواند لحظه‌اي از کار جدا شود و اشتباه خود را تصحيح کند. فلاح با اشاره به اينکه متن اصلي نمايش 150 صفحه است، درباره حذف بخش‌هايي از آن گفت: اجراي متن کامل سه ساعت زمان مي‌برد. برخي مواردي که مطرح شده بود، مناسبت چنداني با جامعه ما نداشت. به همين دليل خودمان آن را حذف کرديم. شوراي نظارت و ارزشيابي هم نکاتي داشت و بخشي هم به‌دليل مميزي حذف شد. او که با بازي در اين نمايش بعداز مدت‌ها در مجموعه تئاترشهر روي صحنه رفته است، بيان داشت: بعداز تئاتر «سياها» کار حامدمحمد طاهري که آن را در موتورخانه تئاترشهر اجرا کرديم و يک نمايشنامه‌خواني در تالاراصلي، خيلي سال بود که در تئاترشهر کاري نداشتم. اين مجموعه مهم‌ترين مرکز تئاتري ماست که پرستيژ خود را دارد و هميشه درباره انتخاب آثار سختگيري‌هاي خاص خود را داشته است. بنابراين تئاترشهر هم برايم يادآور خاطرات 90 شب اجراي «سياها» است و هم خاطرات جواني‌ام، چراکه از دوره دانشجويي اين مجموعه را با معماري منحصربه‌فردش دوست مي‌داشتم.