نياز «پرسپوليس» به برد

تيم‌هاي تراکتور و پرسپوليس در هفته بيست‌وهشتم رقابت‌هاي ليگ‌برتر به مصاف هم مي‌روند. با توجه به اينکه فرصتي براي کسب عنوان قهرماني باقي نمانده بازيکنان فاقد انگيزه لازم براي ارائه بازي هميشگي هستند و کادرفني بايد تلاش کند تا آنها براي حفظ رتبه دوم نمايشي مقبول ارائه کند. از آنجا که رقابت پرسپوليس با استقلال در مسير کسب قهرماني وجود داشت، سازمان ليگ مي‌توانست بازي‌هاي پنج هفته پاياني ليگ‌برتر را به‌صورت همزمان برگزار کند، اما اين کار صورت نگرفت و هفته قبل با برتري استقلال در خانه فولادخوزستان عملا انگيزه کافي از بازيکنان پرسپوليس براي ديدار با سپاهان گرفته شده بود، چون در صورت پيروزي هم جبران فاصله 6 امتيازي در 3 هفته بسيار سخت بود. با اين حال برتري پرسپوليس در آن بازي جذابيت ليگ را حفظ مي‌کرد. تراکتور در اين فصل تغييراتي در کادرفني خود داشته و نتوانسته نمايش هميشگي را ارائه کند. نوسانات زياد اين تيم را در خطر سقوط قرار داده بود و با آمدن «ساغلام» کمي نوسانات اين تيم کم شد تا بدون دغدغه سقوط در هفته‌هاي پاياني به ميدان برود. برگزاري بازي در تبريز به‌سود اين تيم خواهد بود و تلاش مي‌کند تا جايگاه بهتري را با کسب نتيجه مقابل پرسپوليس به‌دست آورد. در آن‌سو پرسپوليس که در سال‌هاي اخير همواره مقابل تراکتور موفق بوده با آنکه بختي براي قهرماني ندارد، اما براي حفظ جايگاه فعلي و اثبات توانايي‌هاي خود نياز به کسب برتري دارد. سپاهان اميدوار است به‌عنوان دوم برسد و از دست‌دادن امتياز در تبريز کار پرسپوليس را در 2 هفته پاياني سخت‌تر مي‌کند. بايد گفت ذهن برنده مهم‌ترين دليل براي موفقيت استقلال بود. وقتي يک تيم فاتح جامي مي‌شود از مديرعامل باشگاه تا تدارکات تيم در آن نقش دارند و هرکدام مسئوليت خود را به‌درستي انجام ندهند، کسب جام رخ نمي‌دهد. در اين دوره از رقابت‌هاي ليگ‌برتر شاهد افت کيفي مسابقات بوديم و در سال جام‌جهاني انتظار کيفيت بهتري از معتبرترين مسابقات داخلي را داشتيم، ولي بازيکنان تيم‌ها انگيزه زيادي براي ارائه بازي‌هاي در سطح بالاتر نداشتند و بازي‌هايي که ديديم چنگي به‌دل نزد. تعداد ملي‌پوشان ليگ‌برتري هم بيانگر اين موضوع بود و سرمربي تيم هم از بازيکناني استفاده مي‌کرد که بتواند با آنها جواز حضور در جام‌جهاني را به‌دست آورد و هر فردي هدايت تيم‌ملي را قبول مي‌کرد قطعا به بازيکناني ميدان مي‌داد که با آنها نتيجه دلخواه را به‌دست آورد. چندين فصل است که شاهد حضور بازيکنان شاخصي نيستيم. در اين دوره از ديدارهاي انتخابي جام‌جهاني مهره‌هايي مانند مهدي طارمي، عليرضا جهانبخش، سردار آزمون و... بودند که با کيفيت مناسب خود صعودي دلچسب را رقم زدند، ولي در دوره بعدي آنها 4 سال بزرگ‌تر شده‌اند و نمي‌توانيم در تيم‌هاي ملي اميد يا جوانان جايگزين‌هاي مناسبي براي آنها داشته باشيم.