حرمت شغل معلمی را نشکنیم!
کریم بخش کردی تمندانی کارشناس آموزشی
در حياط مدرسه دانش آموزان ايستادهاند و بادکنکهاي رنگي در دست دارند. والدين هم حضور دارند، با شاخههاي گل در دست. روز معلم است. معاون مدرسه با موي سپيد در ميان جمع ايستاده، مردي با موهاي سفيد به سمت معاون مدرسه ميآيد و با هتاکي به او حمله و او را در حضور دانش آموزان و اوليا مورد ضرب و شتم قرار ميدهد!. تعدادي از اوليا سعي در آرام کردن مرد خشمگين هستند و معلم مضروب و مظلوم در کنار کودکي که بر روي ويلچر نشسته، ايستاده و مظلومانه نظارهگر است. دانش آموزان فقط با بادکنکهاي رنگين و شاخههاي گل نظارهگر اين خشونت به ناظم مدرسه هستند و کاري از دستشان برنميآيد. آري معلم مظلوم است. روزي دانش آموزان يک کلاس براي مزاح سرگرمي و از روي شيطنت به معلم در کلاس درس، حمله و او را مورد ضرب و شتم قرار ميدهند و شادي ميکنند. روزي ديگر دانش آموزي هم براي خنداندن ديگر دانش آموزان سطل زباله را به سمت معلمي ميپرتاب ميکند که در حال درس دادن است و... اما در جامعه اگر به خطا يک معلم با دانش آموزي به خشونت رفتار کند، همه شبکههاي مجازي و رسانهها آن را جرمي نابخشودني ميداند و معلم را سرزنش ميکنند و حتي وزير براي دلجويي از دانش آموز وارد عمل ميشود، اما توهين به معلم و ضرب و شتم در مقابل شاگردانش براي برخي مهم نيست. شايد برخي نميدانند معلم همان فردي است که براي نجات دانش آموز به زير ديواررفت و جان داد، معلم براي همدردي با دانش آموز سرطاني سر خود را تراشيد، معلم بر روي تخت بيمارستان هم با کرونا مبارزه ميکرد و هم به دانش آموزان خود درس ميداد و بر روي همان تخت جان داد، معلم براي نجات دانش آموزان از شعلههاي آتش به ميان آتش رفت و مانند پروانه سوخت و جان داد و... . و اين معلم شايسته آن نيست که برخي دانش آموزان، والدين دانش آموزان با او با خشونت رفتار و حرمت او را بشکنند. معلم شايسته آن نيست که جامعه در مورد خشونت و بياحترامي به او بيتفاوت باشد.
ارسال نظر