تداوم بحران اوکراين به نفع ايران نيست

صلاح الدين هرسني در گفت‌وگو با «آرمان ملي»:

تداوم بحران اوکراين
به نفع ايران نيست

پوتين مي‌خواهد به صورت نمادين اعلام پيروزي کند

آرمان ملــي- عليرضا پورحسين: روز نهم ماه مه سالروز پيروزي روسيه بر آلمان نازي در پايان جنگ جهاني دوم يعني سال 1945 است. در اين روز به مناسبت پيروزي روسيه بر آلمان نازي، در ميدان سرخ مسکو رژه نظامي برگزار مي‌شود و رهبران و مقامات تراز اول روسيه و در شرايط حاضر ولاديمير پوتين به طور سنتي بر روي مقبره ولاديمير لنين رهبر انقلاب بلشويک روسيه در ميدان سرخ مي‌ايستند تا مراسم را تماشا کنند. به نظر مي‌رسد که نهم ما مه امسال متفاوت با نهم ماه مه سال‌هاي ديگر باشد، چرا که جنگ روسيه عليه اوکراين به نودمين روز خود نزديک مي‌شود و اين گمانه قوت گرفته است که شايد ولاديمير پوتين بخواهد اين روز را به عنوان پيروزي بر اوکراين انتخاب و اعلام کند. اينکه چنين تصميم تا چه ميزان جدي است و اينکه آيا ولاديمير پوتين اين روز را به عنوان روز پيروزي و پايان جنگ در اوکراين اعلام مي‌کند يا نه مساله‌اي است که در اين روزها سوالات زيادي ايجاد کرده است. در راستاي بررسي اين مساله، «آرمان‌ملي» گفت‌وگويي با دکتر صلاح‌الدين هرسني، تحليلگر مسائل بين‌الملل انجام داده است که در ادامه مي‌خوانيد.

آيا پوتين بالاخره پيروزي در جنگ اوکراين را با تغيير سياست در عرصه ميداني اعلام مي‌کند؟

با توجه به تمايل زايدالوصفي که در کنش‌ها و الگوهاي رفتاري پوتين در روزهاي اخير به ويژه در گفت‌وگو با وزير دفاع خود يعني سرگئي شويگو براي مطلع شدن از گزارش‌ها و واقعيت‌هاي ميداني در صحنه جنگ و همچنين با توجه به ماموريتي که به الکساندر دورنيکوف طراح و مبدع جنگ‌هاي نامتقارن در جنگ چچن و جنگ سوريه، براي يکسره کردن غائله اوکراين داده بود، به نظر مي‌رسد که ولاديمير پوتين بي‌ميل نيست که هر چند به صورت نمادين بزودي پيروزي روسيه در جنگ اوکراين را اعلام کند و آن را در کرملين جشن بگيرد اما واقعيت آن است که اعلام پيروزي و گرفتن جشن آن در کرملين با واقعيات منطبق نيست و پيروزي واقعي خيلي دور است.

به چه علت روسيه نمي‌تواند در عرصه ميداني پيروز واقعي باشد؟

پوتين روزي که جنگ عليه اوکراين را آغاز کرده بود، تصور مي‌کرد که مي‌تواند در مدت 3 تا 7 روز به غائله اوکراين و به عبارتي به ماجراجويي زلنسکي در پيوستن به ناتو و اتحاديه اروپا پايان دهد اما مقاومت ارتش اوکراين و مديريت هوشمندانه زلنسکي در هدايت جنگ و حضور پر رنگش‌ها در اغلب پارلمان‌هاي مهم دنيا در روسيه ستيزي يا همان تعقيب راهبرد تحريم و انزواي روسيه در نظام جهاني نشان داد که يکسره کردن غائله اوکراين و نيل به پيروزي آن گونه که ولاديمير پوتين و اليگارهاي نزديک به آن تصور مي‌کردند، آسان نيست. در اين ارتباط بايد بگويم که راز توفيق ارتش اوکراين در قبال ارتش يکسر مسلح روسيه، در روحيه سازي ارتش اوکراين و انعکاس و نمايش هنرمندانه آن در قالب جنگ روايت‌ها بود. در واقع زلنسکي را بايد مبدع چنين مکتب رفتار شناسانه‌اي دانست. چنين مکتب رفتار شناسانه‌اي سبب شد که همه مردم اوکراين از افراد عادي گرفته تا سلبريتي‌ها براي دفاع از وطن در کنار زلنسکي بمانند. از طرف ديگر صرف محاصره و موشکباران چند شهر مانند مارياپول، بوچا و برودنيکا و يا خارکيف و خرسون چگونه مي‌تواند دليلي بر پيروزي باشد؟ مگر ولاديمير پوتين کل اوکراين را تصرف کرده است و يا دولت نزديک به غرب را تغيير داده است که بخواهيم او را پيروز اين جنگ بدانيم.

تداوم بحران ميان روسيه و اوکراين چه اثراتي براي ايران خواهد داشت؟

قطعا تداوم بحران در اوکراين اثرات منفي بر برجام و سياست خارجي ايران خواهد داشت. اگر چه قرار گرفتن مذاکرات وين در بن بست تا ميزان قابل توجهي نتيجه امتناع کنگره آمريکا بابت خروج نام سپاه پاسداران از ليست گروه‌هاي تروريستي و عدم اعتماد تهران به واشنگتن و معضل تضمين است. بنابراين با تداوم بحران اوکراين، ما شاهد افزايش گره‌هاي کور بر کلاف سر درگم برجام خواهيم بود.