بورس؛ دماسنج اقتصادی

تابلوی موفقیت یا عدم موفقیت بورس نشان‌دهنده وضعیت اقتصادی هر کشوری است. بنابراین یک اقتصاد به‌هم‌ریخته و بیمار نمی‌تواند یک بورس سالم و پویا و دارای رشد داشته باشد مگر اینکه دولت تصمیم بگیرد به صورت موقت با ارائه تعدادی از واحدها یا شرکت‌های اقتصادی در بورس که زیان‌ده هم نباشند، بورس را به صورت موقت روی پا نگه دارد. به یاد دارم حدود یکسال پیش که دولت و همگان مردم را به سمت سرمایه‌گذاری در بورس ترغیب می‌کردند، به این نکته که بورس در صورتی می‌تواند به طور موقت روی پای خودش بایستد که دولت هوای بورس را داشته باشد، اشاره کردم. یعنی برای جلوگیری از ضرر توده‌های مردم از خودگذشتگی کند و یکسری واحدها را برای رونق بورس ارائه دهد. ولی متاسفانه دولت سیزدهم سیاست‌های شکست‌خورده دولت آقای احمدی‌نژاد را دارد اجرا می‌کند. در نظام تصمیم‌گیری این دولت همان خطاهای گذشته مجددا دارد تکرار می‌شود. شاید دلیلش هم این باشد که کارگزاران دولت‌های نهم و دهم اکثرا در دولت سیزدهم حضور دارند. بنابراین از دولتی که از خودش برنامه‌ای ندارد و برنامه شکست‌خورده دولت‌های نهم و دهم را دنبال می‌کند، بهتر از این انتظار نمی‌رود. دولت و آقای رئیس‌جمهور به کرات بیان می‌کنند که اولویت اول مبارزه با گرانفروشی است. اگر واقعا چنین اعتقادی هست از خود دولت شروع کنند. «تا از خود نگذری، از دیگران نتوان گذشت.» در این صورت باید جلوی افزایش قیمت امکاناتی که از سوی دولت ارائه می‌شود را بگیرد. سوال این است که مجوز گران کردن خودروها را چه کسی جز دولت صادر کرد؟ چگونه بیان می‌کنید که با گران‌فروشی مخالفید! برای بورس هم نظیر همین اتفاق دارد می‌افتد. رهنمودهای دیروز وزیر اقتصاد درباره بورس بیشتر تخیلی و پادرهواست و چیزی نیست که بتوان به آن اتکا کرد. دولت باید به صراحت به مردم بگوید این تعداد واحد جدید با این کارنامه روشن و سودآور را می‌خواهیم به بورس تزریق کنیم در اینصورت یکسری منابع و منافع دولت از نظر درآمدی کم می‌شود که اشکالی ندارد چون به جیب سهامدارانی که در بورس به دولت و ارکان کشور اعتماد و سرمایه‌گذاری کردند، می‌رود. سرمایه‌گذاری در بورس منوط به حمایت دولت است. تا وقتی که دولت دست حمایتش را از پشت بورس برندارد اگرچه یکسری ضررهایی متحمل شود ولی در عین حال می‌ارزد تا کسانی که در بورس سرمایه‌گذاری کردند، متضرر نشوند. مثل وقتی که می‌خواهید به فرزندی دوچرخه‌سواری یاد دهید. باید پشت ترکش را بگیرید تا پا زدن را بیاموزد. باید هوای دوچرخه را داشته باشید وگرنه به زمین خواهد خورد. بورس هم همین‌طور است گرچه مثال سبکی است ولی دولت باید اینگونه بورس را حمایت کند در غیر اینصورت بورس نشان‌دهنده وضع اقتصاد است. الان وضع اقتصاد کشور همین است که تابلوی بورس نشان می‌دهد. تابلوی بورس، تابلوی نشان دهنده وضعیت اقتصاد یک کشور است. لذا اگر دولت تصمیم به حل مشکل دارد در مبارزه با گران‌فروشی‌ها باید از خودش شروع و بعد هم بازار را در حد توان کنترل کند و بهتر از همه اینکه از ان‌جی‌اوها و سازمان‌های مردم‌نهاد کمک بگیرد. بیانات دیروز وزیر اقتصاد درحالی بیان شده که قبل از وزارت نیز در توئیتر مطالبی بیان می‌کردند که اگر کارهایی توسط دولت صورت بگیرد بورس در فاصله بسیار کوتاهی جایگاه واقعی خود را پیدا خواهد کرد! سوال این است: چرا از روزی که وزیر شدند تابحال به مواردی که اشاره می‌کردند عمل نکردند؟ اگر مومن به حرف‌های خودتان هستید و معتقد هستید که سخنان درستی است، آن را عملیاتی کنید و در اجرایی کردن آن هم تردید نداشته باشید. پیشنهادم به تیم اقتصادی دولت این است که به اندوخته‌های علمی خود اکتفا نکنند، به اطلاعات خودشان بسنده نکنند. اقتصاددانان برجسته دلسوز غیرسیاسی در کشور ما به‌ویژه در دانشگاه‌ها وجود دارد. از وجود آنها بهره‌مند شوید و از آنها یک تیم مشورتی تشکیل دهید تا نظرات مشورتی اخذ کنید و بتوانید با کمک این افراد که هم تخصص و هم تجربه دارند و هم اطلاعاتشان به روز است و هم با همه مجامع علمی دنیا مرتبط هستند، کار را پیش برید. تنها راه‌حل مشکل کشور این است که باید تحریم‌ها برداشته شود، جلوی اختلاس‌ها و دزدی‌های داخلی قاطعانه گرفته شود و نه فقط با اختلاسگران رقبا بلکه با اختلاسگران رفقا هم مبارزه کنند. در نهایت از اقتصاددانان برجسته کشورمان که دلسوزند و خوشبختانه نمی‌توان به آنها انگ سیاسی هم زد که برای به زمین زدن دولت سخن می‌گویند، بهره گرفت. آنها کسانی هستند که برایشان فرق نمی‌کند کدام دولت است. از هر دولتی که خدمتگزار مردم باشد و کارهایش جنبه علمی داشته باشد و از قوت و توان علمی بالایی برخوردار باشد، حمایت می‌کنند.