اعتبار روابط دولت‌ها با پشتوانه ملت‌ها

ادامه از صفحه اول/ وقفه‌ای در اجرای آن قراردادها و توافق‌ها نخواهد افتاد. وقتی موضوع منافع ملی و یا همان منافع ملت مطرح است معنی و مفهوم آن این است که جامعه و یا همان ملت ذینفع هستند بنابراین اگر روابط دولت‌ها با پشتوانه ملت‌ها باشد به تعبیری مو لای درز آن نمی‌رود! در غیر این صورت روابط و همچنین قراردادهای دولت‌ها، بدون پشتوانه ملت‌ها، روابط و قراردادهای اصالت‌دار نیستند. برای مثال اکثریت ملت ایران نسبت به مختصات فرهنگی، اقتصادی و سیاسی کشورهایی مثل چین، روسیه، آمریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان و... اشراف و آگاهی نسبتا دقیقی دارند و حتی نسبت به ادبیاتِ قدرت در جهان امروز، آگاه شده‌اند و به تعبیری معنی و مفهوم روابط عمودی و افقی را می‌دانند. در چنین فضایی لازم است مسئولان در نحوه مواجهه با چنین ملتی که، واقعیت‌های پیدا و پنهان را متوجه شده‌اند، شفاف باشند! در غیر این صورت شکاف و فاصله بین ملت- دولت بیشتر می‌شود. در چنین فاصله‌ای یعنی فاصله ملت- دولت، توامان ضرر و زیان خواهند دید. به همان نسبت که دولت‌ها از حال و احوال دولت‌ها اخبار و اطلاعات دارند به همان نسبت نیز از حال و احوال ملت‌ها اخبار و اطلاعات دقیق دارند. بنابراین دوست ندارند قراردادهای اقتصادی، نظامی، فرهنگی و سیاسی‌شان بدون رضایت ملت‌ها باشد. نکته مهم و کلیدی این است همان‌طور که دولت بدون ملت در قوانین نانوشته بی‌اعتبار است ملت‌های بدون دولت نیز دارای اعتبار بالایی نیستند، بنابراین آن‌چه در فرآیند زمان، تولید قدرت واقعی می‌کند اتحاد و انسجام ملت- دولت است.