فرصت طلایی دولت از دست نرود

وقتی دولت جدید بر سر کار می‌آید دوره طلایی و یا ماه عسل اجرایی همان شش ماه اول است. به محض پایان این دوره شش ماه شاهد بروز مشکلات و گلایه‌ها از سوی جامعه خواهیم بود. این روند را در مورد دولت‌های گذشته هم تجربه کرده‌ایم. مگر زمان هایی که یک خوش شانسی ویژه‌ای وجود داشته مثلا در مورد دولت اول آقای احمدی‌نژاد و آن درآمدهای سرشار نفتی و نفت 140دلاری شرایط خیلی خاصی را ایجاد کرد و دولت با گشاده دستی می‌توانست مشکلات را حل بکند که البته متاسفانه آن دولت این فرصت را سوزاند. در مورد دولت جدید اندکی بیش از سه ماه از عمر دولت سیزدهم گذشته است و باید دولتمردان حواس‌شان باشد که این دوره طلایی به شدت در حال سپری شدن است و در این دوره طلایی کماکان افراد می‌آیند و در مصاحبه‌ها تقصیرها را بر گردن دولتمردان گذشته می‌اندازند تا حدی ناظران و جامعه چیزی نمی‌گویند ولی بعد از پنج، شش ماه این لطیفه مزه‌ای ندارد و دولتمردان باید دست و پای خودشان را جمع کنند و حرف‌های دیگری بزنند. در هر حال نمی‌خواهم در مورد عملکرد دولت مأيوسانه قضاوت کنم ولی آن چه که واضح است آن بهشتی که آقایان تصور می کردند به سادگی رقم بزنند، مشاهدات نشان می‌دهد به این سادگی‌ها قابل تحقق نیست. کار کردن و نتیجه خوب گرفتن از آنچه که تصور می‌شد، بسیار دشوارتر از این حرف‌هاست و نیازمند گام‌های خیلی جدی است. با گام‌های کوچک، رفتن میان مردم، سفر استانی و بازدید سر زده یک مقدار در تبلیغات خیلی گذرا شاید بشود نتیجه گرفت ولی مشکلات حل نمی‌شود. قطعا برای مشکلات باید گام‌های خیلی جدی برداشت. شرایط نشان می‌دهد این گام‌های بسیار جدی در عرصه تصمیمات کوچک اقتصادی نیست که حالا مثلا تصور بشود اگر یک ماه از بانک مرکزی استقراض نکردیم خیلی کار بزرگی کردیم. این چیزی که این چند روزه دولت مردان پزش را می‌دهند که ما استقراض نکردیم، این مهم نیست یک پول‌هایی در کوتاه مدت از یک جایی برگردد و بشود با آن پول ها مخارج را برگزار کرد. ولی مسئله به این شکل ادامه پیدا نمی‌کند و ما نیازمند گام‌های خیلی بزرگ و جدی در زمینه سیاسیت خارجی هستیم و آن طور که اغلب اقتصاددانان و تقریبا می‌شود گفت قریب به اتقاق آنها می‌گویند حل مشکلات اقتصادی ریشه در سیاست خارجی کشور دارد و باید درآنجا گام‌های خیلی بزرگ و جدی برداشته شود که این امر نیازمند شجاعتی است که فاقد شهامت لازم برای برداشتن این گام‌هاست و یک مقدار در حالت شک و تردید و دو دلی هستند و متاسفانه فرصت‌ها از دست می‌رود. امیدوارم و آرزو می کنم آقای رئیسی موفق باشد و به هیچ وجه شکست آقای رئیسی موفقیت به حساب نمی‌آید. به هر حال سعادت ملت ایران مهم است و آرزو می‌کنیم این دولت با وجود همه اما و اگرها که در مورد انتخابات و روی کار آمدن دولت بود، نتیجه بگیرد. اما با این شیوه‌ها و روزمرگی‌ها بعید می‌دانم واقعا به یک جای جدی برسیم. بعد از مدتی شروع می‌کنند به همدیگر حمله کردن و یقه هم را گرفتن که قطعا مشکلی از مردم حل نمی‌شود. این نوع عملکرد به ویژه عملکرد مجلس، اصلا عملکرد قابل دفاعی نیست.