زمزمه دغدغه‌های یک ادغام

زمزمه ادغام دانشگاه‌های وزارت علوم تحقیقات و فناوری با وزارت بهداشت درمان موجی از نگرانی را در بین اساتید، دانشجویان و مدیران سلامت کشور پدید آورده است اما پرسش‌های جدی طرح می‌شود؛ اول آن که چه خطرعظیمی در کمین است که حتی زمزمه های آن موجی از نگرانی را پدید آورده است؟ چرا چنین خطر عظیمی مجهول‌الهویه است؟ آیا خطری عظیم در کمین است یا اینها تنها ترس ناشی از منافع طبقاتی است؟ دوم آنکه موج نگرانی در چه کسانی به‌وجود آمده است؟ نویسندگان نامه‌ها، بیانیه‌ها و... چه نسبتی با دانشجویان دارند که از آنها مایه می‌گذارند؟ آیا دانشجویان اهمیتی برای اساتید و مدیران سلامت دارند؟ دانشجویان خود به خوبی می‌دانند که بی‌خوابی‌ها و اشک های ناشی از فشارهای متحمل شده بر آنها از چه میزان اهمیتی برای اساتید و مدیران و سلامت برخوردار است. دانشجویان چه چیزی جز ابزار رایگان کسب درآمد نیستند و خود به خوبی می‌دانند. سوم آن که مدام سخن از نظام سلامت می‌شود در حالی که نظام سلامت حاضر چیزی جز نظام درمان که دال مرکزی آن پزشک و پزشک به مثابه پزشک متخصص می‌باشد، نیست. وزارت بهداشت از سال ۱۳۶۴ با اهداف پسندیده‌ای تشکیل شد. حال ما در سال ۱۴۰۰ شاهد فشارهای جسمی، روانی و اجتماعی شدیدی و پزشکان، دانشجویان پزشکی و بیماران، تشکیل نظام طبقاتی استوار بر اعمال قدرت و تهدید، ارزش‌زدایی از پزشکان عمومی، رویکرد کالایی به نظام سلامت و... در ۳۶ سال مدیریت وزارت بهداشت و‌ درمان و آموزش پزشکی هستیم. تجربه کشور در مدیریت بیماری کووید-۱۹ خلل‌های عظیم در نظام سلامت کشور را آشکار کرد. تاکید ساختاری بلندمدت بر امر درمان موجب شد در مواجهه با بیماری کووید-۱۹ که از اساس درمانی ندارد حیات‌های بسیاری سلب شود. فشارهای روحی، روانی و اجتماعی ناشی از همه گیری بر دوش اساتید و مدیران پشت میزنشین سلامت نبوده و دانشجویان دستیاری به خوبی می‌دانند. فاجعه بارتر از آن از سر وا کندن پیامد‌های ناشی از مرگ انسان‌ها با عناوینی چون مدافع سلامت و شهید در راه سلامت بود. آیا با زدن چسب سنگین می‌توان از پیامدهای ناشی از مرگ این عزیزان گریخت؟ هژمونی هویت پزشکی رابطه دیالکتیک دارد با قطع ارتباط از هویت علمی؛ و پیامدهای آن برتری هویت پزشکی و ایجاد منزلت پیشینی این هویت بوده است. هرآنچه این هژمونی را تهدید کند موجی از نگرانی توامان با ترس ایجاد می کند. شرایط برخورداری از منابع و تخصیص بودجه در دانشگاه‌های وزارت بهداشت در برابر دانشگاه‌های وزارت علوم تحقیقات و فناوری قابل قیاس و درک نیست. به نقل از از معاونان دو وزارتخانه و گزارش‌ها در خصوص بودجه ۱۴۰۰ باید گفت: وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی با حمایت نمایندگان، افزایش بودجه بسیار خوبی نسبت به سال قبل پیدا کرده است. به گزارش ایرنا بیشترین رشد مربوط به دانشگاه‌های علوم پزشکی بوده که حدود ۷۳ درصد رشد نسبت به سال ۹۹ داشته و به ۱۰۶ هزار و ۷۰۰ میلیارد رسیده است و این در حالی است که بودجه وزارت علوم تحقیقات و فناوری نیازهای آموزش عالی کشور را برآورده نمی‌کند. درمجموع حوزه‌های آموزشی عالی کشور ۲۰ هزار میلیارد تخصیص پیدا کرده که ۸۰ درصد آن به بخش جاری و عمدتاً حقوق و مزایای اختصاص دارد. با کنار هم قرار دادن این اعداد منشاء موج نگرانی توأمان با ترس مشخص می‌شود. منشاء تمام نامه‌ها، بیانیه‌ها و... سرشار از نگرانی توأمان با ترس هژمونی هویتی و تخصیص منابع بودجه است. امیدوار است از ردای دغدغه‌مندی و انسان دوستی در جهت تامین منافع طبقاتی استفاده نشود؛ هدف این متن دست و پا شکسته آشکار سازی این ردای پوشالی بود و بس.