سرطان؛ فرجام اكبرخرمدين در زندان
آرمان ملی: بالاخره اکبر خرمدین که دو فرزند و دامادش را به قتل رسانده بود از دنیا رفت، اما نه با چوبه دار، بلکه سرطان به تمام حواشی و جنایاتی که او در طی یک دهه اخیر انجام داده بود، پایان داد. روز گذشته موجی از اظهار نظرها را درپی داشت، تا اینکه یکی از نزدیکان خانواده خرمدین و سازمان زندانها این مسأله را تایید کردند. خبرگزاریها به نقل از قاضی شهریاری، سرپرست دادسرای جنایی تهران گزارش دادند که «اکبر خرمدین بر اثر ایست قلبی درگذشته است.» او پیشتر به سرطان و در زندان به کرونا مبتلا شده بود. اردیبهشت امسال بود که خبر قطعه قطعه شدن بابک خرمدین، یکی از کارگردانان سینما در شهرک اکباتان، جامعه را دچار شوک کرد و چند روز بعد مشخص شد که پدر و مادر او، فرزند 46 ساله خود را کشتهاند و سجده شرکت و نشان دادن علامت پیروزی پدر بابک از جنایاتی که انجام داده، تازه اول ماجرا بود و زمانیکه او به قتل داماد (خواهرزادهاش) و دخترش نیز اعتراف کرد، جامعه بیشتر دچار شوک و نگرانی شد. وی که ۸۱ سال سن داشت، در بازجوییها اعلام کرده بود که «پیکرهای بیجان قربانیان خود را تکهتکه کرده و در سطلهای زباله خیابانها میریختهاست.»
مغایرت فکری یا جنون؟
اما از آنجا که قتل فرزندان شامل مجازات قصاص نمیشود و وکلا حداکثر میزان مجکومیت وی را 10 سال برآورد میکردند، جامعه این انتظار را داشت که او بهدلیل قتل دامادش قصاص شود، اما اولیای دم داماد که نسبت خانوادگی با خرمدین دارند از قصاص گذشته بودند، او به اعدام محکوم نشد. نکته جالب توجه در بروز این قتلها، تفکر اکبر خرمدین در رابطه با اطرافیانش بود، موضوعات مغایرت فکری و حتی اعتیاد داماد به مواد مخدر و فساد «بابک» سبب میشد که او دست به بروز این جنایتها بزند. کما اینکه در بازجوییهایش گفته بود: «دردسرهای ما با بابک بعد از شیوع کرونا آغاز شد. او استاد دانشگاه بود اما بعد از شیوع کرونا کلاسهایش آنلاین شده بود و اغلب در خانه بود و از طریق فضای مجازی کلاسهایش را برگزار میکرد. ما در شمال بودیم که برادرش تماس گرفت و گفت بابک خانهمان را خانه فساد کرده است. او دختران دانشجو را به خانه میآورد و مادرش را مجبور میکرد که از آنها پذیرایی کند و گاهی هم مادرش را اذیت میکرد به خاطر همین مثل دو دفعه قبل در غذای او هم داروی بیهوشی ریختیم و او را کشتیم و بعد از مثله کردن جسد در حمام تکههای جسد را در سطلهای زباله میدان
صادقیه، میدان قدس و فاز سوم شهرک اکباتان انداختیم.» اما بسیاری از همسایههای آنها در شهرک اکباتان این موضوع را رد میکردند و حتی برای بابک خرمدین مراسم یادبود برگزار کردند. در این شرایط بسیاری از روانشناسان در گفتوگو با رسانهها، او را به جنون و بیماری سایکوپات دوقطبی متهم میکردند. بههر حال پرونده «اکبر خرمدین» با بیماری سرطان بسته شد و این واقعه هولناک، زنگ هشداری است که مسئولان بیشتر به موضوعات و سلامت روانی جامعه توجه داشته باشند.
ارسال نظر