رویکرد سلبی و ایجابی آمریکا به برجام

چک نسیه، مفهومی دوگانه است، یکی اینکه به قصد برجام بروند و در برجام دستورات دولت جدید ایران را کنند. معنی دوم این است که به برجام بروند و به دنبال لغو تحریم‌ها؛ لغو تحریم‌ها منوط بر این است که هر دوطرف تعهدات برجامی خودشان را اجرا بکنند. بزرگترین تعهد برجامی که از دید آمریکا که طرف اصلی برجام است عملکرد ایران است. همان‌طور که وزیر امور خارجه آمریکا گفته و بایدن هم تکرار کرده است در مقدمه برجام است که هدف برجام را اعلام کرده و آن عبارت است از «کوشش برای حفظ صلح» در منطقه مربوط می‌شود. این عبارت معنی گسترده‌ای دارد، از طرف مدعی که آمریکا باشد و به نظر نمی‌رسد که مورد قبول ایران باشد. چون هدف مقابله با آمریکا و تحرکات خصمانه رژیم صهیونیستی است که این از دید آمریکایی‌ها حفظ صلح تلقی نمی‌شود و دلیل خروج آمریکا از برجام نیز شاید برخی بهانه‌‌هایی بود که به جهت برخی تحرکات شکل گرفت وگرنه در برجام وارد و معاملات هم انجام شده بود. اگر با هدف واقعی رفع تحریم می‌روند به این نکته باید توجه کنند که محور اصلی مذاکرات این است و بقیه فرع. دیدگاه غرب و کلیت برجام بر مبنای نظارت بوده که ایران به ادعای آنها بمب اتمی را نسازد که بتواند که اسرائیل را نابود کند. آنها حامی اسرائیل هستند. رویکرد آمریکایی‌ها نسبت به مذاکرات 8 آذر هم سلبی و هم ایجابی خواهد بود. آنها منتظر هستند که ببینند آیا تعاملی در راه است. آنها به روش خودشان فکر می‌کنند و منافع و مقتضیات خودشان را می‌سنجند و تصمیماتی از روی مصالح و منافع می‌گیرند. در حالی که در ایران دستورات بر اساس اصولی که اصولگرایان به آن پایبند هستند. می‌خواهد منافع و مصالحی مطرح باشد یا نباشد که البته جنبه فرعی دارد و واکنشی هم که خواهد شد ادامه این تحریم‌هاست. اگر هم درگیری‌ بشود، درگیری در خارج از ایران است. یعنی هدف فرسایشی است؛ ضربه زدن در جبهه‌های مختلف و تداوم درگیری، پــرهزینه و سخـــــت تر کــــردن شرایـــط اقتصادی

برای ماست.