سیاسی‌ بازی؛ پاشنه‌آشیل ورزش

متاسفانه در فضای ورزش کشورمان چیزی به‌نام حرفه‌ای‌گری وجود ندارد و دلیل آن هم نبود مدیران حرفه‌ای است. از طرفی بستر‌های مناسبی را هم با توجه به نداشتن مدیران حرفه‌ای نداریم. وقتی شرایط برای کارکردن حرفه‌ای در ورزش وجود نداشته باشد از همه چیز محروم می‌شویم. بزرگترین مساله‌ای که ورزش کشورمان از آن رنج می‌برد، نبود اقتصاد در ورزش است. زمانی‌که نتوانیم از اقتصاد ورزش استفاده کنیم به مشکلات زیادی بر خواهیم خورد. یکی از عواملی که نمی‌گذارد اقتصاد ورزش را احیا کنیم، نبود فرهنگ حرفه‌ای‌گری است. در این زمینه نیروی مناسبی را هم نتوانسته‌ایم تربیت کنیم تا به ورزش کشور کمک کنند. به جرأت می‌توانم بگویم جهل در حوزه مدیریت باعث شده است تا ورزش ایران از اقتصاد ورزش و حرفه‌ای‌گری در آن محروم باشد. کار‌های بزرگ را نمی‌شود با افرادی که جهل مدیریتی دارند و یا آگاهی مناسبی درباره فرهنگ، سیاست، اجتماع و اقتصاد ندارند، دنبال کرد. بنابراین تا زمانی‌که فضا برای ورزش حرفه‌ای فراهم نباشد و تا زمانی‌که ادبیاتی مانند اینکه ورزش را به ورزشی‌ها بسپارند، وجود داشته باشد و مقامات سیاسی بلندپایه کشور هم این موضوع را باور کنند، این مشکلات حل نخواهند شد. داشتن انتظار حرفه‌ای‌بودن درست نیست. چندین سال است بعضی‌ به‌دنبال این موضوع هستند که ورزش دست ورزشی‌ها نیست؛ در صورتی‌که عنوان این مساله دروغی بیش نیست. فقط می‌خواهند ورزش را صرفا در سیطره ورزشی‌ها نگه دارند. از اول انقلاب تاکنون ورزش دست ورزشی‌ها بوده، اگر پیشرفتی بوده است گفته شده و اگر در نقاطی هم ضعیف بوده‌اند شهامت به خرج بدهند و بگویند که ضعیف بوده‌اند. من پیشرفت‌های ورزشی کشور را کتمان نمی‌کنم، اما با توجه به ظرفیت‌هایی که در ورزش داریم باید در جایگاه بهتری قرار می‌گرفتیم. بحث اقتصادی و سیاسی در ورزش، پاشنه‌آشیل محسوب می‌شوند. وقتی پاشنه‌آشیل ورزش مشکل داشته باشد، سرعت پیشرفت و موفقیت ورزش کشور هم کند می‌شود. امروز اگر می‌بینید باشگاه‌ها دچار مشکل هستند، باید به مدیریت غلط در آنها رجوع کنیم. مدیریت‌ و نگاه‌های غلط تیشه به ریشه ورزش زده‌اند. پرونده‌های متعدد باشگاه‌های کشورمان در فیفا نشان‌گر همین موضوع است. وقتی قوانین را رعایت نکنند و به هر نحوی که خودشان دوست دارند، عمل کنند؛ حاصل آن داشتن پرونده حقوقی در فیفا می‌شود که با وجود چنین پرونده‌هایی نمی‌توانیم بگوییم ورزش حرفه‌ای داریم. حرف‌های من نافی پیشرفت ورزش کشورمان نیست. در ورزش و در رشته‌های مختلف پیشرفت‌های زیادی داشته‌ایم، اما وقتی رفتار حرفه‌ای نداشتیم، این پیشرفت‌ها هم دیده نمی‌شوند. کاری که امروزه سعودی‌ها در فوتبال اروپا می‌کنند، بهره‌برداری از سیاست در ورزش است. در واقع سعودی‌ها متوجه شده‌اند که راهکار سیاسی بهترین راه برای حضور و نفوذ در ورزش است و بر همین اساس سهام باشگاه‌های مطرح اروپایی را خریداری می‌کنند تا خود را پشت این باشگاه‌ها پنهان کنند. همه این کار‌ها برای این است که بتوانند وجهه عربستان را که در دنیا بد شده است، بهتر کنند. قطعا مشاوره‌های بسیار خوبی داشته‌اند که به این نتیجه رسیده‌اند تا پشت هیجانات ورزش به‌خصوص فوتبال پنهان شوند و به خواسته‌های خود برسند؛ حتی اگر از نظر مالی ضرر بکنند. بهره‌برداری سیاسی این نیست که برای توجیه‌کردن کار‌های نادرست از آن استفاده کرد. بعد سیاسی ورزش جنبه‌های بسیار مثبتی هم دارد که می‌شود از آن استفاده کرد. از طرفی با توجه به بالابودن برد رسانه‌ای ورزش از این طریق می‌خواهند کار‌های رسانه‌ای و تبلیغاتی خود را هم انجام دهند.