جذب سرمایه ایرانیان مقیم خارج

بخش عمده‌ای از نیاز ارزی صنایع کشور مربوط به واردات ماشین‌آلات و تجهیزات کارخانه‌ای و دانش فنی مورد نیاز احداث طرح‌های صنعتی یا تامین کالاهای واسطه‌ای تولید واحدهای صنعتی فعال است. امروزه کشورها تلاش می‌کنند بخشی از اقلام خارجی مورد نیاز راه‌اندازی و بهره‌برداری صنایع را از طریق روش‌های سرمایه‌گذاری و تأمین مالی خارجی وارد و تامین کنند تا بتوانند منابع درآمدهای نقدی خود را برای تأمین هزینه طرح‌های زیربنایی و توسعه‌ای که جذابیت کمتری برای سرمایه‌گذاران خارجی دارند، صرف نمایند. سرمایه‌گذاری خارجی در دو شکل متمایز قابل تحقق است: 1 - سرمایه‌گذاری درقبال حقوق مالکانه سرمایه‌گذار خارجی. 2 - سرمایه‌گذاری درقبال تضمین بازگشت اصل و سود مورد انتظار سرمایه‌گذار خارجی. فرهنگ کارآفرینی در ایران که مشارکت مالکانه را چندان پذیرا نیست و همچنین مشکلات و سختی‌های فضای کسب‌وکار کشور، مشارکت مالکانه با سرمایه‌گذاران خارجی در گستره وسیع را ناممکن می‌سازد و شکل دوم سرمایه‌گذاری خارجی قابلیت تحقق بیشتری می‌تواند داشته باشد. درصورتی که دولت و نهادهای دولتی پذیرنده سرمایه خارجی متکی به تضمین باشند، تضمین دولتی از سوی سرمایه‌گذاران خارجی مطرح می‌شود و از سوی آنها قابل پذیرش است اما در مورد پذیرش سرمایه خارجی از سوی شرکت‌های غیردولتی و خصوصی چنین تضمین‌هایی باید از طریق انعقاد قراردادهای تجاری میان سرمایه‌گذار و سرمایه‌پذیر و پشتیبانی تعهدات قراردادی سرمایه‌پذیر از سوی بانک‌های تجاری صورت پذیرد. قراردادهای بیع متقابل که طرف سرمایه‌گذار متعهد تامین کالاهای سرمایه‌ای و واسطه‌ای تولید می‌شود و طرف سرمایه‌پذیر با صادرات کالای تولیدی از طریق تحویل کالای تولیدی به سرمایه‌گذار یا دیگر خریداران خارجی همچنین فروش کالای تولیدی در داخل و تامین ارز برای تسویه تعهدات قراردادی، روش کاربردی در این‌گونه سرمایه‌گذاری خارجی است. امروزه طرح‌های صنعتی زیادی به‌دلیل عدم امکان تخصیص و تامین ارز برای خرید و واردات ماشین‌آلات و تجهیزات خط تولید از خارج کشور، نیمه‌تمام رها شده‌اند همچنین صنایع فعال زیادی به‌دلیل نداشتن سرمایه در گردش و عدم توان تامین کالاهای واسطه‌ای خارجی، در ظرفیت‌های بسیار کمتر از ظرفیت اسمی ‌و عملی خود فعالیت می‌نمایند. اتاق‌ها و تشکل‌ها و انجمن‌های صنفی شرکت‌های صنعتی می‌توانند با ارزیابی طرح‌های صنعتی نیمه‌تمام یا صنایع فعال در ظرفیت‌های کمتر از ظرفیت اسمی‌ و عملی، آنهایی که توان تولید کالای با قابلیت صادرات یا فروش در بازار داخلی دارند را شناسایی نمایند و با تدوین مستندات لازم برای توجیه‌پذیری سرمایه‌گذاری خارجی، این طرح‌ها را در مسیر جذب سرمایه خارجی درقبال تضمین بازگشت اصل و سود مورد انتظار سرمایه‌گذار خارجی قرار دهند. سازمان سرمایه‌گذاری و کمک‌های اقتصادی و فنی ایران به‌عنوان نهاد متولی تشویق و حمایت سرمایه‌گذاری خارجی سازوکار اجرایی کارآمد و مناسبی را برای شکل‌دهی جذب سرمایه‌گذاری خارجی در قبال تضمین بازگشت اصل و سود مورد انتظار سرمایه‌گذار خارجی به اجرا گذارد تا سهم مناسبی ار منابع مالی خارجی از این طریق به کشور وارد شود.