احمدی‌نژاد در دبی!
آرمان‌ملی- مطهره شفیعی: مانند دوره ریاست‌جمهوری‌اش تمایلی ندارد وقتی نام دیگران در صدر اخبار است، او گمنام بماند پس راه‌های مختلفی امتحان می‌شود تا نام محمود احمدی‌نژاد مطرح شده و درباره اقداماتش بحث شود. در روزهای اخیر مهدی کروبی پس از 11 سال سخنرانی کرد، خاتمی هم که سال‌های زیادی بود به پشت تریبون نرفته بود، در جماران به سخنرانی پرداخت و حتی رفع حصر زهرا رهنورد منتشر شد، پس احمدی‌نژاد هم باید مطرح می‌شد تا از قافله عقب نماند. دیروز بالاخره نام او هم به‌واسطه سفری که با همسرش به دبی داشت، مطرح شد.
احمدی‌نژاد در دبی چه می‌کند؟
روز گذشته کانال دولت بهار با انتشار تصاویری از محمود احمدی‌نژاد به همراه همسرش از ورود او به فرودگاه دبی خبر داد. رئیس‌جمهور دولت‌های نهم و دهم برای بازدید از نمایشگاه اکسپو به دبی سفر کرده است. سفر خارجی احمدی‌نژاد از نگاه برخی یک شانتاژ خبری به نظر می‌رسید تا اینکه فیلم و عکس حضور احمدی‌نژاد در فرودگاه امام‌خمینی و دبی منتشر شد. پس از اطمینان از انجام سفر خارجی احمدی‌نژاد این سوال مطرح شد که مگر او ممنوع‌الخروج نبود پس چگونه توانست به سفر خارجی برود؟
شرط وزیر شدن احمدی‌نژادی‌ها لو رفت
در سال 96 بود که پرونده تخلفات محمود احمدی‌نژاد بررسی شد و دیوان محاسبات کشور احکامی را درباره پرونده رئیس‌جمهور اسبق صادر کرد. دادستان دیوان محاسبات از صدور ۷ حکم قطعی و در حال اجرا علیه او خبر داد. فیاض شجاعی درباره احکام صادر شده این‌گونه توضیح می‌دهد: هفت هزار میلیارد تومان برای واریز غیرقانونی به مجتمع‌های پتروشیمی و سازمان هدفمندی یارانه‌ها، چهار هزار و ششصد میلیارد تومان برای تعویض نفت خام با بنزین و میعانات دیگر، شانزده میلیارد تومان برای دانشگاه ایرانیان، پانزده میلیارد تومان برای پرونده سازمان هلال‌احمر و ششصد میلیارد تومان برای پرونده پتروشیمی، جریمه نقدی برای او در نظر گرفته شده است. به گفته شجاعی در برخی موارد مانند موضوع دانشگاه ایرانیان، دادستان دیوان محاسبات بلافاصله متوجه موضوع شده و مبلغ را بازگردانده است. او در مورد نقش احمدی‌نژاد در مورد برداشت‌های مذکور گفته است: ایشان دستور مستقیم داده است. مثلا گردش کار گرفته‌اند و گفته‌اند فلان کار را نمی‌توانیم انجام دهیم اما ایشان نوشته: «بسمه‌تعالی اقدام شود!» البته طبق گفته‌های شجاعی اجرای این حکم تقریبا منتفی است چون احمدی‌نژاد به این
اندازه مال ندارد. او گفته است: کل اموال احمدی‌نژاد به دو میلیارد تومان نمی‌رسد. هرچند این احکام صادر شده، اما سوال اینجاست که آیا پشت این احکام قدرت اجرایی هم وجود دارد؟ آن‌طور که دادستان دیوان محاسبات می‌گوید، گویا تنها راه‌حلی که برای آن اندیشیده شده «تقسیط» است. البته به گفته شجاعی «این تقسیط نه به معنای کسر از حقوق بلکه به این صورت است که هر چقدر بتوانیم از او می‌گیریم. مترصد این هستیم که اگر مالی به او اضافه شود، حتما کسر کنیم.» او گفته است: بخشی از این ضرر و زیان هم باید از خود شرکت ملی نفت و از منابع آنجا جبران شود. بنابراین بخشی را از محل منابع شرکت ملی نفت تقسیط کرده‌ایم. در همان سال یک نماینده احکام صادره برای احمدی‌نژاد را بیش از 7 مورد دانست. سید‌فاضل موسوی عضو اسبق کمیسیون اصل ۹۰ مجلس هشتم گفته بود: «احکام صادره برای احمدی‌نژاد بیشتر از هفت حکم است.» موسوی گفت: «طبق اخباری که از منابع موثق به من رسیده، ۱۱ حکم قطعی علیه ایشان صادر شده است؛ پس بستنشینی فرافکنی و فرار روبه جلو است برای مبرا شدن از این اتهامات. تا امروز مکررا از احمدی‌نژاد خواسته شده که پاسخگوی اتهاماتش باشد.» احمدی‌نژاد پیش
از پایان دوران ریاست‌جمهوری‌اش به شعبه 76 کیفری استان تهران احضار شده بود و واکنش او به این احضار مطلبی با عنوان کنایه‌آمیز «پاداش خدمت» بود که در پایگاه اطلاع‌رسانی دولت منتشر شد. در آن مطلب از رئیس کمیسیون اصل90 مجلس به عنوان یکی از شاکیان نام برده شده بود. کمیسیون اصل نود مجلس در سال 89 پرونده سه تخلف دولت وقت را درباره «عدم تشکیل بهنگام وزارت ورزش‌‌و‌جوانان و معرفی وزیر مربوطه در اجرای فرآیند ادغام وزارتخانه‌ها»، «عدم ارائه اساسنامه شرکت ملی نفت» و «عدم تخصیص بودجه ارزی مترو» به قوه قضائیه ارجاع داده بود. بهرام پارسایی عضو کمیسیون اصل90 و از نمایندگان پیگیر پرونده شکایت از محمود احمدی‌نژاد در مجلس دهم گفته است: «موارد متعددی در پرونده تخلف احمدی‌نژاد وجود دارد؛ از ماجرای فروش نفت به نیروی انتظامی گرفته تا تخلف‌های مالی در دوره ریاست‌جمهوری او.»
چرا ممنوع‌الخروج نیست؟
به‌طور طبیعی با توجه به احکام صادره برای احمدی‌نژاد انتظار بود که او را تا پرداخت بدهی‌هایش ممنوع‌الخروج کنند که این سفر نشان داد حکم ممنوع‌الخروجی درباره او صدق نمی‌کند. فیاض شجاعی دادستان وقت دیوان محاسبات گفته بود: «عنوان شد که او را ممنوع‌الخروج کنیم اما معمولا کسی را ممنوع‌الخروج می‌کنند که ممکن است مخفیانه برود و از دسترس خارج شود اما در این سطح چنین موضوعی منتفی است» علی‌اکبر جوانفکر مشاور وقت احمدی‌نژاد هم زمانی که شایعه ممنوع‌الخروجی احمدی‌نژاد مطرح بود گفت: «چنین اخباری صحت ندارد و کذب است. ممنوع‌الخروج شدن احمدی‌نژاد آرزوی برخی‌هاست.»
شرط وزیر شدن احمدی‌نژادی‌ها
روز گذشته یک فعال سیاسی با اشاره به اینکه تحریم انتخابات از سوی محمود احمدی‌نژاد به سبد رأی سیدابراهیم رئیسی آسیب زد، بیان کرد: آن جریان‌ها و یا بخش‌هایی از جامعه که به آقای احمدی‌نژاد تمایل داشتند اگر پای صندوق رأی حاضر می‌شدند طبیعتاً در آن صحنه از بین آقایان رضایی، همتی و رئیسی، با توجه به پایگاه و طبقه علاقه‌مند به رئیس دولت‌های نهم و دهم به آقای رئیسی رأی می‌دادند. اما هنگامی که آقای‌احمدی‌نژاد آنها را از حضور در انتخابات منع می‌کند و استراتژی تحریم را پیش می‌گیرد و می‌گوید من در این انتخابات رأی نمی‌دهم و پیامی را به هوادارانش می‌دهد، طبیعی است که آرا از سبد رأی آقای رئیسی کم شد زیرا افراد در خانه نشستند و در انتخابات شرکت نکردند. بنابراین از این منظر آقای احمدی‌نژاد نمی‌تواند منتقد دولت آقای رئیسی باشد زیرا اساساً انتخابات را که یکی از مهم‌ترین پایه‌های مشروعیت جمهوری اسلامی است، زیر سوال برده است. عبدالرضا داوری در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه گفته می‌شود سکوت رئیس دولت‌های نهم و دهم ناشی از این است که سهم خودش را از کابینه ابراهیم رئیسی با حضور وزرا و اعضای دولتش گرفته است و برای همین است که
دیگر انتقادی نمی‌کند، گفت: این تحلیل ژورنالیستی است، من شما را ارجاع می‌دهم به بیانیه ۴۳ وزیر و معاون رئیس‌جمهور در دولت‌های نهم و دهم که در فروردین ۹۷ منتشر شد. تمام کسانی که در دولت نهم و دهم بودند و امروز در دولت آقای رئیسی مسئولیت گرفتند، حال چه مانند آقای سید‌محمد حسینی معاون پارلمانی شدند و یا آقای مسعود میرکاظمی که به نوعی فرمانده اقتصادی دولت شده است و مابقی افرادی که اسم برده می‌شود در کابینه سیزدهم حضور دارند، اینها تماماً کسانی هستند که در آن بیانیه اعلام برائت خود از آقای احمدی‌نژاد را امضا کرده‌اند. وی تاکید کرد: شرط ورود وزرا و کسانی که در دولت نهم و دهم بودند به دولت آقای رئیسی این بوده که هیچ ارتباطی با آقای احمدی‌نژاد نداشته باشند و این افراد از این فیلتر عبور کردند.
ارسال نظر