«عزتا... مهرآوران» در خانه ابدی آرام گرفت
مراسم تشییع پیکر عزتا... مهرآوران ـ بازیگر سینما و تلویزیون ـ صبح دوشنبه، ۱۹ مهرماه در قطعه هنرمندان بهشتزهرا(س) برگزار شد. در این مراسم که خانواده وی و جمعی از هنرمندان و علاقهمندان حضور داشتند، پیکر زندهیاد مهرآوران در جوار حمید مهرآرا از بازیگران پیشکسوت آرام گرفت. در این مراسم خانواده مهرآوران، برخی از هنرمندان کشورمان از جمله رضا بنفشهخواه و جمعی از علاقهمندان به این بازیگر حاضر بودند.
مرگ پایان کبوتر نیست
در این مراسم پیام نیکنام حسینیپور، مدیرعامل موسسه هنرمندان پیشکسوت با این مضمون قرائت شد: در صبح روز شنبه ١٧مهرماه بانگی برآمد و فضای حقیقی و مجازی کشور را فرا گرفت و باخبر شدیم هنرمند پیشکسوت و صاحبنامِ کشورمان جناب آقای «عزتا... مهرآوران» به دیار باقی شتافتند. سالهای سال با خاطره لبخند و نقشآفرینیهای ماندگارش در عرصه هنرهای نمایشی حظ کردیم. نویسنده، بازیگر و کارگردانی که هیچگاه اصالت ذاتیاش را از یاد نبرد و در تعدادی از آثارش مثل «مالکَنون»، «دالُو» و «عاشقکشون» به فرهنگ ایلیاتیاش اشاراتی داشت. هنرمندی که نگاه نافذ، چهره معصومانه، تُن صدای خاص و بازیهای درخشانش، دل از مخاطب عاشق میربود و آنی را میزبان هنرمندی این مهربانِ مهرآور بود. هنوز هم باورش سخت است نوشتن از غم در فراق دوست دیرینهمان؛ هنرمند اردیبهشتزادی که در سپیده مهرماه رخت سفر بست. به قول سهراب سپهری: «مرگ پایان کبوتر نیست»، اگرچه کرونا ـ این بیماری مهلک قرن ـ در کمال ناباوری هرازگاهی گلی از گلستان هنر این مرزو بوم را میچیند اما یاد و خاطره بزرگمنشی و اصالت و توانمندی مهرآوران و مهرآورانها از ذهن و ضمیر مردم هنردوست و وفادار
ایران اسلامی محو نخواهد شد. مهرآورانِ لبریز از مهرورزی، همواره با موسسه هنرمندان پیشکسوت تعامل داشت و در هر برنامهای که دعوت میکردیم خالصانه و خاضعانه لبیک میگفت و همراه و همگاممان بود بار و غمخوارمان بود. از خصوصیات بارز این چهره دوستداشتنیِ فراموشناشدنی، عشق بیحد و حصرش به هنرمندان بود؛ همچنان که مهربانیاش را از همکاران ما در موسسه دریغ نمیکرد. انسانی به معنای کلمه خاص و خالص که انسانیت در وجودش نهادینه شده بود و فارغ از جایگاه هنری و پایگاه اجتماعی بلندبالایش، از هرچه منم و منیّت دور بود و عاشقانه به همه عشق میورزید. در ایام کوتاهی که مسئولیت موسسه هنرمندان پیشکسوت به اینجانب واگذار شد، دائم از حضور هنرمندانه عزتا... عزتمند هنر ایران و مهرآورانِ مهرانگیز بهره میبردیم و این اواخر قول همکاری دادیم که آثار نوشتاریاش را منتشر کنیم اما هزار فغان و هزاران دریغ که در جشن رونمایی از مکتوباتش حضور ندارد. گهگاهی در جمع هنرمندان همقطارش آواز میخواند و سوزِ صدایش همه را منقلب میکرد؛ صدایی که ریشه در فرهنگ فولکلور بختیاری داشت و نجابت بینظیرش را عیان میکرد. این استاد مسلّم هنر ایرانزمین، به
واسطه جد و جهدش در هنر و شاهکارهای هنریاش، موفق به دریافت نشان درجه یک هنری شد. چه بسیار لحظاتی که با خاطرهسازیهایش خاطرهبازی کردیم. این «صاحب منصب عشق» در «نغمه نوروز» به «سیب سرخ حوا» رسید. در «آژانس شیشهای» خوش درخشید و با طنازیهایش در «لیسانسهها» لبخند را به لبها هدیه داد. ناگاه «نسخه خطی»ِ «طومار حیرت به قلم باد» منتشر شد. «ابریشمبانو»! «خیال» میکنی این «زندگی شیرین میشود». کاشکی... کاش «شاهد عینی» حادثه نبودیم، سرانجام این نکونام نیکسرشت «غریبانه» در مهرماه ۱۴۰۰ به «مرگ سفید» سلام داد و «داستان زندگی»اش ناتمام ماند. و اینک ما ماندیم و «انتظار» و «غربت» و قاب عکسی که «پنجشنبه در گنبد صندلی» قلبهایمان جا خوش میکند فقط «به خاطر تو.» امروز هنرمندی در این قطعه خاطرهانگیز و در کنار همکاران خود آرام میگیرد که سرتاسر عمرش نیکی بود و نکویی. مهربانانسانی که بزرگی یاد و نامش در تاریخ هنر ایران به بادگار میماند و درخشان بر تارک تاریخ فرهنگ. اوکه شور بود و شعور. ضمن ابراز تالم و تاثر عمیق نسبت به این واقعه تلخ و جانسوز، از طرف خودم و همه همکارانم در موسسه هنرمندان پیشکسوت، درگذشت این هنرمند
مهربانِ همتبار را به خانواده داغدار ایشان بهخصوص همسر وفادار و مهربانش و فرزند بزرگوارش هژیر عزیز که در این مدت ازهیچ کوشسی دریغ نکردند و هرآنچه باید انجام دادند، هنرمندان و هنردوستان و هم تباران و دوستان نازنینش و تمامی کسانی که با هنر این مردِ بزرگ روزگار گذراندهاند، تسلیت و تعزیت عرض مینمایم. امید که به یُمن این ماه و روزهای عزیز، روح والای عزتا... مهرآوران با نیکان محشور شود. در پایان مجدد عذرخواهی میکنم که بهدلیل گرفتارشدن به این کرونای منحوس و برای حفظ پروتکلها وجلوگیری از شیوع ان امکان حضور نداشتم.
رفتن «مهرآوران» خیلی زود بود
هــمچنیــن در بخش دیگری از این مراســم رضا بنفشهخواه از هنرمندان حاضر در مراسم طی سخنانی گفت: درود بر روان همه درگذشتگان بهویژه هنرمندان و دوست دیرینه و پنجاه ساله من عزتا... مهرآوران. وی ادامه داد: من به شما تسلیت نمیگویم چون خودم هم احتیاج به تسلیت دارم. ما نمیتوانیم از خدا بخواهیم که عزیزانمان را از دست ندهیم، چون هر کسی که بهدنیا میآید یک روزی از این دنیا میرود. باید از خدا بخواهیم و التماسش کنیم که عزیزانمان را هرچه دیرتر از دست بدهیم و برای رفتن عزتا... مهرآوران خیلی زود بود. برای هنرمندان زود است خیلی زود، برای عزت خیلی زود بود. میتوانست حالا حالا ها در کنار ما باشد، سربه سرمان بگذارد، اذیتش کنیم و با او شوخی کنیم. وی اظهارداشت: پنجاه سال کم نیست یک عمر است. آن زمانی که تئاتر را شروع کردیم کارهای ایشان را من میدیدیم و کارهای مرا ایشان میدید همیشه با هم بودیم نمیتوانم باور کنم نمیدانم چه بگویم و واقعا نمیتوانم چیزی بگویم همه شما را به خدا میسپارم. امیدوارم که این کرونای لعنتی هرچه زودتر از بین برود تا ما کمتر شاهد از دست دادن عزیزانمان باشیم.
ارسال نظر