ایران و توان بهره‌برداری از تنش فرانسه و آمریکا

ادامه از صفحه اول/ چون نخست اینکه تنش فعلی میان فرانسه با آمریکا، استرالیا، انگلستان، سوئیس و دیگر کشورها یک تنش مقطعی و کوتاه‌مدت است. اگرچه در این مدت شاهد اقدامات قهرآمیز حتی در سطح فراخواندن سفرای فرانسه از استرالیا و آمریکا بودیم که یک اقدام بی‌سابقه در تاریخ روابط این کشورهاست، اما در کوتاه‌مدت خود پاریس مجبور است که روابطش را برای بقا در نظام بین‌الملل با ایالات متحده آمریکا تنظیم کند. دوم آنکه به دلیل حجم بالای مناسبات تجاری، اقتصادی، سیاسی، امنیتی و دیپلماتیک فرانسه با کشوری مانند آمریکا؛ پاریس توان تقابل در میان‌مدت و بلند‌مدت با واشنگتن را ندارد. پس این تنش پیش آمده به معنای فرصت مغتنم برای ایران نیست، آن هم در شرایط فعلی برجامی که واشنگتن و پاریس یک سیاست مشترک در تقابل با تهران دارند و به موازاتش افزایش توان هسته‌ای ایران، هم تهدیدی برای منافع آمریکا و متحدین استراتژیکش مانند اسرائیل به شمار می‌رود و هم زنگ خطر جدی برای امنیت فرانسه و اتحادیه اروپاست. پس هم پاریس این رغبت را برای ارتقای روابطش با تهران را ندارد و هم آمریکا اجازه نخواهد داد که فرانسه روابطش را با ایران تقویت کند. چنانی که شرکت توتال فرانسوی در زمان بیل کلینتون که خواهان ارتقای مناسبات نفتی و گازی با ایران بود این اجازه را پیدا نکرد، اما کاخ سفید این اجازه را داد که در ازایش فرانسه در دیگر حوزه‌ها مانند صنعت خودروسازی روابطش را با ایران تقویت کند. پس حتی اگر فرانسه به دنبال برقراری روابط با ایران در سایه این اتفاقات باشد، آمریکا اجازه آن را نخواهد داد. ضمن اینکه بی‌شک هر کشوری بنا بر اهداف و منافع خود سعی خواهد کرد از شرایط پیش آمده کمال استفاده را ببرد. ایران هم باید اقداماتی را انجام دهد، اما اینکه توقع داشته باشیم این اقدامات به یک روابط و مناسبات ملموس تجاری، اقتصادی، سیاسی و دیپلماتیک با پاریس بینجامد، دور از انتظار است.