افغانستان و رسالت فراموش‌شده

با خروج شتابزده آمریکا از افغانستان، برخی در ایران سرمست از شعف و شادی شدند که طالبان داعش مآب وهابی که به‌ویژه دشمن خونی فارسی و شیعیان می‌باشد و دستش تا مرفق در جنایت و قتل و تجاوز به مردم بیگناه افغانستان آغشته است، اکنون با یک غسل سرپائی تطهیر شده‌است. این اشتباه محاسبه اگرچه برای اهل فن و به‌ویژه کارشناسان منافع و امنیت ملی کاملا روشن بود ولیکن با جملات و سخنرانی‌های رهبران طالبان بهتر مشخص شد، تحلیلی دقیق بوده و طالبان مدعی است امیرالمومنین در کابل نشسته و در مراحل بعدی ایران باید به خدمتش برود! همان‌طور که دو ماه پیش و قبل از پیشروی طالبان به‌سوی کابل، طی مقاله‌ای در همین روزنامه ابراز شد، این یک طراحی اتاق‌های فکر و سازمان‌های جاسوسی آمریکا و اسرائیل بود که عربستان و ترکیه را هم شامل نمودند تا دو حکومت، مقدمات درگیری با یکدیگر را فراهم نمایند و با زمین‌گیر کردن ایران، این چهار کشور و برخی دیگر با تزریق پول و اسلحه به طالبان و داعش، هیزم بیار آن آتش شوند و جمهوری اسلامی دیگر یاد یمن، سوریه، عراق و دیگر نقاط خاورمیانه را ننماید و موضوع محدود نمودن نقش خاورمیانه‌ای ایران به‌راحتی از دستور کار برجام خارج شود. بدین ترتیب جمهوری اسلامی به‌جای مقاومت و حداقل ابراز نارضایتی از پیشروی افراطی‌های طالبان در افغانستان، فرش قرمز برای این گروه تروریستی پهن کرد و قبل از خود طالبان، مدیرکل وزارت امور خارجه کشورمان، آنها را امارت اسلامی نامید که مورد تعجب و اعتراض همگان قرار گرفت و یا در مرز دوغارون، مرزداران ایران و طالبان با یکدیگر عکس یادگاری گرفتند. پس از اشغال کابل، احمد مسعود در دره پنجشیر سنگر گرفت و از ایران و بقیه کشورها کمک طلبید که باز هم به عوض اعلام پشتیبانی معنوی از وی که سمبل زبان و نژاد فارسی و تاجیک است، برخی احمد مسعود را عامل صهیونیسم نامیدند. مردم ایران در تمام مراحل پیشروی گروه تروریستی طالبان در افغانستان که از نظر تفکر، مادر داعش به‌شمار می‌رود، همواره متاثر و دلواپس وضعیت مردم مظلوم افغانستان هستند. در دو ماه گذشته، موجی عظیم در میان مردم ایران در حمایت از مردم افغانستان به‌وجود آمد که حکومت را متعجب ساخت ولی بازهم به حمایت از مقاومت ملی پنجشیر برنخواست. تاجیکستان که از نظر قدرت و توانائی خیلی ضعیف‌تر از ایران است بدون اشتباه محاسبه به حمایت از مردم افغانستان پرداخت و مشاهده کردیم در اجلاس سران شانگهای، صدای مظلومیت مردم افغانستان را رسا نمایندگی کرد و در مقابل پاکستان که طالبان را بسیج می‌کند، ایستاد و خواستار راه حل سیاسی بین جبهه مقاومت ملی و طالبان و حکومت فراگیر در افغانستان گردید. شاید اینهم گام دیگری بود که ایران کوتاهی نمود و در هنگام سختی به کمک مردم افغانستان و حفظ موجودیت و حقوق فارسی زبانان تاجیک و هزاره‌های شیعه نشتابید. درحالی‌که جمهوری اسلامی می‌بایستی راه اشتباه رفته را جبران می‌نمود و با تاجیکستان همداستان می‌شد تا جبهه تاجیک‌ها و شیعیان قوی‌تر گردیده و با مقابله با افکار افراطی طالبان و حمایت از حکومت فراگیر در افغانستان، منافع همه مردم افغانستان را تامین و تضمین نماید.

با مقابله با افکار افراطی طالبان و حمایت از حکومت فراگیر در افغانستان، منافع همه مردم افغانستان را تامین و تضمین نماید. این روزها حقوق زنان و حقوق فارسی زبانان و شیعیان افغانستان دستخوش تعرض طالبان وهابی قرار گرفته است و هر روز صحنه دلخراشی از این تعرض را مشاهده می‌کنیم. بعد از آن‌همه وحشت و نگرانی ورود عده‌ای تروریست به داخل شهرها و خانه‌های مردم و به اسارت گرفتن دختران و زنان مظلوم افغانستان و تجاوز به آنان، اکنون پرده دیگری از این تفکرات متحجر وهابی را شاهد هستیم و طالبان اجازه نمی‌دهد دختران افغان از نعمت سواد و دانش برخوردار گردند. پیشنهاد می‌شود جمهوری اسلامی که تا اینجا هیچ کاری برای مردم بینوای افغانستان انجام نداده، حداقل با وسائل موجود در ایران به کمک سیستم آموزشی افغانستان بشتابد و اعلام نماید آماده است با ارسال برنامه‌های آموزشی برای تلویزیون افغانستان، به دختران در منزل کمک نماید تحصیلات خود را ادامه دهند. یقینا این کمک آموزشی، معونه زیادی در برنخواهد داشت، از یکسو طالبان را از بن‌بست خارج می‌سازد، از سوی دیگر مردم افغانستان را سپاسگزار ایران می‌نماید و از سوی سوم نشان می‌دهیم ما مروج اسلام مترقی و طرفدار علم و دانش هستیم و بافته‌های طالبان ربطی با اسلام ندارد. یادتان نرود ما قرار است پیرو پیامبری باشیم که دستور داد هر اسیری از کفار که به ده نفر خواندن و نوشتن را بیاموزد، برات آزادی را بدست می‌آورد. یقینا بسیاری در ایران اعم از نهادهای مدنی و مردم خیر حاضرند در این امر خیر مساعدت نمایند. پیشنهاد دیگر آن است که اعلام نمائیم درب ایران بر روی همه دانشمندان، متخصصان، هنرمندان، ورزشکاران و... افغانی که به هر دلیل خود را در افغانستان در خطر می‌بینند، باز می‌باشد و می‌توانند تا فراهم شدن شرائط مناسب در کشورشان، در ایران با احترام زندگی نمایند.