ضرورت واکسیناسیون سریع‌تر اقشار کارگری

پس از شیوع کرونا شاید این حس کهنه که کارگران طبقه ضعیف در کشور هستند همچنان در وجود کارگران ما تشدید شد. حسی که به‌واسطه تقسیم‌بندی فقیر و غنی یا پولدار و بی‌پول در افکار کارگران وجود دارد. این حس به کارگر القا می‌کند حقوق شهروندی برابری با بقیه اقشار جامعه ندارد. حقوقی که باید برابر باشد و در تمام تصمیم‌گیری‌ها و در تمام موقعیت‌ها اعم از بحران و غیربحران در نظر گرفته شود. کارگر هم همچون کادر درمان پس از شیوع کرونا درگیر مبارزه با این بیماری شد. شاید این مبارزه در نظرها جلوه نکند اما تولید که کارگران ما متولی آن هستند در زمان شیوع کرونا از بین نرفت پس نتیجه آن است که کارگران ما پا به پای کادر درمان ما اما در بنگاه‌های اقتصادی مشغول به کار بودند. بنگاه‌هایی که بعضی به‌دلیل شرایط کاری و عدم رعایت پروتکل‌ها خود مأمن اصلی برای پنهان شدن بیماری در بدن کارگران بود. در بسیاری بنگاه‌های اقتصادی بواسطه نوع تولید کارفرما نمی‌توانست تعدیل نیرو کند یا ساعت کاری را کاهش دهد، اما در بنگاه‌هایی که قادر بودند دستورالعمل‌های ستاد ملی کرونا را اجرا کنند هم این امر کمتر دیده شد. برای حق بیمه بسیاری از بنگاه‌های کوچک مانند کارگران یا فروشندگان یا شرکت‌های خدماتی که در دوران کرونا تعطیل شدند چاره‌ای اندیشیده نشد. کارگران بسیاری از بنگاه‌ها در زمان همه‌گیری از جیب خود برای تهیه اقلام بهداشتی اقدام کردند. در مورد تهیه اقلام بهداشتی از سوی کارفرمایان آمار دقیقی در دسترس نیست که چه میزان از بنگاه‌های ما به تعهدات خود در قبال کارگر عمل کردند اما مشاهدات نشان می‌داد بسیاری از بنگاه‌های بزرگ در این مورد به تعهدات خود عمل کردند. در بنگاه‌های کوچک هم به‌دلیل وجود نیروی کم یا خود افراد یا با کمک کارفرما این امر تا حدودی محقق شد. در طی این مدت بسیاری از کارگران ما به‌دلیل شیوع این بیماری جان باخته‌اند که آماری از آنها در دسترس نیست. حتی در شرایط موجود آماری از تعداد کارگرانی که واکسن زده‌اند وجود ندارد و این ضعف بزرگی برای سیستم تولید و حتی بهداشت جامعه به شمار می‌آید، چرا که آن حس عدم داشتن حق برابر را در کارگران تشدید می‌کند. بی‌انصاف نیستیم در برخی شهرستان‌ها به‌دلیل پیگیری‌های تشکل‌های کارگری در امر واکسیناسیون غرفه‌هایی در پایگاه‌های تزریق واکسن برای کارگران در نظر گرفته شد و حتی کارگران غیربیمه‌ای و کارگران فصلی نیز در این شهرستان‌ها و استان‌ها واکسن زدند. مانند استان قم که با پیگیری تشکل‌های کارگری این استان می‌توان ادعا کرد بسیاری از کارگران در این استان واکسینه شده‌اند. در دولت قبل در جلسه‌ای که با رئیس‌جمهوری وقت داشتیم مشکلات کارگران در زمان شیوع کرونا را با ستاد ملی مقابله با کرونا مطرح کردیم. در آن جلسه وعده‌هایی داده شد که تقریبا به پای عملیاتی شدن نرسید. به تازگی نیز در جلسه‌ای مشکلات به رئیس‌جمهوری محترم اعلام شد و پاسخی مبنی بر پیگیری موضوع معیشت و واکسن کارگران از ایشان گرفتیم که امیدواریم به زودی تحقق یابد. اما پس از دو روز از آن جلسه خبری منتشر شد مبنی بر واکسینه شدن بازرسان وزارت کار! این خبر مجدد قلب کارگران را از جهت آنکه در صف واکسن اولویت‌ها چیست به درد آورد. مگر بازرسان روزانه چند ساعت در بنگاه‌های کارگری حضور دارند؟ کارگران در برخی از بنگاه‌ها به‌صورت چند شیفت کار می‌کنند اما در اولویت‌ها دیده نمی‌شوند. این موضوعات است که حس نادیده گرفته شدن و ضعیف بودن را بر خط تولید کشور تزریق می‌کند و تعلق خاطر را از کارگر برای عشق ورزیدن به کارش می‌گیرد.