رويكرد راستگرايان در آستانه تغيير!

دولت حالا در شرایط مواجه با واقعیت‌هاست و هنوز از بین صحبت‌های مقامات دیده می‌شود که در مرحله شناخت مشکلات قرار دارند و راه‌حل‌هایی که پیشنهاد می‌کنند همچنان عمدتا شعارهای انتخاباتی است. آنها به زودی آنجا که با راه‌حل‌های جدی مواجه و متوجه می‌شوند که هر راه‌حلی مشکلات خود را دارد، به ناچار مجبور به تغییر دیدگاه هستند. یکی از این موارد که دچار تغییر خواهد شد رویکرد این افراد در روابط بین‌المللی است. در این مسیر فشار واقعیت‌ها جدی است و سیاست‌های بسیاری از افراد را تغییر می‌دهد، سران کشور را به سمت واقع‌گرایی بیشتر پیش خواهد برد و در این صورت است که شاهد تفاوت‌هایی خواهیم بود که دور از انتظار بوده است. برای مثال در مساله واکسن و مشکلات فراوان ناشی از همه‌گیری کرونا، واجب بود دست همکاری به سایر کشورها داده شود و همین‌طور که دیده شد رئیس دولت پیشقدم شد. باز هم شرایط همیشه به این سادگی نخواهد ماند. خوشبختانه در این مورد ناچار نبودند با کشورهای اروپایی تعامل کنند اما همیشه چنین نیست و بالاخره در تعاملات جهانی، ناچار به همکاری با همه به‌خصوص قدرت‌های بزرگ خواهند شد. نمی‌توان دنیا را در 4 کشور که ایران با آنها در ارتباط است، خلاصه کرد و این باور اصولگرایان نادرست است. واقعیت این است که چندان نمی‌توان امیدوار بود ایران در مخاصمه با تمام کشورهای غربی باشد اما پاکستان، ترکیه، ترکمنستان یا دیگر همسایه‌ها به ایران روی خوش نشان دهند. همه این کشورها در مقابل کوچک‌ترین برخورد آمریکایی‌ها از اقدام خود منصرف می‌شوند و حاضر نخواهند بود رابطه خود را با کشورهای غربی برای داشتن ارتباط با ایران خراب کنند. اما آنها حاضر هستند ایران را بفروشند تا ارتباط با غرب را حفظ کنند و بهبود بخشند. در اغلب موارد رویکرد آنها به ایران تنها در این راستاست که در طرف دیگر و از غربی‌ها امتیازاتی را دریافت کنند و به نوعی از ایران به عنوان یک لولو استفاده می‌کنند. بنابراین چندان نمی‌توان بر روی خوش همسایگان و کشورهایی که چندان در عرصه جهانی قدرت مستقلی به حساب نمی‌آیند، حساب کرد. البته که باید تلاش نمود و دیپلمات‌ها نیز وظیفه دارند روابط ایران را با همه کشورها بهتر کنند و استفاده مثبتی از این روابط صورت گیرد اما نمی‌توان از یک کشور معمولی پیرامون ایران انتظار داشت به خاطر ما در مقابل غربی‌ها بایستد، حتی عراقی‌ها که روابط بسیار خوبی با ایران دارند و روابط تجاری بین این دو کشور برقرار است، حاضر نیستند روی ترش غربی‌ها را به خاطر ایران تحمل کنند. از این روست که همه این روابط به یکدیگر گره خورده است. البته لازمه فعال کردن دیپلماسی این نیست که تمام مشکلات با غربی‌ها حل شود اما قطعا باید از شرایط بحران فاصله گرفت و اگر بتوان در تعاملات بین‌المللی از شرایط بحران، فشار و تهدید از سوی غربی‌ها فاصله گرفت، حتی اگر روابط بسیار سازنده‌ای برقرار نباشند، می‌توان با دیگر کشورها ارتباط مطلوبی داشت اما در شرایط بحرانی کنونی این امر دشوار است.