دفاع اصلاحطلبانه و مسئولانه از افغانستان
ادامه از صفحه اول/ اگر ابرقدرت شوروی با مداخله در افغانستان هرگز موفق نشد که حتی آرامش را در این کشور فراهم کند و اگر ناتو طی 20 سال حضور در این کشور و هزینه کردن 2تریلیون دلار کاری از پیش نبرد قطعا حضور فیزیکی اصلاحطلبان درافغانستان فقط بر پیچیدگی اوضاع این کشور خواهد افزود و اتفاقا دو دستگی خطرناکی را به کشورمان وارد میکند. آقایان برای بی عملی و اشتباه تاریخی و انفعال خود در افغانستان آدرس اشتباه ندهند. ما میتوانیم بدون پیاده کردن سربازان خود در افغانستان کمکهای اصولی و اساسی و انسانی به این کشور داشته باشیم. باید به دولتهای حامی طالبان اخطار داده شود که کمکهای تسلیحاتی خود به گروهی که بدون انتخابات بر این کشور مسلط شدهاند را قطع کنند و تهدید شود که در غیر این صورت ایران هم به مردم مظلوم کمک خواهد کرد که از خود دفاع کنند. ایران میتواند قاطعانه خواستارمعبری برای کمکهای انسان دوستانه به مردم پنجشیر و دیگر اهالی این کشور شود و طالبان حق جلوگیری از آن را ندارد. اگر چنین معبری باز شود خواهیم دید که مردم ایران با همه مشکلاتی که خود دارند به یاری آن ستمدیدگان خواهند شتافت و اگر حمایت مردمی حاصل شد
دولت هم اجازه کمک را خواهد یافت. تحرکات دیپلماتیک میتواند با وسعت و جدیت انجام شود و طالبان را از اقدامات غیر انسانی و خشونت بار برحذر دارد. ایران میتواند برای استقرار یک دولت همه شمول با رای مردم در آن کشور کمک کند البته تعارف نداریم که با توجه به اوضاع داخلی، ما در این زمینه دچار ضعف هستیم و انتخاباتمان چنان نبود که در این زمینه سخنها داشته باشیم و عمق دموکراسی خود را به رخ رقبا بکشانیم. شایسته و اخلاقی است که مرزهای کشور به روی بی پناهان افغان گشوده شود و جامعه جهانی ملزم است که هزینههای ایجاد کمپهای بزرگ نگهداری از آنان خصوصا زنان و کودکان را تامین کند. اصلاحطلبان اینگونه خواستار کمک ریشهای به مردم افغانستان هستند تا خودشان مشکل خودشان را حل کنند و روی پای خود بایستند. البته اگر طالبان کوچکترین تهدیدی علیه کشور و مردم ما ایجاد کرد یا اجازه داد که گروههایی مثل داعش سنگی به مرزهایمان پرتاب کنند باید فورا با پاسخ قاطع و پشیمانکننده ایران روبهرو شوند و به نظر نمیرسد هیچ ایرانی در این مورد تردیدی داشته باشد.
ارسال نظر