همه آنهایی که سمت گرفتند!
آرمان ملی- حمید شجاعی: شاید خوشبین‌ترین حامیان و هواداران اصولگرایان نیز تصور نمی‌کردند که رئیس جمهور در انتصاباتش نگاهی هم به کاندیداهای رقیب خود در انتخابات البته پوششی‌ها داشته باشد. اما همانطور که انتظار می‌رفت زاکانی، قاضی‌زاده هاشمی و محسن رضایی مزد خود را از رئیس جمهور دریافت کردند و دو نفر به معاونت رئیس جمهور و یک نفر هم به طور غیرمستقیم و با مساعدت وزیر کشور به شهرداری تهران برگزیده شد. حال از جمع کاندیداهای ریاست جمهوری پوششی رئیسی فقط یک نفر مانده که هنوز در جایی منصوب نشده است. به نظر می‌رسد سعید جلیلی آخرین کاندیدا از حلقه یاران رئیسی در انتخابات 1400 باشد که احتمالا و بنا بر گمانه‌زنی‌ها به جای محسن رضایی به کرسی دبیری مجمع تشخیص تکیه خواهد زد. باید دید این مساله تا چه میزان و چه زمانی تحقق خواهد یافت.
پوششی‌ها در دولت
انتخابات 1400 برای اصولگرایان در همه حوزه‌ها خوش یمن بود و آنها توانستند همه اهداف و منویات خود را پیش برده و از نهادهای انتخابی تا انتصابی همه را از آن خود کنند و به عبارتی برای دومین بار پس از دوران احمدی نژاد حاکمیت یکدست را رقم بزنند. این در حالی است که شاید مهم‌ترین انتخابات برگزار شده در سال جاری را بتوان انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم قلمداد کرد. جایی که با احراز نشدن صلاحیت برخی از بزرگان سیاست در ایران سرانجام در چهارم خرداد شورای نگهبان نام هفت نفر یعنی سید ابراهیم رئیسی، محسن رضایی، سعید جلیلی، علیرضا زاکانی، سید امیرحسین قاضی‌زاده‌هاشمی، عبدالناصر همتی و محسن مهرعلیزاده را برای رقابت در جهت رسیدن به ریاست دولت سیزدهم اعلام کرد. هرچند که از همان ابتدا مشخص بود که آرایش کاندیداها به نحوی است که به جز همتی و مهرعلیزاده همه به سود رئیسی تلاش می‌کنند و در اصطلاح کاندیدای پوششی هستند. روند مناظرات و روز پایانی هم همین امر را نشان داد جایی که جلیلی و زاکانی به نفع رئیسی و مهرعلیزاده به نفع همتی کناره گیری کردند تا انتخابات با 4 کاندیدا برگزار شود. با این حال بسیاری بر این باور بودند که مشخص است از هم
اکنون پیروز انتخابات کیست و طبق پیش بینی‌ها سید ابراهیم رئیسی با رای قریب به 18 میلیون به ریاست جمهوری برگزیده شد. اما آنچه در این میان مهم بود نوع نگرش رئیسی به کابینه دولت سیزدهم، مردان حاضر در دولت و همکاران بعدی بود. در همین راستا رئیسی چند روز بعد از انتخاب خود به ریاست جمهوری در جلسه‌ای دوستانه همه رقبای خود را در جلسه‌ای جمع کرد تا به اصطلاح ضمن خسته نباشید از آنها برنامه‌ها و پیشنهاداتشان در خصوص دولت آینده را در حوزه‌های مختلف دریافت کند که برخی از کاندیداها نیز برنامه‌های خود را در اختیار رئیس جمهور قرار دادند. با این حال اگرچه همتی و مهرعلیزاده آخرین دیدار خود با رئیس دولت را گذراندند و دیگر خبری از آنها گرفته نشد اما کار برای 3 کاندیدای دیگر طور دیگری پیش رفت و همای سعادت بر شانه‌هایشان نشست. در همین راستا ابتدا شورای شهر ششم یکدست اصولگرای تهران طی انتخابی جنجالی و پر حرف و حدیث علیرضا زاکانی نماینده قم در مجلس را به سمت شهرداری تهران برگزیدند که به رغم مخالفت‌ها به لحاظ سابقه اجرایی، عدم تطابق مدرک تحصیلی و ایستادگی وزیر کشور دولت روحانی در عدم تایید حکم وی با تشکیل کابینه سیزدهم احمد وحیدی
وزیر کشور در نخستین گام حکم شهرداری زاکانی را با حاشیه‌های فراوان تایید کرد. دیگر کاندیدای رقیب رئیسی محسن رضایی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام بود که بسیاری از او به عنوان استاندار ویژه و احتمالی خوزستان نام می‌بردند اما رئیس جمهور طی حکمی رضایی را به معاونت اقتصادی خود برگزید تا دومین کاندیدا نیز به خیل یاران همراه و نزدیک رئیس جمهور ملحق شود. البته این پایان کار نبود و پس از حدس و گمان‌های مختلف در خصوص سرنوشت دیگر کاندیداها رئیس جمهور طی حکمی دیگر رقیب خود یعنی سید امیر حسین قاضی‌زاده هاشمی را به سمت معاون رئیس جمهور و رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران منصوب کرد که جمع پوششی‌های پاستورنشین از گذشته جمع‌تر شود. چنانکه از آن جلسه هم‌اندیشی صرفا عبدالناصر همتی، محسن مهرعلیزاده و سعید جلیلی پست و مقامی دریافت نکردند. این در حالی است که رئیس جمهور در ابتدای کار حتی پیش از اعلام کابینه به مجلس و در نخستین بیانیه خود مبنای انتخاب‌هایش را شایسته سالاری، کارآمدی و تخصص عنوان کرد. حال اینکه صرفا زمان و عملکردها مشخص خواهد کرد که چه میزان از انتخاب‌های رئیسی بر مبنای شایسته سالاری و تخصص بوده است.
جلیلی دبیر مجمع؟
با تغییرات به‌وجود آمده در دستگاه اجرایی و کابینه به تبع آن معاونت‌ها و سایر سازمان‌های تابعه ریاست جمهوری نیز با تغییر و تحولاتی مواجه شدند و معاونت‌های ریاست جمهوری یکی پس از دیگری مسئولان خود را شناختند. چنانکه سعید اوحدی در بنیاد شهید جای خود را به امیرحسین قاضی زاده هاشمی داد. میثم لطیفی در سازمان امور اداری و استخدامی کشور جایگزین جمشید انصاری شد. معصومه ابتکار در معونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری جای خود را به انسیه خزعلی داد و محمد دهقان نیز جایگزین لعیا جنیدی شد. با این حال حضور حضور محسن رضایی در سمت معاونت اقتصادی رئیس جمهور به جای محمد نهاوندیان این پرسش بزرگ را ایجاد کرد که سمت دبیری مجمع تشخیص که 20 سال در اختیار محسن رضایی بود به چه کسی خواهد رسید؟ در این راستا تاکنون گمانه‌زنی‌های فراوانی صورت گرفته است. عده ای معتقدند که احتمالا علی لاریجانی که اکنون در سمت مشاورت رهبری و مسئول پرونده قرارداد ایران و چین است و سابقه حضور در پست‌های مختلفی را داشته به عنوان دبیر مجمع انتخاب خواهد شد، اما حدس و گمانه‌های قوی‌تر و شنیده‌ها این تحلیل را رد می‌کنند، چراکه با یکدست شدن ارکان حاکمیت در نوع
رویکرد و عملکرد لاریجانی چندان همخوانی با سایرین ندارد و نمی‌تواند در کنار آنها قرار بگیرد. لذا باید کسی این موقعیت را بپذیرد که به لحاظ فکری و جریانی با سایر قوا و روح حاکم بر مجمع همخوانی بیشتری دارد. در نتیجه به نظر می‌رسد تحلیل‌ها به جز سعید جلیلی به سمت شخص دیگری نرود. جلیلی هم اکنون عضو مجمع است و با کارکردهای مجمع آشنا از طرف دیگر در انتخابات نیز از کاندیداهای رقیب اما همراه رئیسی بوده که در جریان انتصاب‌های اخیر نیز هنور برای حضور نهاد یا سازمانی انتخاب نشده است. لذا به نظر می‌رسد که با حضور جلیلی در جایگاه دبیری مجمع تشخیص و جایگزینی محسن رضایی پازل رقبای رئیسی حاضر در نهادهای حاکمیتی کامل شود، هر چند که همچنان گمانه‌زنی‌هایی هم در خصوص حضور جلیلی به عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی مطرح است اما گویا باید جلیلی را در مقام جدیدی دبیر مجمع ببینیم.
ارسال نظر