مُسکنی به نام توافق با آژانس

سفر آقای رافائل گروسی مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و توافق دقیقه نودی که صورت گرفت حکم مُسکنی را دارد که توانست«فعلا» جلوی صدور بیانیه علیه ایران توسط شورای حکام آژانس را که طی روزهای آینده تصمیمات نهایی‌اش را اتخاذ خواهد کرد، بگیرد. توافق تهران که یکشنبه صورت گرفته صرفا حکم مُسکن را دارد، چرا که حجم انبوهی از مسائل در خصوص پرونده هسته‌ای ایران و فعالیت‌های هسته‌ای کشور عملا بدون پاسخ، مبهم و نامشخص مانده است. واقعیت امر بر آن است که از همان فروردین ماه که آقای رئیسی تصمیم به شرکت در انتخابات گرفت، مشخص بود که وی رئیس جمهور بعدی خواهد بود. در عین حال همه‌مان نیز این نکته را می‌دانیم و در فروردین ماه نیز می‌دانستیم که اگر فعالیت‌ها، مذاکرات هسته‌ای یا بحران هسته‌ای با غرب یا هر نام دیگری که بر آن بگذاریم، اگر نگفته باشیم که مهم‌ترین مساله ایران امروز است، دستکم یکی از مهم‌ترین مسائل ایران است. اما اصولگریان تندرو یا دلواپسان به‌رغم آنکه ماه‌ها فرصت داشتند اما هر قدر که زمان می‌گذرد، مشخص‌تر می‌شود که هیچ برنامه و دستور‌العملی برای برنامه‌های هسته‌ای کشور ندارند. فی‌الواقع به جز مشتی شعار و کلی‌گویی چیز دیگری در خصوص برنامه‌های هسته‌ای کشور ندارند. به بیان ساده‌تر تندها در حقیقت زندانی شعارهایی هستند که در تمام هشت سال دولت روحانی می‌دادند. با اینکه گام‌هایی که در آن دولت برداشته شد به رغم بعضا ضعف‌هایی که به همراه داشت، اما به خیر و صلاح منافع می‌بود اما تندروها به جز مخالفت و کارشکنی واکنش دیگری نسبت به آن برنامه‌ها نشان ندادند. صدر تا ذیل آن برنامه‌ها، مذاکرات، برجام، توافق با آژانس و اصولا هر تحولی که پیرامون مساله هسته‌ای در دولت آقای روحانی صورت گرفت را محکوم کردند. اما آن موضع‌گیری‌ها به جز یک مانور یا ژست سیاسی واقعا چیز دیگری نبود. آنها به هیچ وجه مشخص نساختند که برنامه‌شان برای فعالیت‌ها و مذاکرات کدام است. بسیار خوب روحانی، ظریف و عراقچی و همه اینها خطاکار بودند و درست عمل نکردند. حال که همه قدرت در دست شما است، بفرمایید که برنامه هسته‌ای کشور کدام است؟ میَ‌خواهید به مذاکره ادامه دهید؟ معلوم نیست. می‌خواهید مذاکره را قطع کنید؟ معلوم نیست. آیا قرار است همان تیم قبـــلی مذاکره کننده به رهبری آقــــای عراقچی و همکارانش مذاکرات را ادامه دهند؟ معلوم نیست. آیا قرار است تیم سعید جلیلی و علی باقری که شش سال بی‌نتیجه مذاکره کردند و هیچ دستاوردی نداشتند، عهده‌دار مذاکرات شوند؟ این هم معلوم نیست. آیا پس از 3 ماه مذاکرات که قبل از ریاست‌جمهوری سیزدهم صورت گرفت و آقای روحانی اعلام کرد که همین امروز می‌تواند موجب لغو برخی از تحریم‌ها شود حاصل آن توافق را قبول دارید یا نه؟ معلوم نیست. لذا دلواپسان سیاست و برنامه مشخصی در خصــوص برنامه هسته‌ای ارائــه نکرده‌اند و ای کـــاش که بی برنامه‌گــی آنها فقط محدود به هسته‌ای می‌شد.