مقصران زيرگرفتن 2 زن را محاکمه کنيد
آرمان ملی- امید کاجیان: این‌روزها اخبار بد آنقدر هست که شاید یکسری از اتفاقاتی که تا پیش از این به عنوان یکی از ترندهای شبکه‌های مجازی در‌صدر اخبار قرار می‌گرفت امروز در محاق برود. رتبه ایران در مبتلایان و جانباختگان کرونا آنقدر نگران‌کننده است که سبب شده مردم به‌سایر وقایع دور و برشان کمتر توجه کنند. اتفاقی هولناک که امروز باید اشخاصی پاسخگوی آن باشند؛ چرا‌که چند ماه پیش از بدی واکسن‌های معتبر جهانی می‌گفتند و با اظهاراتی مشمئز‌کننده از جاسوسی‌بودن آن و.... صحبت می‌کردند. یادمان نرفته مسئولینی را که نامه نوشتند و خواستار تحدید ورود واکسن‌های مورد تایید سازمان‌های بین‌المللی به کشور شدند؛ بی‌تردید آنها امروز بخشی از مسببان و بانیان وضع موجود هستند. در سویی دیگر نمایندگان مجلسی هستند که تمام خواب و خیال‌شان شدن طرح صیانت از فضای مجازی است. کسانی که روزگذشته در جلسه علنی با لغو بررسی طرح صیانت طبق اصل ۸۵ قانون اساسی موافقت نکردند و در واقع تصمیمات قبلی برسر جای خود باقی خواهد ماند. به این معنا که طرح مذکور به صحن علنی نمی‌آید و در کمیسیون مشترک بررسی شده و مستقیما به شورای نگهبان ارسال می‌شود. در چنین
شرایطی ظاهرا دور جدیدی از قطعی برق نیز آغاز شده است. مشکلات بی‌آبی، اقتصادی و... نیز بر سرجایش باقی است. برای همین در چنین شرایطی وقتی خبر تامل‌برانگیز زیر گرفته شدن دو بانو توسط یک ماشین به بهانه امر به معروف را می‌شنویم مثل سابق به آن واکنش نشان نمی‌دهیم. خبر را احتمالا همه شما در میان حاشیه‌های وقایع روزهایی که پشت سرمی‌گذاریم، شنیده‌اید؛ ارومیه و زیرگرفتن دو زن توسط راننده پژو به بهانه بدحجابی. راننده این خودرو پس از زیرگرفتن این دو زن و تصادف با خودروهای دیگر از صحنه متواری شده، اما در ساعات پایانی شب دستگیر می‌شود. ماجرا از درگیری لفظی میان این راننده سواری پژو پارس با دو عابر زن به بهانه بدحجابی، آغاز شده و در نهایت راننده سواری اقدام به زیر گرفتن این دو نفر کرده است. هردو خانم این سانحه به بیمارستان رفته‌اند و یکی از آنها نیز آسیب جدی دیده است. این اتفاق البته با واکنش‌های برخی مسئولان هم روبه‌رو شده است؛ واکنش‌هایی که بعضی آرام و بعضی جدی‌تر است. بهنام دلریش، دبیر ستاد امر به معروف و نهی از منکر آذربایجان‌غربی ضمن محکوم کردن حرکت این راننده خاطی می‌گوید: باید در مقابل رفتارهای نادرست ایستادگی
کرد واین رفتار یک رفتار نادرست است. اجازه نمی‌دهیم این‌گونه مسائل، امر به معروف و نهی از منکر را زیر سوال ببرد. از سویی دیگر کسانی مانند معصومه پاشایی نماینده مرند و جلفا در سخنانی قابل‌ستایش این حرکت را اقدامی طالبانی عنوان کرده و گفته است: «در مورد زیر گرفتن دو زن به‌دلیل بدحجابی در ارومیه، باید بگویم بعضی‌ها نمی‌فهمند در کشور متمدنی به نام ایران زندگی می‌کنند و اینجا پاسخ قضایی محکم به رفتارهای طالبانی می‌دهیم تا درس عبرتی برای آنانی شود که می‌خواهند امنیت اجتماعی زنان را خدشه دار کنند.» البته دادستان عمومی و انقلاب ارومیه تاکید کرده که با قاطعیت به اتهام فرد خاطی رسیدگی شده و مورد مجازات قرار خواهد گرفت. اما پرسش این است که چرا امروز باید به جایی برسیم که عده‌‌ی احتمالا به خیال آتش به اختیار بودن یا غیرتی و تعصبی بودن، دست به چنین اقدام شنیعی بزنند؟ برچه مبنایی عده‌ای از همین مردم خود را صاحب تصمیم‌گیری درباره رفتار و پوشش دیگران می‌دانند و آنقدر خود را «به‌حق» دانسته‌اند که حتی دست به زیر گرفتن زنان با ماشین بزنند؟
چرا چنین می‌شود؟
بی‌تعارف باید گفت عامل بخشی از رفتارهای خودسرانه امثال این فرد، که به خود جرات چنین کاری می‌دهد، عده‌ای از مسئولانی هستند که در تمامی این سال‌ها، بعضا با برخوردهای خشن یا غیر‌مسئولانه با زنان‌مان چنین مسیری را هموار ساخته‌اند. برخوردهای گروهی از افراد خاص با زنان‌مان به بهانه حجاب و دیدن تصاویر غم‌انگیز از نحوه کشیده‌شدن آنها روی زمین یا کتک زدن آنها، برای انداختن این زنان و دختران در ماشین‌های مربوط، کم نبوده‌اند. البته در این رابطه وجود برخی قوانین خاص را هم از یاد نبریم. ماجرای «گشت‌ارشاد» اگرچه ماجرای تازه‌ای نیست. اما ارسال پیامک‌های بدحجابی به‌دلیل رصد‌های داخل اتومبیل‌ها نیز از جمله مسائل قابل‌تامل است. اگر از موضوعاتی مانند ارث، دیه و... بگذریم در قانون هنوز که هنوز است زنان شاید برای داشتن برخی شغل‌ها یا اختیارات اجتماعی و آزادی‌های معقول محدودیت دارند. یادمان نرفته سال گذشته وقتی شعله‌های کرونایی اندکی خفته شده بود حذف تصویر دو دختر از روی کتاب ریاضی سال سوم دبستان در شبکه‌های اجتماعی غوغا کرد. مدتی پیشتر نیز، نبود تصویری از زنان در بیلبورد حمایت از تیم ملی در میدان ولیعصر با سر‌و‌صداهای
رسانه‌ای زیادی همراه بود و اگرچه ابعاد این ماجرا به‌اندازه بسیاری از مسائل و محدودیت‌های زنان قابل‌بحث نیست اما به نوعی نماد نوع نگاه برخی مسئولین نسبت به جایگاه زنان تلقی می‌شود. در چنین جوی است که ماجرای قتل‌های ناموسی بر عمق فاجعه رفتار جامعه با دختران و زنان خود را نشان می‌دهد. ماجرای قتل‌های ناموسی دختران توسط پدران آن هم به فجیع‌ترین شکل ممکن و البته حکمی که در مورد قاتلان به واسطه پدر بودن آنها مطرح شده بخش دیگری از این پازل تلخ تبعیض و نگاه‌های جنسیتی است. شاید زمانی که برخی افراد خاص با عنوان امر به معروف اجازه توقف ماشین‌های شهروندان را به خود می‌دهند یا فحاشی و دعوا کردن با بانوان را بر سر حجاب نمادی از غیرت و تعصب دینی‌شان عنوان می‌کنند و این‌گونه رفتار‌ها نه‌تنها تقبیح نمی‌شود؛ بلکه برخی اوقات تشویق هم می‌شود، باید فکر امروزی را می‌کردیم که کسی این‌گونه عنان از کف دهد و به بهانه مبارزه با بدحجابی با ماشین زنان را زیر بگیرد. سخن آخر اینکه مشکلات عدیده امروز نباید ما را از برخی مطالبات از جمله تامین امنیت و آزادی‌های اجتماعی برای زنان‌مان بازدارد.
ارسال نظر