نامه سری ای که آیت‌ا... هاشمی افشا کرد
آرمان ملی: 27تیر سی‌و‌سومین سالگرد پذیرش قطعنامه ۵۹۸ سازمان ملل متحد مبنی بر پایان جنگ هشت ساله توسط بنیانگذار انقلاب اسلامی در سال ۱۳۶۷ است. در این راستا تا کنون طی سال‌های مختلف بارها و بارها صحبت‌ها، پرسش‌ها و اظهار نظرهایی پیرامون چرایی پذیرش قطعنامه از سوی امام و چرایی عدم ادامه جنگ مطرح شده که پاسخ‌های مستدل و مکتوبی به آن نشد. این در حالی است که رسانه‌ها و دستگاه‌های تبلیغاتی غرب و شرقِ حامی رژیم بعث عراق، در سال ۱۳۶۷ رهبر فقید انقلاب اسلامی، سیاستمداران، امرا و فرماندهان نظامی کشورمان را به مخفی کردن دلایل واقعی پذیرش قطعنامه ۵۹۸ سازمان ملل متهم کردند. با این حال ۱۸ سال بعد از پایان جنگ هشت‌ساله عراق علیه کشورمان نامه‌ای مهم در خصوص علل پذیرش قطعنامه توسط مرحوم آیت‌ا... هاشمی رفسنجانی از شمار نامه‌های طبقه‌بندی شده در آمد و در تاریخ هفتم مهر ۱۳۸۵درست ۱۰ سال قبل از فوت، توسط رئیس فقید مجمع تشخیص مصلحت نظام افشا شد. این نامه دلایل امنیتی و لجستیکی و استراتژیک پذیرش قطنامه ۵۹۸ سازمان ملل متحد که در ۲۵ تیر ۱۳۶۷ صادر شد را فاش کرد و البته امضای رهبر فرزانه انقلاب اسلامی را بر خود داشت. مرحوم
آیت‌ا... هاشمی رفسنجانی متن نامه امام به مسئولان ارشد نظام درباره چرایی پذیرش قطعنامه ۵۹۸ را از طریق یکی از خبرگزاری‌های داخلی منتشر کرد. مهم‌ترین بخش این نامه اذعان بنیانگذار انقلاب اسلامی به شرایط سخت نرم‌افزاری و سخت‌افزاری نامناسب داخلی برای تداوم دفاع مقدس در میدان‌های نبرد بود.
نامه فرماندهان و مقامات به امام
پس از آنکه استکبار جهانی که در شوک پیروزی انقلاب اسلامی، طرح‌های بزرگ و کوچک فراوانی را با همکاری و همراهی دستگاه‌های جاسوسی و نظامی دول عبری، عربی، غربی و مساعدت جریان‌های سرسپرده داخلی و سازمان خونخوار مجاهدین خلق برای به زمین زدن این درخت تازه جوانه‌زده، به مرحله عملیاتی درآورده بود و موفقیت دلچسبی نصیبش نشده بود، چاره کار را در انداختن رژیم خونخوار و قدرت‌‌طلب بعث عراق به جان نوجوانان، جوانان، زنان و مردان آزاده ایرانی دید و فوج فوج، تیپ و لشکر بود که در تهاجم سراسری زمینی و هوایی در تاریخ ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ روانه ایران اسلامی کرد و پس از قتل عام صدها هزار مرد و زن شجاع در میدان نبرد و به راه انداختن جنگ شهرها در عمق استراتژیک خاک کشورمان و تحمیل چند‌صد هزار میلیارد دلار خسارت مادی به ایران اسلامی در فریبی بزرگ، در قبول قطعنامه ۵۹۸ پیش قدم شد و ایران را نزد افکار عمومی دنیا کشوری «جنگ طلب» معرفی کرد. از دیگر سو فرماندهان نظامی و سیاستمداران عالی رتبه کشورمان با تشریح توانایی‌های آفندی و پدافندی در حوزه‌های نظامی و سیاسی و تبیین دقیق و موشکافانه آنها برای رهبر فقید انقلاب اسلامی نظر مساعد ایشان را برای
پایان دادن جنگ تحمیلی جلب کردند. امام خمینی(ره) در این نامه خطاب به مسئولان ارشد نظام مسائل مختلفی را برای پذیرش قطعنامه ۵۹۸ از سوی جمهوری اسلامی ایران ذکر کردند. ایشان در این نامه اظهار کردند: «حال که مسئولان نظامی ما اعم از ارتش و سپاه که خبرگان جنگ هستند، صریحا اعتراف می‌کنند که ارتش اسلامی به این زودی‌ها هیچ پیروزی به دست نخواهند آورد و نظر به اینکه مسئولان دلسوز نظامی و سیاسی نظام جمهوری اسلامی از این پس جنگ را به هیچ‌وجه به صلاح کشور نمی‌دانند و اینجانب با آتش بس موافقت می‌نمایم.
دلیل قبول قطعنامه
امام در بخشی از نامه خود در خصوص قبول آورده است: «برای روشن شدن در مورد اتخاذ این تصمیم تلخ، به نکاتی از نامه فرمانده سپاه که در تاریخ ۲ /۴/ ۶۷ نگاشته است، اشاره می‌شود. این فرمانده مهم‌ترین قسمت موفقیت طرح خود را تهیه به موقع بودجه و امکانات دانسته و آورده است: «بعید به نظر می‌رسد دولت و ستاد فرماندهی کل قوا بتوانند به تعهد خود عمل کنند» البته با ذکر این مطالب می‌گوید: آقای نخست‌وزیر هم از قول وزرای اقتصاد و بودجه وضع مالی نظام را «زیر صفر» اعلام کرده اند. مسئولان سیاسی هم می‌گویند: «از آنجا که مردم فهمیده‌اند پیروزی سریعی به دست نمی‌آید، شوق رفتن به جبهه در آنها کم شده است. شما عزیزان از هر کس بهتر می‌دانید که این تصمیم برای من چون زهر کشنده است ولی راضی به رضای خداوند متعال هستم و برای صیانت از دین او و حفاظت از جمهوری اسلامی اگر آبرویی داشته باشیم خرج می‌کنیم.» امام‌خمینی(ره) در دیدار محسن رضایی فرمانده وقت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در مورخ ۳۱ تیر ۱۳۶۷، بیان کردند: «همان طور که قبلاً گفتیم ما با مردم خود با صداقت صحبت می‌کنیم. ما در چارچوب قطعنامۀ ۵۹۸ به صلحی پایدار فکر می‌کنیم و این به هیچ وجه
تاکتیک نیست، ولی سلحشوران ارتش اسلام باید خود را آماده کنند که اگر دشمن دست به حملاتی زد، جواب مناسبی به آن بدهند. فرزندان انقلابیم، توجه کنید که امروز روز حضور گسترده در جبهه‌هاست. فکر نکنید که دیگر جنگ تمام شده است. ما خواستیم به دنیا ثابت کنیم که صدام معتقد به مجامع بین المللی نیست و ما تا قبول قطعنامه از سوی عراق جواب دشمنان اسلام را در جبهه‌ها خواهیم داد.» امام راحل دو روز بعد از قبول قطعنامه در ۲۹ تیرماه ۱۳۶۷ نیز در پیامی به ملت ایران می‌گوید: «من تا چند روز قبل معتقد به همان شیوه دفاع و مواضع اعلام شده در جنگ بودم و مصلحت نظام و کشور و انقلاب را در اجرای آن می‌دیدم؛ ولی به واسطه حوادث و عواملی که از ذکر آن فعلا خودداری می‌کنم و به امید خداوند در آینده روشن خواهد شد و با توجه به نظر تمامی کارشناسان سیاسی و نظامی سطح بالای کشور، که من به تعهد و دلسوزی و صداقت آنان اعتماد دارم، با قبول قطعنامه و آتش‌بس موافقت نمودم و در مقطع کنونی آن را به مصلحت انقلاب و نظام می‌دانم. و خدا می‌داند که اگر نبود انگیزه‌ای که همه ما و عزت و اعتبار ما باید در مسیر مصلحت اسلام و مسلمین قربانی شود، هرگز راضی به این عمل
نمی‌بودم و مرگ و شهادت برایم گواراتر بود. رهبر کبیر انقلاب اسلامی خطاب به مردم کشورمان بیان کردند: «اکیدا به ملت عزیز ایران سفارش می‌کنم که هوشیار و مراقب باشید، قبول قطعنامه از طرف جمهوری اسلامی ایران به معنای حل مسئلۀ جنگ نیست. با اعلام این تصمیم، حربه تبلیغات جهان‌خواران علیه ما کند شده است؛ ولی دورنمای حوادث را نمی‌توان به طور قطع و جدی پیش‌بینی نمود. نکته‌ای که تذکر آن لازم است این است که در قبول این قطعنامه فقط مسولان کشور ایران به اتکای خود تصمیم گرفته‌اند. و کسی و کشوری در این امر مداخله نداشته است.
ارسال نظر