بحرین در مسیر عربستان

وزیر خارجه بحرین مدعی شده که ایران کشور همسایه است و برای ما به‌ویژه در سطح روابط میان ملت‌ها مهم است و در همین راستا پیام‌هایی از طرف شورای همکاری خلیج‌فارس برای تهران ارسال شده، اما تاکنون پاسخی دریافت نکرده‌ایم. در این‌گونه مسائل، اقدامات سرنوشت‌سازتر از کلمات هستند؛ اگر ایران اقدامی در راستای اعتمادسازی اتخاذ کند، بی‌شک به آغاز گفت‌وگوها کمک می‌کند. وزیر خارجه بحرین همچنین گفت: روسیه و چین در این راستا و با هدف رسیدن به راه‌حل در منطقه ابتکارعمل‌هایی مطرح کرده‌اند. در ورای این مسائل باید توجه داشت که کشورهای عربی دیگر حمایت صددرصدی گذشته را از سوی آمریکا دریافت نمی‌کنند و همین امر سبب شده است تا معادلات خاورمیانه تغییر کند. زمانی که کشورهای عربی پشتیبان میدانی خود را از دست دادند به این نتیجه رسیدند که باید موازنه در منطقه را به شکل دیگری ایجاد کنند. بایدن مشخصا علیه کشورهای عربی اقدامی جدی انجام نمی‌دهد، اما حمایت دیگر صورت نمی گیرد. امروز عربستان به‌عنوان کشوری که بسیاری از کشورهای عربی نگاه‌شان به این کشور است، در ابتدا رویه خود را نسبت به ایران به‌عنوان یکی از قدرت‌های اصلی منطقه تغییر داد و به دنبال این تغییر رویه سایر کشورهای عربی نیز حرکت‌هایی را آغاز کرده‌اند. این سیاست کلی است که کشورهای عربی در این روزها در پیش گرفته‌اند و می‌توان نشانه‌های آن را در مصر و امارات نیز مشاهده کرد. برخی کشورهای عربی امروز مشخصا از عربستان حرف‌شنوی دارند و بحرین در صدر این فهرست قرار دارد به شکلی که حتی بعضا با بحرین به شیوه‌ای برخورد می‌شود که گویی این کشور یکی از ایالت‌های عربستان سعودی است. امروز نیروهای عربستانی به‌عنوان پلیس بحرین در خاک این کشور ایفای نقش می‌کنند و در سرکوب مردم بحرین نیز از همین نیروها استفاده شد. در جریان تحریم قطر نیز بحرین به عنوان نخستین حامی عربستان در این جریان مشارکت کرد. علاوه بر تغییرات سیاسی در عرصه بین‌المللی، تغییرات میدانی در خاورمیانه نیز سبب شده است تا کشورهای عربی موضعی متفاوت اتخاذ کنند. مهم‌ترین تغییرات در عرصه نظامی و میدانی نیز در یمن و سوریه رقم خورد که به نحوی می توان آن را شکست عربستان و همراهانش در این دو کشور قلمداد کرد؛ زیرا به هیچ‌یک از اهداف خود در این دو کشور پس از سال‌ها جنگ نرسیدند. باید توجه داشت که ایران و بحرین حرف‌های زیادی با یکدیگر دارند به این علت که آن‌ها فهرست بلندبالایی از اقدامات علیه ایران را در کارنامه دارند که باید درخصوص تک‌تک این اقدامات پاسخگو باشند. موضع‌گیری علیه ایران در مجامع بین‌المللی، همراه شدن در تحریم کردن ایران، سرکوب شدید شیعیان، اتهام‌زنی علیه ایران در‌خصوص مداخله در این کشور و عادی‌سازی روابط با اسراییل از جمله اقداماتی است که باید در خصوص آن‌ها توضیح دهند. به‌طور مشخص نمی‌توان این‌گونه در عرصه سیاسی رفتار کرد و هر کاری که دل‌شان خواست انجام دهند و با یک اعلام موضع این روند تغییر نمی‌پذیرد و باید اقدامات عملی صلح‌طلبانه انجام دهند.