مصرف موادقندی و افزایش اختلال‌شناختی
براساس نتایج مطالعه جدید در استرالیا، کودکانی که بیش‌ازحد موادقندی مصرف می‌کنند، در بزرگسالی بیشتر در معرض چاقی، بیش‌فعالی و اختلال‌شناختی قرار دارند. در این مطالعه زمانی‌که موش‌ها دوز روزانه بسیارکمی از ساکارز دریافت کردند، خطر افزایش وزن ناشی از قندزیاد و سایر مشکلات سلامتی آنها کاهش یافت. این نتایج از اعلامیه سازمان بهداشت جهانی که خواستار کاهش مصرف قند است، حمایت می‌کند. یکی از محققان اصلی، پروفسور سلنا بارتلت، متخصص مغزواعصاب می‌گوید: بسیاری از کودکان، نوجوانان و بزرگسالان در بیش از ۶۰ کشور ازجمله استرالیا رژیم‌غذایی با بیش از چهار برابر قند (۱۰۰ گرم) توصیه شده سازمان بهداشت جهانی ( ۲۵ گرم به ازای هر نفر در روز) دریافت می‌کنند. پروفسور «بارتلت» اظهارکرد: «در بررسی اثرات طولانی‌مدت قند بر روی نوجوانان و بزرگسالان باید کارهای بیشتری انجام شود، اما نتایج ما با مدل موش بسیار امیدوارکننده است.» وی ادامه داد: شواهد اخیر نشان می‌دهد، چاقی و رفتارهای تکانشی ناشی از عادات غذایی غلط منجر به مصرف بیش‌ازحد موادغذایی و نوشیدنی‌های فرآوری‌شده می‌شود، اما اثرات طولانی‌مدت آن بر فرآیندهای شناختی و بیش‌فعالی ناشی از
مصرف بیش‌ازحد قند از دوران نوجوانی مشخص نیست. وی بیان کرد: نتایج مطالعه ما نشان داد که مصرف قند در طولانی‌مدت (یک دوره ۱۲ هفته‌ای در موش‌هایی که آزمایش را در سن پنج هفتگی آغاز کردند) در سطحی که به‌طور قابل‌توجهی افزایش وزن را زیاد می‌کند، باعث تحریک غیرطبیعی و بیش‌ازحد سیستم عصبی می‌شود. این امر هم حافظه رویدادی و هم حافظه فضایی را تغییر می‌دهد. این نتایج مشابه نتایج گزارش شده در مورد اختلالات نقص توجه و بیش‌فعالی است. بارتلت خاطرنشان کرد: لازم است آزمایش‌های انسانی انجام شود، اما این مطالعه نشان می‌دهد، تاثیر مصرف طولانی‌مدت قند، از سنین جوانی آغاز می‌شود و بیشتر در رژیم غذایی غربی اتفاق می‌افتد و خطر ابتلا به بیش‌فعالی مداوم و نقص عصبی در بزرگسالی را افزایش می‌دهد.
ارتباط مصرف قند با چاقی
پروفسور بارتلت تصریح کرد: در حالی‌که مفهوم «اعتیادبه‌قند» و طبقه‌بندی قند به‌عنوان ماده‌ای اعتیادآور هنوز مورد بحث و بررسی است، شواهد فزآینده‌ای از همپوشانی در مدارمغز و مسیرهای علامت‌دهی مولکولی در مصرف قند و اعتیاد وجود دارد. وی افزود: مردم نه‌تنها برای تنظیم تعادل انرژی، بلکه برای لذت و مایه تسلی، شکروغذا مصرف می‌کنند. این میل لذت‌طلبانه به غذای خوش‌طعم پاداش‌برانگیز است و پرخوری می‌تواند بر توانایی تنظیم ما تاثیر بگذارد و حتی آن را نادیده بگیرد. به‌طور فزآینده‌ای مطرح می‌شود که مصرف بی‌حد موادغذایی و نوشیدنی‌های حاوی قند بالا در رژیم غذایی غربی ممکن است با افزایش همه‌گیری چاقی ارتباط داشته باشد. همچنین ارتباط قوی بین اختلالات کمبود توجه یا بیش‌فعالی و اضافه‌وزن یا چاقی نیز آشکار شده است. آنچه که مشخص نیست، این است که آیا مصرف زیاد و طولانی‌مدت ساکارز که از کودکی شروع شود، همان تاثیر منفی را دارد که سایر داروهای اعتیادآور بر روی سیستم عصبی، احساسات یا شناخت ما در دوران بزرگسالی ایجاد می‌کنند یا خیر. این مطالعه روی موش‌ها تا حد زیادی به حل این مساله کمک می‌کند. نتایج ما برای اولین‌بار نشان می‌دهد که
مصرف طولانی‌مدت ساکارز منجر به افزایش وزن قابل‌توجهی می‌شود و بیش‌فعالی و اختلالات یادگیری ماندگار ایجاد می‌کند. محقق همکار، دکتر آآرنولدبلمر» اظهارکرد: اگرچه از اواسط دهه ۱۹۹۰ مصرف کلی قند کاهش‌یافته اما میزان چاقی افزایش یافته است. دکتربلمر گفت: این افزایش در میزان چاقی می‌تواند ناشی از تاثیر تاخیری قند اضافی باشد و حاکی از آن است که چاقی بزرگسالان ممکن است به‌دلیل مصرف زیاد قند در طول عمر باشد. وی افزود: جالب توجه است، تحقیقات ما روی موش‌ها نشان داد که کاهش مصرف ساکارز تا چهار برابر از افزایش وزن ناشی از قند زیاد جلوگیری می‌کند و در حمایت از توصیه سازمان بهداشت جهانی برای محدودکردن مصرف قند تا این مقدار موثر خواهد بود. همچنین می‌تواند عواقب منفی دیگر از جمله بیش‌فعالی و اختلال شناختی را محدود کند.
ارسال نظر