«علی مرادخانی» به خانه ابدی بدرقه شد
پیکر مرحوم علی مرادخانی معاون سابق امورهنری وزارت فرهنگ و ارشاداسلامی و مدیرعامل موزه موسیقی با حضور جمعی از مدیران و هنرمندان برگزار شد. آیین تشییع و خاکسپاری مرحوم علی مرادخانی معاون سابق امورهنری وزارت فرهنگ و ارشاداسلامی و مدیرعامل موزه موسیقی صبح چهارشنبه نوزدهم خردادماه در قطعه شماره 20 بهشتزهرا(س) با حضور تعدادی از هنرمندان و مدیران فرهنگی برگــزار شد. سیدعباس صالحی (وزیرفـرهــنگ و ارشــاداسلامی)، علی جنتی (وزیــر اسبق فرهنگ و ارشــاداســلامــی)، مجتبی حسینی (معاون هنری وزیرفرهنگ و ارشاداسلامی)، منوچهر شاهسواری (مدیرعامل خانه سینما)، حجتا... ایوبی (دبیرکل کــمیسیــون ملــی یــونســکــو در ایــران)، محمد ا...یاری (مــدیــرکل دفتر موسیقــی وزارت ارشــاد)، احمد مسجدجامعی، محمدمهدی حیدریان،
محمود دعایی (مدیرمسئول روزنامه اطلاعات)، احمدمسجدجــامــعــی، عــبــاس آخــونــدی، محمد مهدی حیدریان، ابوذر ابراهیمیترکمان، سیدحسین شاهمرادی، داود گنجهای، محمد سریر، حمید شاهآبادی (معاونصدا)، مرتضی کاظمی، محمدرضا نوروزپور، مهدی شفیعی، امین عارفنیا، مهدی افضلی، حمیدرضا نوربخش، سیدعباس عظیمی، حمید قبادی (مشاوراجرایی معاونت هنری وزارت ارشاد)، علی اکبرصفیپور( مدیرمرکز آموزشهای معاونت هنری ارشاد)، بهرام جمالی، علیاصغر زعیمی و… از جمله حاضران در این مراسم بودند.
مدیری که مظهر امیدآفرینی بود
حجت الاسلام دعایی مدیر مسئول روزنامه اطلاعات در ابتدای این مراسم گفت: من معمولا اهل سخنرانی در چنین برنامههایی نیستم، منتها علاقه و ارادت من به علی مرادخانی در حد درکم به شکلی است که برای من مصداق بود، سَمبل بود و نمونهای از صفا، پاکی و بیریایی بود. او مهمتر از هر نکتهای تخصص و اشراف زیادی در مدیریت فرهنگی هنری کشور بود. علی مرادخانی پناه ما بود. ما هر زمان که از تعصبهای بیجا و از ندانمکاریهای بیجا درمانده میشدیم. با علی مرادخانی حرف میزدیم و آرام میشدیم. او همه ما را تسلی میداد و مظهر امیدآفرینی بود. وی افزود: علی مرادخانی در حوزهای که تصدی آن را بهعهده داشت، انسان دقیقی بود که در لغزندگی حوزه مدیریتی است بسیار دغدغهمند رفتار میکرد، او با درک هنرمندانه و تخصصیاش منش و رفتارانسانی را میفهمید و هر آنچه در تواضع و حقشناسی و مردمداری داشت دریغ نمیکرد. او پناه وزیران زیادی بود و من به جناب سیدعباس صالحی تسلیت میگویم و میدانم شما بازوی توانایی را از دست دادید. من میدانم در دوران تصدی جناب مسجدجامعی در وزارت ارشاد این نازنین پناهی برای او بود. آقای مرادخانی تو راه خدا را خوب رفتی و
خداوند هم قلبها و دلهای نازنینی را به تو متوجه کرد. من میدانم خیلیها تو را دوست دارند. همین عزیزانی که امروز در مراسم خاکسپاری شما حضور دارند از جمله افرادی هستند که کمتر در جایی حضور پیدا میکنند. دعایی گفت: امیدوارم کسانیکه علی مرادخانی را درک کرده بودند، از همان چهره خندان، متبسم را که پرازدرک و معنا بود تاسی کنند و بنده امیدوارم خداوند پاداش نیکو به مرحوم مرادخانی عطا کند. او واقعا خدمت زیادی کرد که جا دارد به همین مناسبت یک نکته را بگویم. اینکه عزیزان به یاد هم باشیم زیرا بههرجا برسیم آخرین منزل هستی همینجاست و خوشا به سعادت فردی که برای این روز ذخیرههای خوبی داشته باشد.
«مرادخانی» یک زندگی جاری بود
سیدعباس صالحی وزیرفرهنگ و ارشاداسلامی در ابتدای این برنامه ضمن قدردانی از مقام فرهنگی هنری مرحوم مرادخانی گفت: غم سنگین و تلخ سردی است و غربت عزیزمان علی مرادخانی بسیارسنگین است. او با بیش از ۴ دهه فعالیت در عرصه فرهنگ و هنر ایران چهره فراموششدنی در فرهنگ ایران خواهد بود. مرادخانی از چند جنبه خاص و متمایز است. نکته اول در زیست فردی اوست که من در اینجا به چند نکته بسنده میکنم. علی مرادخانی شور زندگی داشت همه صورت او لبخند بود، صدایش گرمابخش بود که حتی در همین بیماری هرگز نشانی از بیماری نداشت و صدایش سرشار از زندگی بود. علی ما یک زندگی جاری بود. ویژگی دیگر او ترکیب تدین و هنر بود که برگرفته از یک خانواده اهل زهد با تمام وجود شورمندی و شیفتگی هنر را داشت. وی با اشاره به اینکه درباره ویژگیهای علی مرادخانی ساعتها میتوان صحبت کرد، توضیح داد: نکته دیگری که میتوان درباره مرحوم علی مرادخانی به آن اشاره کرد، وجود پارهای از اخلاق و رفتار توصیه شده از سوی بزرگان و انبیا به ما در وجود علی مرادخانی بود که خیلی واضح و روشن آن را میدیدیم. تواضع، ادب، حسن خلق، صمیمیت، بیتعارف و بیتکلفی از جمله ویژگیهای رفتاری
بود که میتوانستیم در وجود علی مرادخانی ببینیم. اینها نکاتی نبود که بخواهیم در مدت طولانی هم زیستی با او متوجهش شویم، او در کوتاهمدت و با مجالستهای مختصر هم این ویژگیهای اخلاقی و انسانی را به ما نشان میداد. اینها گوشهای از محور خصوصیات رفتاری بود که علیِ ما زیست مسلمانی و انسانی داشت. این زیست انسانی و مسلمانی هم چیز کمی نبوده و در روزگار ما موضوع بسیار غریب، غریب و غریبی است. صالحی افزود: نکته سومی که درباره علی مرادخانی میتوان به آن اشاره داشت، داشتن اخلاق حرفهای است. بههرحال انسان در هر شغلی که گام میگذارد، آن شغل و حرفه اخلاق حرفهای خاص خود را دارد. اخلاق حرفهای مدیر فرهنگی و هنری هم اخلاق خاصی باید باشد و علیِ ما این اخلاق را در حوزههای مختلف داشت و نشان میداد. سعهصدر فراوان، تعامل او با مجموعههای مختلف که این روزها در فقدان و سوگ او متألم هستند را هم میتوان در میدان اخلاقی و رفتاری او دید. علی مرادخانی در فرازونشیب زندگی شخصی و حرفهای هنرمندان حامی و همراهشان بود و تکتک هنرمندان خاطرات زیادی از این حوزه دارند که چگونه علی مرادخانی در تنگناها به سراغ آنها رفته بود. او مشاور امین،
صدیق و بیمزد منتی برای اصحاب فرهنگ و هنر بود که داشتهها و دانستههای خودش را بهراحتی در کف اخلاص میگذاشت و تقدیم میکرد. او دربرگیرنده نکات و اخلاق متفاوتی در اخلاق حرفهای خود داشت که در حوزه فرهنگ و هنر تلاش میکرد. وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در بخش پایانی صحبتهای خود ضمن گرامیداشت یاد و خاطره مدیران درگذشته وزارت ارشاد طی سالهای گذشته بیان کرد: دستاوردهای و رهاوردهای مدیریتی علی مرادخانی از ویژگیهای بارز او بود. او از نسل مدیرانی بود که از نسل روحانیت و با دغدغههای انقلاب اسلامی که در این زمینه داشت، به میدان آمد. او چهار دهه از عمر خودش را در این میدان گذراند. علی مرادخانی در طول سه دهه مدیریتش در جایجای فرهنگ و هنر ایران بهطورخاص در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نقش مدیریتی ویژهای داشت. وی سهم زیادی در معرفی فرهنگ و هنر ایران به منطقه و دنیا داشت. او دغدغهمند این بود که نسیم و عطر فرهنگ و هنر بهعنوان نقطه کانونی ایران توسط هنرمندان به جهان برسد. او یک دغدغهمند واقعی حوزه فرهنگ و هنر بود که در این ۳۰ سال زحمات مستقیم و غیرمستقیمی زیادی کشید. میدان دومی که علی مرادخانی در آن حضور داشت، حوزه
موسیقی بود که با تعلق خاطرش به این حوزه، هم در میراث بانی موسیقی ایرانی و هم در خلق و تولید آثار تازه و اثرگذار بهعنوان یک پناهگاه در جمع پریشان اهل موسیقی نقش بسیاری داشت. او در حافظه تاریخی همکاران بنده در وزارت ارشاد و اصحابفرهنگ و هنر باقی میماند. او گرچه به ظاهر در میان ما نیست اما چون روح بزرگش و چون کارهای بزرگش باقی و جاودان باقی خواهد ماند.
«مرادخانی» و سمفونی «خسوف»
احمد مسجــدجامعــی عضو شورای اسلامی شهرتهران و وزیر اسبق فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز پس از صحبتهای صالحی ضمن عرض تسلیت به مناسبت درگذشت علی مرادخانی گفت: باعث تاسف است که ما این شخصیت گرانقدر را در این روزها از دست دادیم. شاید هم باید از حوزه بهداشت و درمان بیشتر انتظار کار و تلاش داشته باشیم که در این شرایط هم مرحوم مرادخانی و هم مرحوم حجتالاسلام محتشمیپور بهدلیل کرونا جانشان را از دست دادند. این عزیزان بخشی از جامعه فرهنگ و هنر و اندیشه هستند و امیدوارم این مقدماتی که برای واکسن فراهم شده، سرعت بیشتری پیدا کند. اتفاقا یکی از موارد مهمی که علی حتی روزهای آخر عمرش پیگیری میکرد، همین مساله واکسن ویژه هنرمندان بود که من در جریانم در همان حالوخیم با عباس سجادی تماس میگرفت و اسامی تعدادی از هنرمندان را به او میداد تا برای تزریق واکسن آنها امکانات لازم فراهم شود. وی افزود: علی مرادخانی فقط سخنرانی نمیکرد، او حسی به هنرمندان داشت که نشاتگرفته از علاقه و مهربانی او به هنر و هنرمندان بود. او یک مدیر تشریفاتی نبود و هیچگاه دوستی که با هنرمندان داشت به شیوه یک قرارداد مطرح نمیشد. او مدیر بخشنامهای نبود و
از روی محبتورزی درون و یک جوشش دلی کارهای مربوط به هنرمندان را انجام میداد. ما شاهد این بودهایم که حتی در زمانی که علی مرادخانی یا از پستی برکنار میشد یا بهصورت تشویق در پستی منصوب میشد، بسیاری از هنرمندان به او مراجعه کرده و مشکلاتشان را بیان میکردند. به همین منظور ما کمتر مدیری را سراغ داریم که هم ضوابط و شرایط مدیریتیاش را حفظ کند و هم بتوانند مدیریت مدنی را در جامعه فرهنگ و هنر کشور بسط دهند. وزیر اسبق فرهنگ و ارشاد اسلامی ضمن ارائه خاطراتی از همکاریاش با مرحوم علی مرادخانی تصریح کرد: به اعتقاد من علی مرادخانی یک مدیرمدنی بود که به اعتقاد خود بهتنهایی میتوانست یک اداره کل باشد. او آن زمان که حتی در پستی وجود نداشت هم فرد موثری بود. او نیازی به صدور بخشنامه نداشت و میتوانست با گفتوگو بسیاری از مسائل را حل کند. مرادخانی از آندسته افرادی بود که در فضای تلخ هم میتوانست لبخند و همدلی را بههمراه بیاورد این فرآیند هم مختص خودش بود. وی از جمله افرادی بود که با همه هنرمندان ارتباط برقرار و چارچوبهای خودش را هم حفظ میکرد. او شجاعت اقدام در شرایط دشوار را داشت و هزینه این شجاعت را هم میداد.
دوستان موسیقی شاهد هستند آن زمان که ما میخواستیم سمفونی «خسوف» بهعنوان یکی از اولین سمفونیهای آئینی در کشور را اجرا کنیم علی مرادخانی شجاعت داشت و آن کار را با حاشیههای بسیار فراوانش اجرا کرد. اینها شجاعتی میخواست که علی مرادخانی در چارچوب مدیریتیاش راههای جدیدی را باز کرد. بهعبارتی وقتی ما به نتیجه رسیدیم که نام مبارک حسین و سیدالشهدا(ع) باید به شیوههای دیگری هم در دنیا گفته شود، او وارد عمل شد و کارهای موثری انجام داد.
یکی از ستونها را از دست دادیم
حمیدرضا نوربخش خواننده و مدیرعامل خانه موسیقی نیز در این مراسم اظهارکرد: باور نمیکردم روزی در چنین مراسمی بخواهم درباره علی مرادخانی صحبت کنم. بهواقع دل همه ما خون است. میتوانم بگویم ما در همه این سالها دو پناهگاه داشتیم و امروز یکی از آنها به خاک سپرده میشود. یکی دیگر از این پناهگاهها هم استاد داود گنجهای عزیز است که امروز در کنار ماست. وی افزود: ما اهالی موسیقی علی مرادخانی را از سال ۱۳۶۹ شناختیم. روزی که وارد مرکز موسیقی شد که ورودش نیز حکایتی داشت، بههرحال قبل از ورودش مشکلی برای چند هنرمند پیش آمد که بهواسطه همراهی و همکاری او برخی دیگر مشکلاتشان برطرف شد. در واقع میتوان گفت آمدن آقای مرادخانی قدمی مبارک و خیر برای اهالی موسیقی داشت. من میدانم که بسیاری از اهالی موسیقی علی مرادخانی را عضوی از خانواده خود میدانستند و میدانند. این مواردی هم که میگویم واقعا اغراق نیست، اینها حرفهای درستی است که من فکر نمیکنم فرد دیگری اینگونه باشد. این خواننده موسیقی ایرانی بیان کرد: زمانی فکر میکردیم، علی مرادخانی از خانواده ماست، بعد در مواقعی با مواردی دیگری مواجه شدیم و دیدیم گویا جامعه سینمایی
کشور علی مرادخانی را بیشتر از ما میشناسند. بعد هم متوجه شدیم جامعه تئاتر و هنرهای تجسمی نیز او را بهخوبی میشناسند. مگر میشود کسی اینگونه زندگی کند. علی مرادخانی یک «نام» بود، «منصب» نبود. او نامی است که برای همه قابل احترام بود و همه جا حرف که میزد حرفش شنیده میشد. او انسان باتدبیری بود که به واقع تکیه ما اهالی موسیقی بود که بنده معتقدم یکی از ستونها را از دست دادیم. نوربخش در پایان صحبتهای خود بیان کرد: مرحوم مرادخانی از سال ۱۳۸۳ دیگر در مرکز موسیقی وزارت ارشاد حضوری نداشت عمده فعالیت خود را از در موزه موسیقی انجام میداد، اما بازهم در آن سالها بسیاری از هنرمندان موسیقی کشور برای رسیدگی امورشان از تهران و شهرستانها در هر حوزهای به او مراجعه میکردند. من یادم میآید روزی که استاد همایون خرم به رحمت خدا رفت، نمیگذاشتند که مرحوم محمدرضا شجریان در جایی بخواند یا حضور داشته باشد، اما علی مرادخانی در تماسی که من با او درباره تصمیم جناب شجریان برای حضور در مراسم تشییع زندهیاد خرم گرفتم، گفت که این هنرمند میتواند در این مراسم بخواند. کمااینکه بعضی از مسئولان در آن روز از جناب مرادخانی و گنجهای
توضیح خواستند که چرا مرحوم شجریان در این مراسم خوانندگی کرده است. بههرحال مرحوم مرادخانی چنین هزینههایی را میداد و من بازهم میگویم که جای او بسیار خالی است.
ارسال نظر