رئیس‌جمهور آینده، جامعه مدنی و سمن‌ها
نبی‌اله عشقی‌ثانی شبکه ملی خیریه‌های حامی ایتام
التهابات روزهای قبل از انتخابات در فضای تبلیغاتی رسانه ملی و دنیای مجازی می‌رود تا به حداکثر خود برسد و جناح‌های سیاسی هر یک می‌کوشد توجه‌ها را به سمت کاندیدای مورد نظر خود جلب کند و نشان دهد که راه برون‌رفت از چالش‌های کشور و حصول به یک جامعه امن، سلامت و همراه با رضایت‌مندی ورفاه همگانی ازمسیری می‌گذرد که آنها نشان می‌دهند و کاندیدای آنهاست که بهترین برنامه را برای اداره کشور ارائه می‌دهد. تمرکز موضوعات تبلیغاتی هم بیشتر پیرامون مسائل اقتصادی، تورم، گرانی، مشکلات معیشتی، مبارزه با اختلاس، فساد، سودجویی، سوءاستفاده از قدرت و رانت‌های موجود در دولت و جامعه می‌باشد و بیشتر از هر موضوعی توسط کاندیداها به بحث گذاشته می‌شود و هر یک راهکار خود را برای مقابله با این پدیده‌های نامیمون که متاسفانه به موضوع اول محافل اقتصادی و اجتماعی تبدیل شده است، ارائه می‌دهد و مدعی اصلاح همه این معضلات آن هم در ماه‌های اول تشکیل دولت خود است و بکارگماری افراد پاکدست و سالم و خداترس را بعنوان یکی از مهم‌ترین برنامه‌های عملیاتی خود برمی‌شمارد. همه این معضلات و مواردی که برشمرده شد، بدرستی از موضوعات و آسیب‌های مهمی است که کشور با آن مواجه است و مردم از رئیس‌جمهور آینده انتظار دارند برای ریشه‌کنی یا حداقل اصلاح این امور و انجام گشایش در چالش‌های معیشتی موجود طرح و برنامه و راهکار بدهند. آنچه مورد سوال است، این است که چرا کاندیداها هیچ حرفی و نظری از نهادهای مدنی، تشکیلات اجتماعی و موسسه‌های مردم‌نهاد نیکوکاری و خیریه‌ها نمی‌زنند انگار که نیستند، درحالی که اگر کسانی به فکر حل معضلات و مشکلات دهک‌های فرودست و پائین جامعه باشند، باید به خط مقدم ان که اطلاعاتش در اختیار موسسه‌های مردم‌نهاد است، ورود کنند تا ناب‌ترین توصیفات از وضعیت گذران زندگی این اقشار را به دست آورند و واقعی‌ترین توصیف از زندگی دهک‌های پایین جامعه، حاشیه‌نشین‌ها، بی‌سرپرستان، بی‌خانمان‌ها، کودکان کار و خیابانی و بیمارانی که قادر به تامین هزینه‌های درمانیشان نیستند را کسب کنند و آگاه شوند در کشور حدود چهل‌هزار موسسه خیریه مردم‌نهاد وجود دارد که هر یک می‌کوشد به نوعی آلام و دردهای اقشار فرودست جامعه را کاهش دهد و گره‌ای از مشکلات آنان بگشاید و اقدامی برای توانمندسازی آنان به عمل آورد تا بدون وابستگی به نظام حمایتی کشور امور زندگی خود را سامان دهند. در هر یک از این نهادهای مدنی داوطلبان و علاقه‌مندان بسیاری عاشقانه و خیرخواهانه به عنوان یک مسئولیت اجتماعی مشغول تلاش و کوشش هستند. همچنین نیکوکاران و خیرین بزرگواری با ارائه کمک‌های نقدی و غیرنقدی هر یک به شکل و شیوه‌ای در حال دستگیری و مساعدت به مردم آسیب‌پذیر هستند. شاید حدود یک میلیون نفر در مبحث خیر جمعی و کاهش آسیب‌های اجتماعی مشغول خدمتگذاری به خلق خدا می‌باشد اینها از بزرگترین سرمایه‌های اجتماعی کشور هستند. از منظری دیگر حدود ده میلیون نفر از دهک‌های پایین جمعیت کشور به نوعی مشتریان و سرویس‌گیرندگان از سمن‌ها هستند. با چنین جامعه آماری بسیار بزرگی هنگامی که پیام‌های تبلیغاتی و برنامه‌های پیشنهادی کاندیداهای محترم مورد بررسی قرار می‌گیرد، یک بیگانگی و بی‌توجهی به کارکردهای جامعه مدنی ملاحظه می‌شود، چنین غفلتی از هیچ‌کس پذیرفتنی نیست با امید آن که در فرصت باقیمانده این سهل‌انگاری و کم‌توجهی جبران شود و این سرمایه اجتماعی مهم کشور و خدمات بسیار زیاد و تاثیرگذاری که به مردم نیازمند جامعه ارائه می‌دهد توسط کاندیداهای محترم مورد عنایت قرار گیرد و در گام اول برای ساماندهی موسسه‌های مردم‌نهاد، کاهش دستگاه‌های متولی و تعیین یک سازمان واحد مستقل برای صدور مجوز فعالیت، ارزیابی و نظارت بر سمن‌ها با مشارکت خودشان تعیین و اعلام شود.
ارسال نظر