خیالبافی حضور سرخابی‌ها در بورس

وزارت ورزش‌وجوانان فرصت‌های خصوصی‌سازی ۲ باشگاه استقلال و پرسپولیس را از دست داده و در خصوصی‌سازی این ۲ باشگاه تنها شعار‌های سیاسی را مدنظر خود قرار داده است. در واقع آنقدر که بازی‌های سیاسی در این باره انجام شد، برای محقق‌شدن این موضوع عمل صورت نگرفت. طرح خصوصی‌سازی ۲ باشگاه استقلال و پرسپولیس از ابتدا در دولت یازدهم کلید خورد و فعلا به نتیجه‌ای نرسیده است. ورود ۲ باشگاه استقلال و پرسپولیس به بورس و بازارسرمایه هم به همین شکل بوده است و باید در این خصوص سوال‌های بسیار زیادی از مسئولان پرسیده شود که چه بستر‌هایی برای عرضه سهام ۲ باشگاه در بورس ایجاد شد؟ آیا عملکرد و بازدهی ۲ باشگاه به جایی رسیده است که بتوان به آنها اعتماد کرد؟ بار‌ها گفته‌ام که باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس ضرر‌های بسیار زیادی دارند؛ درآمد‌ها و هزینه‌ها آنها نشان‌دهنده ناتوانی در مدیریت این ۲ باشگاه است. مدیران استقلال و پرسپولیس نمی‌توانند امور باشگاه را مدیریت کنند؛ چه برسد به اینکه بخواهند در بورس یا فرابورس و بازارسرمایه وارد شوند. مسئولان وزارت ورزش‌وجوانان و مسئولان سازمان بورس در این خصوص اشراف کامل دارند. اگر باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس مشکلی به لحاظ اقتصادی نداشتند، تاکنون بارها وارد بورس شده بودند. مسئولان بورس هم برای اینکه در آینده در دستگاه‌های نظارتی مورد مواخذه قرار نگیرند، منتظر فراهم‌شدن بستری درست برای انجام کار باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس خواهند ماند. مشکلات این ۲ باشگاه بر متولیان سازمان بورس پوشیده نیست و می‌دانند چه مشکلاتی مانع حضور این ۲ باشگاه در بازارسرمایه است. اینکه یک استادیوم را به‌نام یک باشگاه بزنیم و به ثروت باشگاه بیفزاییم، سودآوری برای باشگاه محسوب نمی‌شود؛ چرا که خیلی از شرکت‌ها و کارخانه‌ها می‌توانند ثروت خوبی داشته باشند، اما درآمد خوب و سوددهی مناسبی نداشته باشند. سال‌های سال گفته‌ایم وزارت ورزش‌وجوانان در این خصوص جوابگو باشد و شفاف‌سازی کند. شفاف‌سازی در این خصوص که وقتی می‌گویند ما مجمع این ۲ باشگاه را برگزار کرده‌ایم؛ چرا عملکرد مالی یکساله باشگاه‌ها را هم منتشر نمی‌کنند؟ چرا همیشه از شفاف‌سازی در این مورد سرباز می‌زنند؟ فرض کنید همه کار‌ها درست شد و این ۲ باشگاه وارد بازارسرمایه شدند و ۱۵ درصد سهام آنها هم توسط خریداران سهام خریده شد؛ آیا در پایان سال سودی دارند که به سهامداران بدهند؟ این ۲ باشگاه در پایان هر فصل با مشکلات مالی بسیار زیادی روبه‌رو می‌شوند. پس اگر منطقی نگاه کنیم متوجه می‌شویم که یکسری از حرف‌ها درحد شعار است و عملی در آن وجود ندارد. همین موضوع خصوصی‌سازی و ارائه سهام استقلال و پرسپولیس دغدغه اجتماعی برای دولت بعد ایجاد می‌کند. در حال حاضر نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی به‌دنبال این نباشند که چرا این ۲ باشگاه خصوصی‌سازی نشده‌اند. باید به‌دنبال این باشند که چرا این باشگاه‌ها نتوانستند بستر‌های مناسبی فراهم کنند! از همه مهمتر اینکه طی این سال‌ها مدیران ناتوان در راس این ۲ باشگاه‌ها قرار داده شده‌ و زیان‌های بسیار زیادی به بار آورده‌اند. هرکس این ۲ باشگاه را بخرد پول خود را در چاه رها می‌کند؛ چرا که نمی‌داند در آینده پول او چه خواهد شد. وقتی باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس برای جمع‌کردن پول دست به دامن هواداران می‌شوند، مشخص است که چقدر در مشکلات مالی غرق شده‌اند. انتظار اینکه بخواهیم با این مشکلات وارد بورس شوند، خیالبافی است.