علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد

اتفاق ناگواری که چند روزی هست گریبان مردم عزیز کشورمان را گرفته، قطع برق به صورت متوالی و در نهایت بدون خبر قبلی است. امری که نه‌تنها موجبات ناراحتی فکری را فراهم می‌کند بلکه در بعضی جهات دیده شده که به فوت برخی شهروندان انجامیده و علاوه بر آن روی بخش تولید و دستگاه‌های تولیدی آثار بسیار منفی دارد و درنهایت عمر وسائل برقی خانه‌ها با قطع و وصل مکرر برق‌ها کم شده و هم باعث سوختن تعدادی از آنها می‌شود که در مجموع آثار بسیار منفی به‌دنبال دارد. متاسفانه برای مسائل مهم که هم به جان، هم به مال، هم به آرامش و هم به آسایش مردم لطمه می‌زند، گاها می‌بینیم که تصمیمات، قاطعانه و برخوردها، بازدارنده نیست. پرسش اینجاست؛ آیا کسانی که ماینر دارند مجوز دارند یا ندارند؟ اگر مجوز دارند، یک حرف است و اگر ندارند، خطاب‌مان به دولت برخورد قاطع با افرادی است که ماینر غیرقانونی و بدون مجوز دارند. البته برخورد نباید فقط یک جریمه جزئی یا توقیف دستگاه باشد بلکه باید برخوردهای شدیدتری باشد تا به خود اجازه ندهند اینگونه نارضایتی مردم را در سراسر کشور فراهم کنند و دغدغه‌ای بر دغدغه‌های موجود مردم بیفزایند. اخیرا وزیر نیرو در هیات دولت از وزارت اطلاعات درخواست کمک کرد تا با متخلفان برخورد کند درحالی که باید علاج واقعه را قبل از وقوع کرد. تابستان زمان مصرف بیشتر برق است و وزارت نیرو از اینکه بعضی کنتورها بعد از مصرف ماینر مصرف‌شان سه تا پنج برابر و بلکه بیشتر می‌شود، آگاه است. ما در نیروگاه بوشهر کلا هزار مگابایت برق تولید می‌کنیم ولی بیش از دوهزار مگابایت مصرف کشور لطمه می‌بیند که باعث هدر رفتن امکانات کشور می‌شود و مهمتر اینکه نوعی خیانت در بیت‌المال است. از آن مهمتر آثار سوئی که برای مردم به‌وجود می‌آید، قابل تامل است. انتظار مردم از دولت، برخورد قاطعانه با هر فرد یا نهاد یا دستگاهی که مجوز ندارد، است. در اخبار شاهد مقاومت برخی به جای عذرخواهی هستیم که سینه سپر می‌کنند و بعضا شنیده شده که از اسلحه‌های گرم و سرد برای جلوگیری از ورود ماموران وزارت نیرو استفاده شده که درد مضاعفی است. اینکه عده‌ای در کشور گردن‌کشی و تخلف کنند باید گردن‌شان را برای خدمت به مردم نه برای عقده‌گشایی شکست. برای جلوگیری از تخلف باید برخوردهای بازدارنده داشته باشیم. جرائم راهنمایی و رانندگی در کشورهای پیشرفته به‌قدری بالاست که کسی به خودش اجازه نمی‌دهد خلاف مقررات انجام دهد. اگر خودرویی روی پُل پارک کند یک چهارم قیمت خودرو به عنوان جریمه اخذ می‌شود. مثلا اگر ماشینی 40هزار دلار قیمت دارد، برای تخلفی مثل توقف روی پل باید 10هزار دلار جریمه بپردازد تا نقره داغ شود و بدین ترتیب به هفت پشت خود سفارش می‌کند دیگر روی پُل پارک نکنند. قانون باید بازدارنده باشد و دولت باید هرچه زودتر این دغدغه را که جزو دغدغه‌های مدیریتی است، رفع کند. دستگاه‌های امنیتی هم کمک کنند و یک برخورد سراسری و بازدارنده انجام دهند تا به طبع آن هم در بودجه عمومی کشور و هم در بودجه خانوار و هم در آسایش مردم آثار مثبتی داشته باشد. از طرفی هر حرکتی که موجبات ناراحتی مردم را فراهم کند، حتما در کاهش مشارکت موثر است. یعنی مردم زمانی پای صندوق‌های رای می‌آیند که از جهت امنیتی، اقتصادی، آسایشی و رفاه احساس آرامش کنند. مثلا اگر توزیع واکسن کرونا عادلانه نباشد، اثر منفی دارد و مردم احساس می‌کنند جامعه نظم و نسق درستی ندارد. قطعی برق هم اثر سوئی دارد و مردم در این هوای گرم به‌ویژه مناطق گرمسیر وقتی با قطعی برق مواجه می‌شوند نفرین می‌کنند و آه مظلومان گریبانگیر کوتاهی‌کنندگان خواهد شد. مردم وقتی رفتار قلدرمآبانه برخی که می‌خواهند با آنها مقابله کنند را می‌شنوند یا متحمل گرما می‌شوند و وسائل برقی خانه‌هایشان از کار می‌افتد، احساس می‌کنند دادرس و پشتیبانی ندارند. مدیریت اجرائی و امنیتی و قضائی کشور در تمام طول سال باید پشتوانه مردم باشد تا احساس بی‌پناهی نکنند و در موقع انتخابات، بیشتر چون روی تصمیم مردم اثر می‌گذارد و ممکن است ضرر بیشتری داشته باشد.