چه كساني فقط «يك ميدان» را قبول دارند؟
آرمان ملی- حمید شجــــــاعی: «میدان- دیپلماسی» این واژگان طی دوماه اخیر بارها و بارها در مسائل مختلف از سوی چهره‌های سیاسی و مقامات مختلف به میان آمده و هر کسی هم از ظن خود و به دلیلی به این مساله دامن زده است. اما آنچه تا‌کنون بیش از همه نمود داشته مطرح کردن میدان برای تخریب و زدن دیپلماسی بوده است. در حالی که به اذعان بسیاری از مقامات کشور و مسئولان دستگاه دیپلماسی میدان و دیپلماسی در کنار یکدیگر حرکت می‌کنند و به جای تقابل در تعامل با یکدیگرند و یکدیگر را تکمیل می‌کنند. اما نکته مهم اینجا است که انتخابات در پیش است و برخی جریانات درصددند از این موضع نهایت استفاده را ببرند و با پیش کشیدن دوگانه «میدان -دیپلماسی» نوعی دو‌قطبی و دوگانه کاذب در جامعه ایجاد کنند. با این حال معلوم نیست آنها که به دنبال طرح دوگانه میدان- دیپلماسی در انتخابات هستند چرا برای تقویت میدان نمانده‌اند و عزم امور اجرایی و حضور در انتخابات کرده‌اند.
تخریب کاندیداهای رقیب
هرچه به سمت‌و‌سوی انتخابات ریاست‌جمهوری در 28 خرداد 1400 نزدیک می‌شویم جریانات تندرو و دلواپس بیش از آنکه به برنامه‌ریزی جهت حضور در انتخابات و حمایت از کاندیدای مورد نظر خود بپردازند به رصد تحرکات جریان مقابل و ایجاد هجمه و تخریب علیه آنها می‌پردازند. این در حالی است که بزرگان و دلسوزلان کشور و نظام بارها افراد و جریانات سیاسی را نسبت به رعایت اخلاق سیاسی توصیه کرده‌اند اما بازهم شاهدیم هنوز حتی به فرآیندهای نهایی پیشا‌انتخاباتی نیز نزدیک نشده برخی تحرکات علیه دولت و اصلاح‌طلبان آغاز شده است. چنانکه در جریان اعلام کاندیداتوری و ثبت‌نام‌ها نیز شاهد این دست واکنش‌ها بوده‌ایم. موید این سخن را نیز می‌توان در ادبیات و اظهارنظرات برخی رسانه‌های دلواپس دید؛ جایی که رسانه‌ای در حمله‌ای آشکار به مقامات می‌آورد: «با توجه به کارنامه دولت جای این سوال است که دست‌اندر‌کاران و مسئولان کلیدی دولت باید برای بازخواست به مراجع قضایی و مراکز بازرسی معرفی شوند یا برای ثبت‌نام به عنوان کاندیدای ریاست‌جمهوری به وزارت کشور مراجعه کنند؟!» همین نوع نگاه است که باعث شده به‌رغم همه تاکیدات مسئولان عالیه نظام بر مشارکت
حداکثری جامعه چندان اعتمادی به رویکردها و روندهای موجود نداشته باشد. همگان بر این امر معترفند که اگر انتخابات مشارکتی و حداکثری می‌خواهیم باید شرایط را برای حضور همه اقشار و جریان‌های سیاسی فراهم کنیم تا جامعه با فراغ‌بال و دایره انتخاب گسترده کاندیدای مورد نظر خود را انتخاب کند و به او رای دهد. اما اینکه با توسل به برخی مسائل و رقم زدن برخی اتفاقات و اظهار‌نظرها دایره انتخاب را محدود کنیم، جریانی را کنار بزنیم و صرفا خودمان در انتخابات حاضر شده و با خودمان رقابت کنیم نشانی از انتخابات رقابتی و مشارکتی ندارد. یک ماه تا برگزاری انتخابات مانده اما هنوز رقابت‌ها و مناظرات انتخاباتی فرا نرسیده، برخی جریانات به دنبال تسویه‌حساب و دوگانه‌سازی‌های کاذبی هستند که نه‌تنها به برگزاری هرچه بهتر انتخابات کمکی نمی‌کند بلکه صرفا موجب افزایش تنش و تقابل میان جریان‌های سیاسی و تاثیر آن بر جامعه خواهد شد. لذا بهتر است برخی جریانات که از ماه‌ها پیش خود را پیروز انتخابات می‌دانند اما به دلایل واهی به تخریب و تخطئه اشخاص در جریان مقابل می‌پردازند بهجای پرداختن به جنگ روانی، تخریب و سیاه‌نمایی تمرکزشان را بر کاندیدای
خود بگذارند تا حضور بهتری در انتخابات داشته باشند.
دوگانه‌سازی‌کاذب
شاید اگر فایل صوتی محمد‌جواد ظریف وزیر امور خارجه به سرقت نمی‌رفت، تقطیع و منتشر نمی‌شد اساسا کلیدواژه‌هایی مثل میدان و دیپلماسی نیز وارد ادبیات سیاسی جامعه نمی‌شد. هر چند واژه دیپلماسی از دیر‌باز در ادبیات سیاسی و بین‌المللی استعمال می‌شود. اما نکته اینجا است که برخی جریانات درصددند هوشمندانه و برنامه‌ریزی شده از این دوگانه در انتخابات پیش‌رو استفاده کنند و با تاثیر بر جامعه، طبق روالی که طی هفته‌های اخیر طی کرده‌اند، میدان را در مقابل دیپلماسی قرار دهند. این در حالی است که این مهم بارها ذکر و بر آن تاکید شده که میدان و دیپلماسی هماهنگ و همراه هم هستند و یکی بر دیگری رجحان و برتری ندارد. به عبارت دیگر این دو بال‌‌های نظام هستند که بدون یکی دیگری نمی‌توانند چندان عملکرد موفق و موثری داشته باشند. لذا این دو مفهوم را باید کنار یکدیگر دید؛ چرا که همانقدری که دیپلماسی بر میدان تاثیر‌گذار است؛ میدان نیز بر دیپلماسی اثر می‌گذارد. حال پرسش اینجا است که چرا برخی جریانات که صرفا میدان را چسبیده و دیپلماسی را منکوب می‌کنند؛ در همان حوزه به فعالیت‌های خود برای فربه‌سازی میدان ادامه نمی‌دهند و عزم امور اجرایی
کرده‌اند؟ اگر دیپلماسی را امری مذموم و نکوهیده می‌شمارند چرا میدان را رها کرده و با یک لشکر جهت اداره امور اجرایی کشور از جمله دیپلماسی در انتخابات حاضر شده‌اند؟ به نظر می‌رسد هدف از این دوگانه‌سازی‌ها جنگ روانی و استفاده از ابزاری است که بیش از هر چیز نشان از ضعف استدلالی، کارکردی و برنامه‌ای طرف‌های طراح این دوگانه‌سازی‌ها دارد. وگر‌نه چه نیازی است که در جریان انتخابات شاهد طرح تقابل میان میدان و دیپلماسی باشیم؛ جایی که به اذعان بزرگان نظام میدان و دیپلماسی همسان و هماهنگ با یکدیگر پیش می‌روند.
فرار به جلو
یک عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم در خصوص هجمه‌ها و بد‌اخلاقی‌های سیاسی در آستانه انتخابات اظهار داشت: در کشور پاره‌ای از کسانی که سیاست‌ورزی می‌کنند و ابزار تبلیغاتی نیز دارند مانند برخی از رسانه‌ها از ابتدا منطق و اخلاق کار سیاسی نداشته‌اند و همیشه کارشان مبتنی‌بر تخریب و دروغ بوده است. حجت‌الاسلام محمد‌تقی فاضل‌میبدی به «آرمان ملی» گفت: متاسفانه ما با این واقعیت روبه‌رو بوده‌ایم که از زمان دولت اصلاحات به این طرف این مشی زشت در پاره‌ای از شرایط شکل گرفته که اگر با کسی مخالف باشند و حس کنند که با او رقابت سیاسی دارند وارد بحث، گفت‌و گو و مناظره نمی‌شوند؛ بلکه وارد مشاجرات و منازعات خصمانه‌ای می‌‌شوند که هیچ اخلاق و صداقتی در کارشان وجود ندارد. وی افزود: در این دوره نیز برای اینکه می‌خواهند جامعه را تک‌صدایی کرده و قوه مجریه را تصاحب کنند، که احتمال آن نیز می‌رود، از الان می‌خواهند هر صدای دیگری را در نطفه خفه کنند. این روحانی اصلاح‌طلب بیان کرد: اینها از هم‌اکنون می‌خواهند فرار به جلو کنند و بگویند هیچ صداقتی در جریان رقیب نیست و شما این اشکالات و مصیبت‌ها را برای کشور درست کرده‌اید. غافل از
اینکه اگر بخواهیم با دقت نگاه کنیم برخی از این جریانات افراطی ضربه‌های بسیاری به کشور زده‌اند. فاضل‌میبدی ادامه داد: هرگونه افراط‌گری، تندروی و تهمت در مبارزات سیاسی مذموم و محکوم است. نباید از هم‌اکنون به فکر پرونده‌سازی باشیم و نبش قبر کنیم. اگر راست می‌گویند بهجای این هجمه‌ها و فشارها برنامه‌هایی را که برای آینده کشور دارند به‌طور مدون رو کنند. به نظر می‌رسد چون ما حرف و برنامه‌ای برای کارها نداریم فقط دنبال این هستیم که رقیب را از میدان به‌در کنیم و حالت هجومی داشته باشیم.
ارسال نظر