پاکبانهای افغانستانی جاماندند
آرمان ملی- امید کاجیان: حاشیههای واکسیناسیون تمامی ندارد؛ حتی در حالی که بعد از پنج ماه تنها یک درصد مردم کشور واکسن زدهاند اما واکسیناسیون همین یک در صد هم با حواشی بسیاری روبهرو بوده است. اگر از داستان تاخیر و بدعهدیهای روسیه و چین در ارسال واکسن بگذریم و همچنین پافشاری مسئولان بر نخریدن واکسنهای فایزر و مدرنا و قاچاق واکسنها، از سویی دیگر واکسن زدن همین هشتصد هزار نفر نیز دومینویی از اتفاقات عجیبوغریب را به وجود آورده است. تزریق واکسن خارج از نوبت یکی از آنهاست. طی روزهای گذشته خبر عزل مقامات مختلف شهرداری و روسای بیمارستان ها را شنیدیم که به دلیل واکسن زدن به اقوام و خویشان و دوستان، از کار برکنار شدند. این در حالی بود که از سویی دیگر اظهارات ضدونقیضی درمورد اینکه آیا میتوان با پول، واکسن خارج از نوبت زد یانه نیز مطرح شده است؛ اظهاراتی که بیانگر عمق فاجعه در تصمیمگیری در شرایط بحران بوده و بعضا گفتههای متفاوتی از مسئولان در مورد آن نیز شنیده شده است. اما آنچه بسیار خبرساز شده موضوع واکسن زدن برخی از مدیران شهری در لباس پاکبانی بوده است؛ موضوعی که نه فقط در آبادان بلکه در جاهای دیگر ایران
نیز رخ داده اینکه مدیران شهری از سهمیه پاکبانها برای واکسن زدن خودشان استفاده کردهاند. گفته شده عدهای از مدیران رخت پاکبانی به تن کرده تا واکسن بزنند و عدهای از مدیران هم گفتهاند چون برخی از پاکبانها خودشان از واکسن زدن انصراف دادهاند، آنها پیشقدم دراین کار شده تا الگوی آنها شوند.
چند واقعه تلخ برای مهاجران افغان
جنجال واکسیناسیون پاکبانها و اقدام مدیران شهری هنوز نخوابیده بود که این بار اخباری جستهو گریخته در گوشه و کنار از این شنیده شد که پاکبانهای افغانستانی هم از زدن واکسن محروم ماندهاند؛موضوعی که حجت نظری عضو شورای اسلامی شهر تهران نیز آن را تایید میکند و میگوید: نکتهای که میخواهم بگویم مربوط به واکسیناسیون اتباع افغانستانی است. اگر واکسیناسیون براساس عناوین شغلی صورت گرفته است، دیگر نباید میان پاکبان ایرانی و غیر ایرانی تفاوتی وجود داشته باشد. اما طبق آنچه پیگیری کردم، ظاهرا اتباع افغانستانی به دلیل نداشتن کد ملی امکان استفاده از واکسن را ندارند که لازم است دولت هرچه سریعتر تدابیری را در این خصوص اتخاذ کند. ضمن اینکه چگونه نداشتن کد ملی مانع از دریافت واکسن میشود، اما مانع از انجام کارهای سخت نمیشود؟! اگر قانونا نمیتوان به عزیزان پاکبان افغانستانی واکسن تزریق کرد، آیا قانونا میتوان آنها را به کار مشغول کرد؟! اگرچه مقامات علت این اتفاق را نداشتن کد ملی اعلام میکنند اما قطعا این مساله با واکنشهای تندی مواجه خواهد شد و یک هشدار دیگر در ادامه وقایع تلخی است که طی چند ماهه گذشته در ارتباط با اتباع
افغانی در ایران به وجود آمده است؛ وقایع تلخی که از نیمههای اردیبهشت 99 تا به امروز به اشکال مختلف تکرار میشود.
اوایل سال گذشته خبري منتشر شد مبني براينکه شماري از مهاجران غيرقانوني افغان حين عبور از مرز مشترک افغانستان و ايران دچار مشکل شدهاند و البته چندين نفر نيز جان خود را در اين حادثه از دست داده، در آنجا برخی رسانههای برون مرزی از شکنجه یا کشته شدن و در آب افتادن این مهاجران سخن میگفتند و حتی برخی ایران را به این موضوع متهم کردند. البته کشورمان بارها دخالت داشتن درداین امر را رد کرد. اما این مساله بیتردید درباره رفتار ایران با اتباع افغانستانی بسیار گران تمام شد و از دید بسیاری هنوز پرونده این موضوع باز است. هنوز چندی از این ماجرا نگذشته بود که شبکههاي اجتماعي پر شد از فيلم ماموري ایرانی که به صورت يک خانم افغانستاني سيلي ميزند؛ مادري که ظاهرا در جستوجوي سرنوشت فرزندش بوده است. پخش اين تصوير هم در رسانههاي مجازي قطعا که وجهه خوبي نداشت و بار ديگر به رابطه با افغانستان صدمه زد. در چنین شرایطی ناگهان شاهد صفهای طولانی اتباع افغانی در برابر چندین بانک بودیم؛ اتفاقی که بهویژه در شرایط کرونایی بسیار رویداد ناگواری بود. در آن زمان مهاجران افغانستاني از شهرهاي مختلف ايران از مسدود شدن کارتهاي عابربانک
خود خبر داده و از پيامدهاي آن سخن گفتند. مسدود شدن کارتهاي بانکي مهاجران افغان باعث شد جمعي از اين افراد مقابل شعب بانکي تجمع کنند و خواستار رسيدگي به وضعيت حساب بانکيشان شوند. البته مسئولان بعدها اعلام کردند مسدود شدن اين عابربانکها به دليل نبود کد اتباع که نوعي نقص در پرونده است و براي جلوگيري از مسائلي مانند پولشويي و... رخ داده است. همهاینها در حالی صورت میگرفت که ظریف در مصاحبهای پیشتر در شبکه طلوع افغانستان با این سوال خبرنگار روبهرو شده بود که «افغانها در ايران حق خريدن تلفن را ندارند، در بعضي جاها از مکتب باز ماندهاند، به بعضي جاها نميتوانند بروند»؛ موضوعی که درست یا غلط، نگاه افغانستانیها نسبت به رفتاری که در ایران با آنها شده را گوشزد میکند و همه اینها در کنار روابط و مذاکرات ایران و طالبان باعث شده عملا جمعی از مردم افغانستان حکومت تهران را در مقابل خود ببینند. نگاهی که قطعا باید مقامات درصدد ترمیم آن برآیند. حال آنکه خبر عدم واکسیناسیون پاکبانان افغانستانی به مشکلات افزوده است و باز هم میتواند ایران را به نگاه های دوسویه و یا خدای نکرده نژاد پرستانه متهم سازد.
شرط حمایت صلیب سرخ
البته از یکی دو ماه پیش تر نیز مشخص بود که سیاستهای در نظر گرفته شده برای واکسیناسیون احتمالا برای مهاجران افغان مشکل ایجاد خواهد کرد. نیمههای اسفند سال گذشته مدیرکل برنامههای بشردوستانه بینالمللی هلال احمر اعلام کرد که مهاجران در ایران درصورت حمایت صلیب سرخ واکسن کرونا دریافت میکنند و به نوعی تزریق واکسن برای این افراد مشروط شد. حسن اسفندیار گفته بود: کلیه پناهندگان و مهاجرانی که در ایران هستند، درصورت حمایت و همراهی صلیب سرخ و تامین مالی، خدمات واکسیناسیون کرونا را توسط هلال احمر جمهوری اسلامی ایران دریافت میکنند. البته ایران اینکه گروههای فاقد مدارک شناسایی در ایران درمورد واکسیناسیون با چالش روبهرو هستند را طبیعی میداند؛ اما درمجموع واقعیت این است که چه اتباع خارجی که حتی به صورت غیر قانونی و عمدتا در شهرهای مرزی ایران ساکن هستند و چه اتباع ایرانی که نام و نشانی از آنها در مراکز ثبت احوال به ثبت نرسیده است را نیز در واکسیناسیون باید در نظر گرفت و راهی برای شناساییشان جستو جو کرد؛ چراکه اینها هم از گروههایی هستند که تحت هر شرایطی باید شناسایی و واکسینه شوند، چه برسد به پاکبانهای
افغانستانی که استخدام شده و مشغول کارند و البته افغانستانیهایی که حضورشان در کشور قانونی است.
ارسال نظر