هدف منتشرکنندگان گفت‌وگو ظریف؟
نعمت احمدی حقوقدان
به فایل صوتی محمد جواد ظریف باید از ابعاد مختلف نگاه کرد. هرچند سه ساعت از هفت ساعت و نوع تقطیع آن جای سوال است و نمی‌دانیم کسی که فایل را در این شرایط منتشر کرده، با چه انگیزه‌ای کمتر از نصف فایل را برملا کرده ولی آنچه مهم است فی‌الواقع دکتر ظریف چیزی اضافه‌تر از آنچه مردم می‌دانستد، نگفته. چه کسی نمی‌دانسته روسیه هیچگاه نمی‌خواهد برجام تمام شود؟ عدم حضور لاوروف در عکس‌ها را هر روزنامه نگاری دیده بود و مسائلی که منجر به تحریم هواپیمایی شد، پنهان نبود. اما آنچه مهم است اینکه چرا این هیاهو پیرامون ماجرا صورت می‌گیرد و پشت این هیاهو چه چیزی نهفته است؟ ضمن اینکه آنچه ظریف گفت در قانون نگهداری اسناد محرمانه، سرّی و فوق سرّی نمی‌گنجد. لذا هجمه‌هایی که می‌شود از سر دلسوزی نیست بلکه یک نوع تسویه حساب جناحی است. اما مهم‌ترین قضیه در این جریان به یک اصل کلی در کشور برمی‌گردد که انسداد خبررسانی است. یعنی اگر انسداد خبررسانی نداشتیم و روزنامه‌ها دست شان بازتر بود و شفاف‌سازی بهتری صورت می‌گرفت، قضایایی که ظریف گفت را جامعه می‌دانست و اگر همان موقع به صورت کلاسه شده در رسانه‌ها انعکاس می‌یافت، امروز به عنوان یک گناه
کبیره مطرح نمی‌شد. در این رابطه به چند سرفصل که در جامعه انعکاس یافته اشاره می‌کنم. نخست موضوع روسیه و اینکه همه می‌دانستند روسیه در جنگ سوریه با کارت ایران بازی می‌کند. نیروی هوایی که خسارت انسانی کمی دارد را برعهده گرفت و بعضا از آسمان ایران استفاده کرد. همان موقع استفاده از پایگاه‌های نظامی ایران را منوط به مجوز مجلس دانستم و از طرفی تلفات روسیه در سوریه حتی دورقمی هم نشد چون از نیروی هوایی استفاده کرد اما پشتیبانی زمینی با هر توافقی بود به عهده ایران گذاشته شد و شهدای مدافع حرمی که درشهرهای مختلف پیکرهای پاکشان تشییع شد برهمگان آشکاراست. اما آنچه مهم است مسئله نگاه روسیه به ایران از منظر استفاده کردن از حیاط خلوت ایران در مطالبات و منازعات و حضورهای بین‌المللی است. اطلاعاتی که اگر درهمان موقع پخش می‌شد بهتر بود. ظریف برای ثبت در تاریخ به این مطلب اشاره کرد که روسیه مخالفت‌های خود در قضیه برجام را اعلام کرد. از طرفی در تمام طول مدت مذاکرات فرانسه در گروه 1+5 یک صدای مستقل بود و ظریف در همین رابطه به بندی که خواهان مجوز هر شش ماه از شورای امنیت بود، اشاره کرد. هرچند اهل فن و تحلیلگران می‌دانستند و آنها
که زبان دیپلماسی را می‌فهمند حتی از نحوه نشستن و حضور و عدم حضور تیم مذاکره‌کننده در گروه 1+5 متوجه اینکه کدام کشور در هر مقطع فعال است و نگاه مثبت یا منفی به ایران دارد، بودند. آنچه در داستان این صوت مهم است نحوه درز کردن این فایل در رسانه‌ای است که متفاوت از دیگر رسانه‌هاست. چرا بی بی سی یا فردا یا رسانه‌های دیگر نه و مستقیما ایران اینترنشنال؟ چه کسی یا کسانی با چه انگیزه‌ای این صوت را در این مقطع منتشر کردند؟ کمتر از یکماه و چند روز دیگر انتخابات است وهرچند ظریف تن به کاندیداتوری نداده اما به جناح اصلاح‌طلب و اعتدالی نزدیک است. مذاکراتی در وین در حال انجام است و اگر به ترکیب هیات مذاکره‌کننده نگاه کنیم معاون ظریف را می‌بینیم و اگر نتیجه‌ای حاصل شود، جایگاه ایران وهیات مذاکره‌کننده با این صوت تضعیف شده است. درحقیقت آقای عراقچی باید ادله‌ای برای دارا بودن مجوز ارائه دهد و اینجاست که تبعات این نوار نه محتوایش بلکه انعکاسش در زمان معین و در این مقطع حساس داخلی به خاطر انتخابات و انتساب ظریف به جناح اعتدالی و اصلاح‌طلب است. کسی که در این مقطع با این شیوه تقطیع شده و با این رسانه این فایل صوتی را برملا و
منتشر کرده کاملا اهداف تخریبی داشته است. پروژه تاریخ شفاهی تصمیم هیات دولت بوده و با وزرای دیگر هم برای ثبت در تاریخ انجام شده واگر کسی قصد خیری داشت باید تا پایان انتخابات یا پایان امضای توافقنامه صبر می‌کرد.
ارسال نظر