توقف شفافیت در ایستگاه بهارستان
طرح «شفافیت آرای نمایندگان»، همان وعده بزرگ نمایندگان انقلابی برای ایجاد اتاق شیشهای در پارلمان است. طرحی که کلیات آن برخلاف انتظار عامه به تصویب نرسید و مجددا با درخواست تعدادی از بهارستان نشینها به چرخه کاری پارلمان برگشت. ایسنا نوشت، طرح اصلاح موادی از قانون آییننامه داخلی مجلس موسوم به شفافیت آرای نمایندگان به دوره دهم بر میگردد، طرحی که آن زمان بعد از کش و قوسهای فراوان به تصویب نرسید و سرنوشت آن به نمایندگان مجلس یازدهم سپرده شد.
ایستگاه اول؛ شــفافیت آرا وارد مدار پارلمان شد
با شروع فعالیت مجلس یازدهم، طرح شفافیت آرا با امضای بیش از ۱۷۰ نماینده تقدیم هیات رئیسه شد و بعد از آن در نشست ۱۳ خرداد پارلمان به صورت عادی اعلام وصول گردید. اقدامی که دور از ذهن نبود چه اینکه بسیاری از نمایندگان در زمان تبلیغات انتخابات دوره یازدهم وعده ایجاد اتاق شیشهای و شفافسازی را داده بودند. در طرح اولیه پیشبینی شده بود که در پایان هر جلسه علنی، آرای هریک از نمایندگان به تفکیک موافق، مخالف، ممتنع و عدم مشارکت در سامانه اطلاعرسانی مجلس اعلام شود منتها اگر حداقل ۱۵ نفر از نمایندگان درخواست رأیگیری مخفی با ورقه داشته باشند در صورت موافقت پارلمان، رأیگیری مخفی با ورقه انجام خواهد شد. هیات رئیسه مجلس این طرح را برای بررسی به کمیسیون آیین نامه داخلی ارجاع داد که کلیات آن در چهاردهم مردادماه در این کمیسیون به تصویب رسید و بلافاصله به مرکز پژوهشهای مجلس جهت بررسی بیشتر ارجاع شد. بعد از ارائه نظر کارشناسی بازوی پژوهشی مجلس، کمیسیون آیین نامه داخلی در جلسات متعددی به چکش کاری این طرح پرداخته و در نهایت گزارش آن در آذرماه در دستور کار صحن علنی قرار گرفت. مصوبات کمیسیون آیین نامه داخلی ناظر به این بود
که اسامی نمایندگان حاضر و غایب در جلسات کمیسیونها و رای آنها منتشر شود البته ملاحظاتی برای عدم انتشار آرا نیز در نظر گرفته بودند. همچنین پیشبینی شده بود که مشروح مذاکرات جلسات علنی کمیسیونها نیز به اطلاع عموم برسد. همچنین مجوزی به صداوسیما برای تهیه گزارش کامل و زنده صوتی و تصویری از جلسات علنی کمیسیونها داده شد.
ایستگاه دوم؛ قطار شفافیت به حرکت درآمد
قرار گرفتن طرح شفافیت آرا در دستور هفتگی مجلس به معنای بررسی بدون تاخیر در صحن علنی نبود، چراکه طبق ماده ۱۰۰ آیین نامه داخلی، ترتیب دستور هفتگی مجلس براساس وصول طرحها و لوایح از کمیسیونها و سایر موضوعات است البته اگر ۵۰ نفر از نمایندگان برای طرح یا لایحهای تقاضای اولویت کنند هیأت رئیسه موظف بوده آن را در دستور هفتگی مجلس قرار دهد. با توجه به صراحت آیین نامه داخلی و دستورات متعددی که قبل از طرح شفافیت آرا وجود داشت، ۵۰ نماینده درخواست بررسی با اولویت این طرح را در جلسه ۱۲ بهمن پارلمان مطرح کردند. آن زمان احمد امیرآبادی عضو هیات رئیسه مجلس گفت: «خواسته بسیاری از مردم و رای دهندگان شفافیت آرا بوده و مجلس انقلابی میخواهد پیشقدم شود و شفافیت را از خودش شروع کند. ما به دنبال این هستیم که این طرح دو شوری شود تا پیشنهادات جدید نیز مطرح شود و زودتر به قانون تبدیل شود ضمن اینکه بحث ما فقط مجلس و کمیسیونها نیست، بلکه شوراها و مذاکرات دولت هم اهمیت دارد. رانتهای اطلاعاتی بسیار زیادی هست و مردم باید آنها را بدانند و این مذاکرات شفاف شود. برخی وابستگان و اطرافیان وزرا با استفاده از همین رانتها واردات میکنند
لذا همه مردم باید در جریان قرار گیرند. ما به زودی در بخشهای دیگر حاکمیت هم شفافیت را پیگیری خواهیم کرد و قانون جامع و کامل و شفافی برای مجلس، قوه مجریه و پخش مذاکرات هیات وزیران خواهیم داشت.» این درخواست با اکثریت آرا به تصویب نمایندگان رسید تا سرنوشت طرح شفافیت آرای نمایندگان در جلسه ۱۵ بهمن تعیین شود.
ایستگاه سوم؛ شفافیت متوقف شد
نشست مجلس با دستور کار بررسی طرح شفافیت آرا در شرایطی تشکیل شد که قبل از آن نمایندگان در جلسهای غیرعلنی به بحث و بررسی درباره آن پرداختند. آییننامه داخلی مجلس روند بررسی طرح ها در صحن علنی را مشخص کرده است، ابتدا کلیات طرح بعد از اظهارنظر حداکثر سه نفر مخالف و سه نفر موافق به رای گذاشته میشود و در صورت تصویب، مجلس وارد بررسی جزییات خواهد شد؛ رسیدگی به طرح شفافیت آرا نیز از این قاعده مستثنی نبود. الیاس نادران، عبدالحسین روح الامینی و محمد باقری نمایندگان تهران و بناب به عنوان مخالف و محمد وحیدی، محسن پیرهادی و حسینعلی حاجی دلیگانی نمایندگان بجنورد، تهران و شاهین شهر به عنوان موافق کلیات طرح صحبت کردند. در ادامه تصویب کلیات طرح «شفافیت آرای نمایندگان» به دلیل اعمال اصلاحاتی در آیین نامه به رای دو سوم نمایندگان احتیاج داشت که نتوانست با ۱۵۳ رای موافق، نصاب لازم را بدست آورد. همان زمان محمدباقر قالیباف رئیس مجلس هم این توضیح را داد که « این طرح به رای دو سوم نمایندگان نیاز داشت و تنها با اختلاف ۳ رای به تصویب نرسید».
ایستگاه چهارم؛ آیا قطار شفافیت به مقصد میرسد؟
بلافاصله بعد از مخالفت نمایندگان با کلیات طرح شفافیت آرا، تعدادی از نمایندگان در نامهای به هیات رئیسه خواستار در دستور کار قرار گرفتن دوباره این طرح شدند. استناد این نمایندگان به ماده ۱۳۰ آییننامه داخلی است که اگر طرحی مورد تصویب مجلس واقع نشد با تقاضای کتبی ۵۰ نماینده و تصویب مجلس میتواند دوباره مورد رسیدگی قرار گیرد. این درخواست در نشست ۲۸ بهمن پارلمان مطرح شد و نمایندگان موافقت کردند که طرح شفافیت آرای نمایندگان مجددا در دستور کار مجلس قرار گیرد. با این مجوز، هیات رئیسه طرح را برای بررسی دوباره به کمیسیون آیین نامه داخلی ارجاع داد.
ارسال نظر