راي اكثريت جامعه با «دولت ملي» تحقق مي‌يابد

آرمان ملی- حمید شجاعی: شرایط کشور در حال‌حاضر به نحوی است که به اذعان بسیاری با توجه به نارضایتی‌های موجود در جامعه و برخی ناکار‌آمدی‌ها در برخی دستگاه‌های اجرایی باید به سمت‌و‌سوی تشکیل دولت جدیدی رفت که فارغ از تعلقات جریانی و جناحی با استفاده از همه نیروهای دلسوز بتواند کشور را از وضع موجود در حوزه‌های متفاوت به ویژه حوزه اقتصادی به سمت وضعیت مطلوب پیش ببرد؛ از ‌این رو است که پروژه تشکیل دولت ملی مطرح می‌شود. دولتی فراجناحی با رویکردهای مبتنی بر منافع ملی و مصالح عمومی که بتواند در حوزه سیاست داخلی و بین‌المللی تاثیرات لازم را داشته باشد و در جهت رشد، پیشرفت و اعتلای کشور گام بردارد. حال اینکه انتخابات 1400 چنین بستر و ظرفیتی را برای تشکیل چنین دولتی فراهم می‌کند و جریان‌های سیاسی و کاندیداهای حاضر در انتخابات چه میزان به این مهم اهمیت خواهند داد باید منتظر تحولات سیاسی در 3 ماه آینده باشیم تا مشخص شود دولت ملی در حد یک ایده باقی خواهد ماند یا در 1400 به وقوع خواهد پیوست.

تاثیرات دولت ملی

«دولت ملی» واژه‌ای است که این روزها بسیار مطرح می‌شود که ضرورت آن به علت تشکیل دولتی فرا‌جناحی اما متشکل از همه نیروهای سیاسی در جهت حل مشکلات کشور، عرصه سیاست داخلی و بین‌المللی است. هر چند بحث شکل‌گیری دولت ملی در مقاطع مختلف انتخاباتی نیز مطرح شده ولی هر بار با طرح مسائل نه‌چندان مهم و البته جریانی و جناحی این امر مهم به محاق فراموشی رفته است. اما به نظر می‌رسد این‌بار فرصت مناسبی پیش آمده تا پروژه تشکیل دولت ملی به سر‌انجام برسد؛ چرا که انتخابات 1400 بستری را فراهم کرده تا در پرتو حضور حداکثری مردم در پای صندوق‌های رای این‌بار رئیس‌جمهوری ورای جریان‌های سیاسی و با دیدگاهی صرفا ملی انتخاب شود. هر چند تلاش جریان‌های سیاسی اصلاح‌طلب و اصولگرا نیز برای حضور پرقدرت‌ در انتخابات، تصاحب کرسی پاستور و روی کار آمدن یک رئیس‌جمهور جناحی و حزبی را نباید نادیده گرفت. البته اکثر فعالان سیاسی بر این عقیده‌اند که دولتی عملکرد بهتری خواهد داشت که از بدنه یک جریان یا حزب سیاسی برخاسته و نسبت به عملکردش به آن جریان یا حزب پاسخگو باشد. این امر باعث خواهد شد رئیس‌جمهور و مردانش بدانند خوب یا بد عملکردشان حداقل در خاستگاهی به نام حزب برخاسته از آن مورد نقد و بررسی قرار می‌گیرد و در نحوه عملکردهای خود در حوزه‌‌های مختلف دقت می‌کنند. اما انتقاد وارد شده به این بحث نیز این است که رئیس‌جمهور منتخب تمامی ملت است؛ نه صرفا یک جریان یا حزب سیاسی که بخواهد تنها به آنها پاسخ دهد. از همین‌رو است که اگر دولتی ملی روی کار بیاید از آنجایی که از تمام نیروهای سیاسی و ظرفیت‌های موجود، فارغ از گرایش‌های حزبی و جناحی بهره می‌برد، این بار نه در برابر احزاب؛ بلکه در پیشگاه مردم باید پاسخگوی عملکرد خود باشد. رصد شرایط فعلی جامعه در حوزه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاست داخلی و بین‌المللی نشان می‌دهد اوضاع آنطور که باید و شاید مطلوب نیست. بنابراین باید دولتی روی کار آید تا هم بتواند شرایط جامعه را در سیاست داخلی بهبود ببخشد و از حجم نارضایتی‌های مردم بکاهد و هم در فضای بین‌المللی موضع کشور را تقویت کند و پیش ببرد. لذا نگاه به تشکیل دولت ملی صرفا در حوزه اقتصادی، حل مشکلات معیشتی و سیاست داخلی نیست‌ و روی‌کارآمدن یک دولت ملی به طرق اولی می‌تواند در عرصه سیاست منطقه‌ای و بین‌المللی بسیار مفید و موثر واقع شود؛ آن هم در زمانی که فضای بین‌الملل، فضایی سیال و پویاست و در آن همه کشورها بر مبنای منافع ملی خود به گفت‌و‌گو و مذاکره با یکدیگر می‌پردازند. در این صورت اگر از موضع بالاتر و محکم‌تری برخوردار باشد، بهتر و بیشتر می‌تواند در راستای رسیدن به اهداف مدنظر عمل کند.

فرصت 1400 و مشارکت حداکثری

با توجه به در پیش بودن انتخابات ریاست‌جمهوری به نظر می‌رسد باید برخی اقدامات برای ایجاد میزانی از رضایتمندی در جامعه انجام شود تا بتوان در راستای اقناع افکار عمومی و حرکت مردم به این سمت‌‌و‌سو، که خودشان باید سرنوشت‌شان را تعیین کنند، گام برداشت. قدر‌مسلم هرچه نگاه جامعه به انتخابات و تغییر از مسیر صندوق رای عوض شود می‌توان به مشارکت حداکثری امیدوار بود. چنانکه در همین راستا چندی پیش آیت‌ا... سید‌حسن خمینی نیز با تأکید بر اینکه هیچ راهی برای برون‌رفت از مشکلات وجود ندارد جز اینکه قاطبه ملت اراده کند، گفت: هرکس دلش به حال ایران، فرزندان و نسل‌های آینده‌اش می‌سوزد باید شرایط یک انتخابات بسیار پرشکوه را فراهم کند؛ لذا جامعه باید بر مدار اکثریت باشد». آنچه مسلم است اینکه حضور چهره‌هایی ملی برای کاندیداتوری در انتخابات 1400 می‌تواند ایده تشکیل دولت ملی را قوت و قدرت بخشد. مهم این است که عزم و اراده‌ای برای این مهم وجود داشته باشد و جامعه و جریان‌های سیاسی این نیاز را حس کنند که برای فائق آمدن بر مشکلات و حل مسائل در عرصه‌های داخلی و بین‌المللی تشکیل یک دولت ملی امری ضروری و انکار‌ناپذیر است.