صدای اعتراض بازنشستگان را بشنوید

مقوله بازنشستگی در دنیای امروز به معنای توجه و تکریم دولت‌ها از افراد سالمندی است که عمر و جوانی خود را صرف کشور و آبادانی آن کرده‌‌اند و دولت‌ها نیز با اتخاذ تدابیر حمایتی، از این قشر آنها را به حال خود رها نمی‌کنند. این گروه از مردم که صاحب کمالات و تجربیاتی شده‌اند، باید مورد حمایت باشند، چون نیاز شدید به درمان، مراقبت‌های دارویی و عدم آسیب‌پذیری عاطفی دارند. همچنین این افراد بزرگ خاندان هستند و انتظار اطرافیان این است که آنها بزرگی کنند و بزرگی کردن مستلزم هزینه‌کرد است. اینکه در اکثر کشورها اعلام می‌‌شود که «به افتخار بازنشستگی نائل آمدید» و خبر مسرت‌بخش بازنشستگی را در احکام به افتخار یاد می‌‌کنند، به همان میزان نیز مزایا و حقوق‌‌شان افزایش چشمگیری پیدا خواهد کرد. دولت‌‌ها در کشورهای توسعه‌یافته باور دارند این افراد عمر شریف خود را صرف مردم، پیشرفت و آبادانی کشور نموده و حالا که به لحاظ سلامتی و جسمانی نیازمند مراقبت و توجه هستند، نباید احتیاج به اطرافیان‌شان پیدا کرده و مورد تکریم و احترام ویژه مردم باشند. اما در کشور ما به دلیل اعمال سیاست‌های اشتباه، سالمندان و بازنشستگان به حاشیه رانده شده و این موضوع را می‌توان در اعتراضات چند سال گذشته جمعی از آنها که این روزها به اوج خود رسیده، مشاهده کرد. متاسفانه سالمندان سال‌هاست که در کشور ما مورد بی‌مهری و بی‌توجهی قرار می‌گیرند و این موضوع را می‌توان در میزان مستمری و دستمزدهایشان به‌وضوح مشاهده کرد. امسال افزایش حقوق بازنشستگی و همسان‌سازی مستمری آنها با تبلیغات بسیار اتفاق افتاد؛ ولی بسیار دردناک است، که بخشی از بازنشستگان که در استخدام نهادهای لشگری و کشوری بودند نسبت به بازنشستگان تامین اجتماعی، افزایش مستمری و حقوق بیشتری داشتند. این تفاوت در حقوق، تبعیض و چندگانگی به نظر نگارنده و بسیاری از کارشناسان غیرمنطقی و غیراصولی است. با چه توجیه اقتصادی و سازمانی، بازنشستگان کشوری و لشگری با بازنشستگان تامین اجتماعی که 30 سال خدمت و پرداخت یک نوع حق بیمه داشته‌اند، در پرداخت‌ها با تفاوت‌های بسیار همراه باشند. امروزه بازنشستگانی را می‌شناسم که در تامین 10روزه هزینه ماهانه‌شان با این میزان از حقوق و دستمزد ناتوان هستند و در سنین سالمندی به مسافرکشی و شغل‌های دیگر روی آورده‌اند. بسیاری را می‌شناسم که کرونا را بهانه کرده و ماه‌هاست که نوه، فرزند و افراد فامیل را ندیده‌اند و این به دلیل هزینه‌های بالای زندگی و مهمانی‌هاست. درست نیست ما این افراد را که توان کار کردن مجدد ندارند، به اعتراضات و تجمعات اعتراض‌آمیز بکشانیم ...

ادامه صفحه 2