تبعات تضعیف جایگاه رئیس‌جمهوری

برخی جریانات که در سطح جامعه پایگاه مردمی ندارند از مشارکت حداکثری مردم احساس خطر می‌کنند، این جریانات در کنار اقدامات مختلفی که برای به دست آوردن قدرت انجام می‌دهند، رویکرد تضعیف جایگاه ریاست‌جمهوری و در نهایت دلسرد کردن مردم از مشارکت در انتخابات را هم دنبال می‌کنند. در واقع با تضعیف رئیس‌جمهور تلاش می‌کنند مردم را نسبت به تاثیرگذار بودن رای خود ناامید کرده و باعث شوند که مردم در انتخابات شرکت نکنند تا با مشارکت حداقلی، گرینه مدنظر آنها به عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شود. تجربه چهل سال گذشته نشان داده هر وقت مشارکت مردم پایین آمده این جریانات در انتخابات پیروز شدند. برای جلوگیری از قدرت گرفتن این جریانات مردم باید در انتخابات شرکت کنند. البته بسترهای مشارکت مردم هم باید فراهم شود که فعلا چنین بسترهایی با وجود تاکید رهبری بر مشارکت حداکثری فراهم نشده است. این جریانات در حالی مدعی انقلابی‌گری و حامی نظام بودن هستند که به قانون اساسی این نظام اعتقاد ندارند چرا که اگر اعتقاد داشتند می‌دانستند که رئیس‌جمهوری شخص دوم نظام بعد از رهبری است و با رای مردم و تنفیذ ولی فقیه رئیس‌جمهور می‌شود. بنابراین توهین به او هم مغایر با ادعای پایبندی به نظام و ولایت فقیه است. جدا از بحث‌های سیاسی، مایه تاسف است کسانی که مدعی دینداری هستند با این نوع ادبیات با مخالف خود مواجه می‌شوند. این حد از سقوط اخلاقی در افراد مدعی ارزش‌ها حقیقتا قابل پیش‌بینی و باورپذیر نیست اما اهداف سیاسی و جناحی از یک‌سو و بی‌اطلاعی و گاه جهل بر واقعیت‌ها باعث بروز این نوع رفتارها در جریانات مخالف دولت می‌شود. همه جریانات سیاسی کشور باید بدانند که تضعیف جایگاه ریاست‌جمهوری به معنی ناامیدی مردم از کارآمدی نظام و اثرگذاری نظر آنها در اداره جامعه است. این امر هم به معنی تضعیف جایگاه مردمی نظام است. بنابراین مخالفان دولت از مسیر خطرناکی که برگزیده‌اند تا هزینه‌های بیشتری به نظام تحمیل نکردند، باید برگردند.