نکاتی در مورد سرطان تیروئید

سرطان تیروئید یکی از شایع‌ترین سرطان‌های سیستم اندوکرین است که معمولا ماهیت خوش‌خیم دارد. لزوما پرکاری یا کم‌کاری تیروئید موجب ابتلا به سرطان تیروئید نخواهد شد اما معمولا افرادی که سابقه بیماری زمینه‌ای تیروئید مانند هاشیموتو یا گریوز دارند احتمال ابتلا این دسته به سرطان تیروئید بیشتر خواهد بود. همچنین افرادی که در دوران کودکی در معرض رادیاسیون قرار گرفته‌اند امکان ابتلا به این نوع سرطان در آنها نسبت به دیگر افراد بیشتر است. سرطان تیروئید، ممکن است هیچ علائم بالینی را برای بیمار به‌همراه نداشته باشد و فرد بیمار به‌طور اتفاقی از طریق معاینه توسط پزشک متخصص، سونوگرافی از گردن و سی‌تی‌اسکن به این بیماری پی ببرد. افردی که به این نوع از سرطان مبتلا می‌شوند توده‌ای را در قسمت گردن خود احساس می‌کنند که این امر ناشی از بزرگ‌شدن غده تیروئید است. فرد در طول بیماری ممکن است با احساس خفگی به‌دلیل فشار‌های واردشده بر بافت‌های اطراف، اختلال در بلع، آسیب به تار‌های صوتی، سرفه‌های مکرر، کاهش وزن، خستگی و به‌ندرت با درد مواجه باشد و در صورتی‌که جزئی از سندروم های ژنتیکی باشد فرد دچار اسهال و استفراغ شود. ابتلا به این نوع از سرطان بیشتر در بین بانوان میانسال دیده می‌شود که خوشبختانه معمولا این توده‌ها خوش‌خیم هستند. اما عواملی مانند قرارگرفتن درمعرض رادیاسیون سروگردن در سن زیر ۱۸ سال، سایز بالای ۴ سانتیمتر توده، سابقه خانوادگی مثبت کنسر مدولاری تیروئید(MEN) احتمال بدخیم‌شدن این توده‌های سرطانی را به‌دنبال دارد. راه‌های تشخیص سرطان تیروئید از طریق معاینه بالینی، سونوگرافی و سی‌تی‌اسکن، انجام آزمایش‌های خونی و نمونه‌برداری از گره تیروئید (FNA) است. گا‌ها در غده تیروئید کیست ایجاد می‌شود که توده حاوی مایع است و معمولا خوش‌خیم است اما اگر عودکننده باشد ممکن است فرد نیازمند جراحی باشد. درمان اصلی آن جراحی و برداشتن کل غده تیروئید است و در صورت درگیری غدد لنفاوی؛ غده لنفاوی گرفتار هم برداشته می‌شود. اگر این نوع از سرطان جزو سرطان‌های تمایزیافته اپیتلیوم فولیکولار (FTC.PTC) باشد، مرحله بعدی درمان یدتراپی خواهد بود. بعداز انجام عمل جراحی، ادامه روند درمان با جایگزینی هورمون تیروئید (لوتیروکسین) صورت می‌گیرد؛ همچنین باید معاینات، آزمایشات و سونوگرافی های دوره‌ای انجام شود.