شکایت یا شوخی؟!

آرمان مــلي-محمدهادي عليمرداني: با وجود نزديک شدن به روزهاي پاياني دولت و تاکيد رهبر معظم انقلاب بر تعامل ميان قوا، اخيرا تعدادي از نمايندگان مجلس به دليل توهين به منتقدان از رئيس‌جمهور شکايت کردند. اين در حالي است که موارد توهين دانسته شده در اغلب موارد نه ارتباطي با منتقدان دارد و نه از اساس توهين به شمار مي‌آيد. همچنين امضاکنندگان متن شکايت نيز سابقه چندان قابل قبولي در همين زمينه ندارند.

فشار نمايندگان به دولت خلاف مسير انقلاب

دولت يازدهم و دوازدهم در تمام طول مدت فعاليت خود، آماج حملات تندروهاي داخلي بود. اين امر سبب شد تا رهبر معظم انقلاب بارها بر لزوم حمايت از دولت تاکيد کنند. سال 92 و در روزهاي ابتدايي دولت تدبير و اميد رهبر معظم انقلاب فرمودند: «همه‌ دولتها را ما کمک و حمايت کرديم و حمايت خواهيم کرد.» ايشان در سال 93 نيز خاطرنشان کردند: «همه‌ دولتهايي که بعد از انقلاب سر کار آمدند، دولتهاي منتخب مردمند و بنده در همه‌ اين دوره‌ها - آن‌وقتي که مسئوليت داشتم - از همه‌ اين دولت‌ها حمايت کردم.» روند اين حمايت‌ها هرگز قطع نشد و در سال‌هاي بعد نيز ادامه داشت. با اين وجود روز گذشته 37 نماينده مجلس به دليل توهين به منتقدان از رئيس‌جمهوري ايران شکايت کردند.

رابطه با رهبري را توهين مي‌دانند!

مقام معظم رهبري در يکي از تذکرات خطاب به برخي نمايندگان مجلس تصريح کردند: «سال آخر دولتها معمولا سال حساسي است و بايد مراقبت شود که پيگيري امور به‌هيچ‌وجه سست نشود و بر همين اساس اعتقاد راسخ دارم که دولت‌ها بايد تا روز آخر وظايف خود را انجام دهند.» با اين وجود، مجلس يازدهم که خود را مجلسي انقلابي مي‌داند، همتي براي تعامل سازنده با دولت نشان نداده و در ادامه سياست فشار حداکثري بر دولت، شکايتي را عليه آن وضع نموده است. در متن اين شکايت 53 مورد توهين عليه منتقدان دولت نام برده شده است که بررسي تعدادي از آنها خالي از لطف نيست. يکي از اين موارد «منقلي» خواندن منتقدان از سوي حسن روحاني عنوان شده اما زماني که اين کلمه را در جمله مورد مطالعه قرار مي‌دهيم، به نظر مي‌رسد تهيه‌کنندگان شکايت يا از دانش کافي در حوزه ادبيات برخوردار نيستند يا بنا دارند با هر دستاويزي صحبت‌هاي رئيس‌جمهور را توهين بخوانند. در جمله موردنظر آمده است: «البته برخي هم بودند که تصور مي‌کردند منقلي وجود دارد و مي‌توانند اين قطعنامه‌ها را روي آن انداخته و آتش بزنند.» حرف «ي» در کلمه منقل ياي نکره بوده و به کلمه «منقلي» به معناي «يک آتشدان» است. اين واژه هيچ ارتباطي به آنچه عرف از اين کلمه مي‌شناسد ندارد. در يکي ديگر از موارد توهين دانسته‌شده در شکايت مذکور، بيان جمله: «نبايد آينده را سياه و تاريک کنيم.» با کمال تعجب از سوي شاکيان توهين دانسته شده است. از همه مهم‌تر اين است که در بخشي از اين شکايت، تکذيب فاصله گرفتن دولت از رهبري توهين تلقي شده است! حسن روحاني در بخشي از سخنان خود در 11 فروردين سال 96 گفته است: «برخي ساده‌لوحانه در کشور اينگونه فکر مي‌کنند که بين رهبري و دولت فاصله است، اما دولت تابع و در کنار رهبري است. رهبري که رهبر همه ماست و ما به اين انسجام و وحدت افتخار مي‌کنيم.» توهين دانستن اين اظهارات تنها دو زاويه نگاه را طلب مي‌کند؛ يا شاکيان معتقد بوده‌اند که رهبري و دولت از يکديگر فاصله دارند و همين امر سبب شده کلمه ساده‌لوح را توهين به خود تلقي کنند، يا از انسجام رابطه دولت و رهبري خرسند نيستند. در صورت وجود هردو زاويه ديد، نظرات اين افراد در تضاد با نظر مقام معظم رهبري و سياست‌هاي کلي نظام است. نمايندگاني که امضاکننده نامه هستند، بايد در اين خصوص پاسخگو باشند. ساير به‌اصطلاح توهين‌هاي مندرج در متن اين شکايت نيز مي‌تواند مورد ارزيابي دقيق قرار بگيرد که بررسي آنها در اين مقال نمي‌گنجد.

توهين‌کنندگان ناراضي از توهين

گذشته از موارد توهين نام برده شده، اسامي امضاکنندگان نامه نيز بايد مورد توجه قرار بگيرد. در صدر نام امضاکنندگان، نام حسينعلي حاجي‌دليگاني، عضو هيات‌رئيسه مجلس قرار دارد. دليگاني در روزهاي اخير و در واکنش به شعار «مرگ بر روحاني» که توهيني آشکار به راي مردم، تنفيذ مقام معظم رهبري و جمهوريت کشور است، گفت: «جاي سوال از کساني است که درباره اين موضوع تا حد شديدترين برخوردها پيگير هستند اما ده‌ها توهين آشکار آقاي روحاني به منتقدين و مردم را نديدند.» بايد به اين نماينده مجلس يادآور شد که جايگاه فعلي خود او نيز محصول راي مردم است و نبايد از توهين‌کنندگان به راي مردم حمايت کند. اين نماينده مجلس در بهمن 96 نيز اظهاراتي را درباره همسر رئيس‌جمهور بيان کرده و گفته بود: «همسر رئيس‌جمهور حاضر به سکونت در منزلي که در مجموعه رياست‌جمهوري قرار دارد به اين دليل که اين منزل در مرکز شهر قرار دارد و مرکز شهر از آلودگي بيشتري برخوردار است، نبوده و به همين دليل رئيس‌جمهور ناچار مي‎شود در منزل بالاي شهر خود ساکن شوند. همين امر باعث بالا بودن مسافت‌ از منزل تا محل کار و وقت‌گيري براي رفت‌وآمد و همچنين هزينه‌هاي بيشتري براي حفاظت در منطقه شميرانات مي‌شود.» اين سخنان از سوي دفتر رئيس‌جمهور کذب و قابل پيگيري دانسته شد. با اين تفاسير بايد اقدامات انجام‌گرفته درباره شکايت از روحاني را به جاي مطالبه قانوني، اقدامي سياسي تلقي کرد.