رفع مشکلات برجامی با دیپلماسی

اميد مي‌رود که دولت مجبور نباشد قانون اقدام راهبردي براي لغو تحريم‌ها را اجرا کند. اجراي اين قانون تبعاتي براي کشور خواهد داشت. اگر کار به خروج از پروتکل الحاقي، اخراج ماموران و کارشناسان آژانس يا از آن بدتر خروج از NPT برسد، نمي‌توان چشم‌انداز خوبي را متصور بود. اين قانون باعث رفع تحريم‌ها در حد مطلوب نخواهد شد. اميدواريم که چنين اتفاقي رخ ندهد. دولت يا مقامات کشور نيز به آثار اين اقدامات توجه کرده و تلاش کنند تا علاوه بر حفظ وجهه کشور با طرف آمريکايي به توافق برسند تا زمينه بازگشت آمريکا به برجام، بازگشت ايران به تعهدات برجامي و نهايتا رفع تحريم‌ها فراهم شود. اساس برجام و حضور کارشناسان آژانس اين بود که برنامه هسته‌اي ايران به‌صورت منظم گزارش شود و تاييد کنند که مساله‌اي اتفاق نمي‌افتد. طبيعتا خروج آنها اين پرسش را ايجاد مي‌کند که چرا ايران بناي چنين اقدامي دارد؟ بايد با آژانس همکاري کرده تا برنامه هسته‌اي صلح‌آميز ايران روند صعودي داشته باشد و گزارشات مثبتي آژانس به شوراي حکام و شوراي امنيت بدهد. اينکه روابط ايران و آمريکا به اقداماتي ديپلماتيک نياز دارد که به نظر مي‌رسد در حال اجراست. اخيرا رئيس‌جمهور سوئيس با حسن روحاني صحبت داشتند و وزير خارجه قطر نيز مطالبي را مطرح کرد. اين تلاش‌ها براي پيدا کردن راهکار برون‌رفت از انتظار ايران و آمريکا براي برداشته شدن گام اول از سوي طرف مقابل در حال انجام است. بهترين راه‌حل اين است که دو طرف در روز و ساعتي مشخص توافق کنند و در آن زمان آمريکا اعلام کند به برجام بازگشته و ايران اعلام کند به تعهدات برجامي بازگشته است. اگر آمريکا اقدام کند و سپس ايران اقدام خود را انجام دهد، طرف‌هايي مانند اتحاديه اروپا نيز اين اقدامات را راستي‌آزمايي کنند تا گام‌هاي متناسب بعدي برداشته شود. اين مشکلات نياز به راه‌حل ديپلماتيک داشته و نمي‌توان آن را از تريبون‌هاي رسانه‌اي انجام داد. با توجه به بي‌اعتمادي، اگر گام نخست را آمريکا برداشت، طرف ديگر نيز گام متناسب را برمي‌دارد.